رضازاده: سیامند یک اسطوره بود

به گزارش جام جم آنلاین ، حسین خودش سال‌ها قوی‌ترین فوق‌سنگین جهان بود و سیامند هم لقب قوی‌ترین معلول جهان را داشت. و حالا یکی باید درباره دیگری حرف بزند. رضازاده می‌گوید: «یک اسطوره بود. یک ورزشکار بی‌نظیر. سیامند هم از نظر اخلاقی نمونه بود و هم از لحاظ رکوردی. آنقدر خوب بود که همیشه  ۳۰-۲۰ کیلو از رقیبانش جلو بود. با این حال چیزی که نام سیامند را سر زبان‌ها انداخت فقط رکوردهایش نبود. او بسیار خوش‌برخورد بود و خوش‌خنده. یک انسان دوست‌داشتنی.»
از حسین رضازاده درباره دیدار اول و دیدار آخرشان پرسیدیم: «سیامند را اولین‌بار در جشن تجلیل از قهرمانان دیدم. اگر اشتباه نکنم ۱۰ سال پیش بود.
این اواخر و قبل از این‌که به رحمت خدا برود هم در سالن تمرین او را دیدم. داشت برای پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو آماده می‌شد. هنوز المپیک به تعویق نیفتاده بود و او به من گفت می‌خواهم یک رکورد خوب از خود به جای بگذارم که تا سال‌ها بماند. خدا رحمتش کند. برای طلای توکیو خیلی انگیزه داشت...»
تشابهات زیاد بود بین حسین رضازاده و سیامند رحمان؛ هر دو از جنس پولاد سرد، هردو قهرمان جهان و المپیک، هر دو رکورددار. از حسین می‌خواهیم خودش در این‌باره بگوید: «به هر حال سیامند قوی‌ترین معلول جهان بود. من در برخی مسابقه‌ها در همان حرکت اول یکضرب و دوضرب کار را تمام می‌کردم. سیامند اما همیشه اینطور بود. حرکت اول طلا را قطعی می‌کرد و می‌رفت برای رکورد. رکورد ۳۱۰ کیلوگرمش هم که جاودانه شد. شاید خیلی‌ها فکر کنند چقدر راحت این وزنه‌ها را می‌زد اما مایی که دستمان به آهن خورده و ‌سال‌ها با رکوردهای سنگین  سروکار داشتیم می‌دانیم سیامند چقدر زحمت و سختی می‌کشید برای رکوردهایش.»
آخرین سوال هم این بود؛ خبر درگذشت سیامند را چطور شنیدید؟ «شوکه شدم. پای تلویزیون نشسته بودم و داشتم شبکه خبر را می‌دیدم که خبر درگذشت سیامند را شنیدم. باورم نمی‌شد. فکر کردم اشتباه شنیدم. این یکی از بدترین خبرهایی بود که از تلویزیون شنیدم. واقعا ناراحت شدم. جای سیامند بین ما خالی است. انشاا... تلاش می‌کنیم طلای فوق‌سنگین پارالمپیک توکیو نصیب یک ایرانی شود تا روح سیامند با آن مدال شاد شود.»

رضا پورعالی - گروه ورزش / روزنامه جام جم