علائم قارچ سیاه در بدن چیست؟ / راه های درمان این عارضه خطرناک

به گزارش جام جم آنلاین ، اخبار هولناکی از هند در رابطه با این عارضه خطرناک به گوش می رسید، اخباری مثل نابینایی و یا تخلیه چشم بیماران کرونایی به دلیل ابتلا به این عارضه.

در رابطه با پدیده قارچ سیاه در ایران نیز اخبار ضد و نقیضی به گوش می رسد. رییس کمیته ستاد مقابله با کرونای کشوری چند روز پیش در گفت و گو با جام جم آنلاین تاکید کرد که موارد مربوط به این عارضه در میان بیماران کرونایی در ایران گزارش نشده است اما یک روز بعد دکتر مسعود مردانی گفت که نخستین نمونه های ابتلا به این عارضه را سه ماه پیش رویت کرده است. یکی دیگر از اعضای ستاد مقابله با کرونا یعنی شکوهی نیز به جام جم آنلاین گفته بود در رابطه با این عارضه بزرگنمایی شده چرا که همیشه و در تمامی تاریخ وجود داشته است. به هر حال برای جامعه ای که در التهاب کرونا است و حالا از قارچ سیاه هم می ترسد باید آگاهی بیشتری نسبت به این عارضه وجود داشته باشد.

موکورمیکوز همه جا هست

نخستین نکته ای که در رابطه با قارچ سیاه و یا همان موکورمیکوز وجود دارد این است که همه جا وجود دارد و چیز جدیدی نیست. برخی تصور می کنند این عارضه یکی دیگر از میراث شوم ویروس کروناست اما این نظریه درست نیست. در انسان  عفونت های قارچی زمانی اتفاق می افتد که یک قارچ مهاجم، ناحیه ای از بدن را به خود اختصاص دهد. قارچ ها می توانند در هوا ، خاک ، آب و گیاهان زندگی کنند. برخی قارچ ها نیز وجود دارند که به طور طبیعی در بدن انسان زندگی می کنند. مانند بسیاری از میکروب ها که همیشه وجود داشته اند اما لازم است بدانیم همانطور که برخی از قارچ ها مضر هستند در نقطه مقابل برخی دیگر از قارچ ها فایده های زیادی برای انسان دارند.

هنگامی که قارچ های مضر به بدن حمله می کنند  از بین بردن آنها دشوار است زیرا آنها می توانند در محیط زنده بمانند و فرد دیگری را که سعی در بهبود دارد دوباره آلوده کنند.

قارچ ها اکثرا بی ضرر هستند اما برای فردی که سیستم ایمنی او در نتیجه بیماری های مختلف از جمله کرونا ضعیف شده می تواند خطرناک باشد.

در این مقاله ، نگاهی می اندازیم که چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قارچی است و علائم و گزینه های درمانی برای برخی از انواع رایج چیست.

علائم قارچ سیاه

مصرف دگزامتازون و کورتون ها برای درمان بیماری کرونا یکی از عوامل به وجود آمدن قارچ سیاه معرفی می شود.

علائم عفونت قارچی به نوع آن بستگی دارد ، اما علائم رایج شامل این موارد است: تغییرات پوستی ، از جمله قرمز شدن و احتمالاً ترک خوردن یا لایه برداری از پوست و یا خارش.

تنفس هاگ قارچ سیاه در هوا، روی سینوس‌ها، یا ریه‌ها تاثیر می‌گذارد و حتی می‌تواند موجب عفونت زخم یا سوختگی روی پوست شود. این عارضه حتی می تواند  تورم صورت، تب، زخم‌های پوستی و زخم‌های سیاه داخل دهان را به وجود بیاورد.

وزارت بهداشت هند در روز ۱۴ ماه مه با انتشار بیانیه‌ای گفت، »این بیماری ابتدا به شکل عفونت پوستی در حفره‌های هوای پشت پیشانی، بینی، گونه‌ها، و بین ابروها و دندان‌ها آغاز می‌شود.»

شدیدی ترین نوع این بیماری، عفونتی است که از راه خون به مغز وارد شود که می تواند موجب از دست دادن بینایی شود و اگر تحت درمان و کنترل قرار نگیرد بین ۲۰ تا ۵۰ درصد کشنده است.

چطور درمان می شود؟

اکنون که در هند این عارضه شیوع پیدا کرده بیشتر از هر زمان دیگری راه های درمانی آن بیان می شود. نخستین چیزی که واضح به نظر می رسد این است که بیماران و افراد مبتلا به کرونا در صورتی که کوچک ترین علائم مربوط به عارضه قارچ سیاه را در بدن خود مشاهده کردند به سرعت به پزشک مراجعه کنند تا مبادا این عارضه پیشرفت کند و عوارض جبران ناپذیری از خود بر جای بگذارد. اگر روند پیشرفت قارچ سیاه در بدن متوقف نشد آنگاه ممکن است به قیمت از دست رفتن جان بیمار نیز بیانجامد.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، قارچ سیاه با داروهای ضد قارچ اغلب همراه می شود و اکثر از راه تزریق وریدی درمان خواهد شد. رایج‌ترین دارو برای این عارضه آمفوتریسین ب است که هم اکنون در هند در مقیاس وسیعی مورد استفاده قرار گرفته است.

در برخی از موارد پزشکان نیز مجبور به عمل جراحی می شوند تا بافت های آلوده به این قارچ را بردارند. قارچ سیاه بینی، چشم، فک و یا حتی بخشی از بافت مغز بیماران را درگیر می کند.

برای بسیاری نیز این سوال به وجود آمده که چرا عارضه قارچ سیاه در هند بیشتر دیده شد آن هم در حالی که آمریکا مرکز جهانی کروناست؟ پاسخ به این سوال را باید در آب و هوای کشور هند جستجو کرد. قارچ سیاه در آب و هوای مرطوب و گرم به سرعت رشد می کند.

چه کسانی بیشتر مبتلا می شوند؟

افرادی که به طیف های شدید کرونا مبتلا می شوند داروهای مختلفی مصرف می کنند که مهم ترین آن دگزامتازون، بتامتازون، هیدروکورتیزون و پردنیزولون  هستند. این داروها بستر مناسبی برای رشد قارچ در بدن فراهم می کنند چرا که بدن ضعیف تر شده و قدرت سیستم ایمنی بدن پایین آمده است.

البته آسیب پذیری برخی از بیماران در برابر این عارضه بالاست به عنوان مثال بیماران دیابتی و یا افرادی که به دلیل ابتلا به سرطان تحت درمان قرار دارند از جمله این افراد هستند.

گفته می شود موکوزمیکوز تاریخی بسیار بلند بالا دارد و از 500 سال قبل از میلادمسیح در بشر وجود داشته است.

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین