شیشلیک خیلی تلخ است

خیلی گفتند و نوشتند جمشیدی کار مهمی نکرده، چون نقش خودش را بازی کرده، درست مثل یک نابازیگر که مقابل دوربین زندگی می‌کند و احتمالا به این نکته توجه نکردند که پژمان جمشیدی در آن سریال نقش فوتبالیست به پایان خط رسیده را بازی کرده است. وقتی داستان ادامه پیدا کرد، جمشیدی با تداوم حضورش نشان داد می‌خواهد بازیگری حرفه‌ای شود و همان زمان بود که کنایه‌ها شروع شد. به‌خصوص وقتی پایش به تئاتر هم باز شد. صبوری صبوری صبوری و تلاش و تداوم، سرانجام باعث شد جمشیدی بازیگر را جدی بگیرند. فوتبالیستی که به جام جهانی نرفت، ولی نامزد سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد. او هم توجه منتقدان سرسخت سینما را به خود جلب و هم تماشاگران را شیفته خودش کرد. هم تیپ آشنا و محبوبش را بازتولید کرد و هم در نقش‌های تازه خوش درخشید و حالا و با گذشت یک دهه، به جرات می‌توان گفت کارنامه هنری پژمان جمشیدی بر کارنامه ورزشی‌اش می‌چربد. حالا او دیگر فوتبالیستی نیست که بازیگر شده، بلکه بازیگری است که روزگاری فوتبالیست بوده است؛ بازیگری که از گیشه و اعتبار هنری به صورت توامان برخوردار است و امسال با دو فیلم «خط فرضی» به کارگردانی فرنوش صمدی و «شیشلیک» به کارگردانی محمدحسین مهدویان به جشنواره فیلم فجر آمده است. در شیشلیک، اولین کمدی محمدحسین مهدویان، پژمان جمشیدی نقشی مهم و کلیدی دارد و یکی از ستون‌های فیلمی است که قرار است در این روزگار بی‌حوصلگی، خنده‌ای بر لب تماشاگر بنشاند. کف ممتد حضار از جایگاه ۳۶ ورزشگاه آزادی تا سالن‌های سینما امتداد یافته و این دستاورد قابل‌توجهی برای فوتبالیست دیروز و بازیگر امروز است.
شاید به خاطر سابقه فوتبالیست بودن شماست که چند سال پیش زمانی‌که نام شما را به عنوان کاندیدای دریافت سیمرغ جشنواره فیلم فجر خواندند، برخورد ناشایستی از سوی حضار انجام شد یا کلا درباره بازیگری شما همیشه حرف و حدیث زیاد شکل می‌گرفت. در این سال‌ها و با وجود هجمه‌هایی که به شما وارد بود، چطور و با چه روحیه‌ای بر این فضای منفی غلبه کردید تا امروز که تبدیل به یکی از بهترین و پول‌سازترین بازیگران سینمای ایران شدید؟
روحیه و قدرت خیلی خاصی لازم نبود. انسان باید تمرکزش را صرفا روی کار و هدفش بگذارد و هر آنچه او را از هدفش دور کند مانند ترمز می‌ماند که او را به عقب می‌راند. به همین خاطر حواشی‌ای که در این سال‌ها به‌خصوص در سال‌های اولیه ورودم به حوزه بازیگری برایم پیش آمد را پیش پا افتاده‌تر از آن می‌دانم که بخواهم درباره‌شان فکر کنم.

امسال با چند فیلم در جشنواره فجر حضور دارید؟
با دو فیلم خط فرضی و شیشلیک. خط فرضی به کارگردانی فرنوش صمدی، ملودرامی زنانه است که در طول یک‌سال گذشته در جشنواره‌های متعددی شرکت کرده و توانسته موفقیت‌هایی هم کسب کند. فیلم بسیار عجیب و تلخی است که امیدوارم مردم آن را بپسندند.

ارتباط شما با محمدحسین مهدویان، کارگردان فیلم شیشلیک چطور بود؟ نحوه کار و تعامل او با بازیگران چقدر در بازی شما موثر و کمک کننده بود؟
دورادور با آقای مهدویان آشنا بودم. از نزدیک با هم آشنایی یا دوستی نداشتیم و آشنایی‌مان در این حد بود که در جشنواره‌های مختلف چند بار سلام و علیک کرده بودیم تا این‌که پیشنهاد بازی در فیلم شیشلیک به من داده شد. برای من همکاری با ایشان افتخار بود. چون در هر جشنواره‌ای هر فیلمی که از ایشان می‌دیدم دوست داشتم. به‌خصوص فیلم «ایستاده در غبار» را که هنوز که هنوز است دوست دارم و از طرفداران پر و پا قرص آن هستم. همچنین قبلا از طریق هادی حجازی‌فر و جواد عزتی تعریف کارگردانی ایشان را خیلی شنیده بودم و دوستان همیشه می‌گفتند کار کردن با محمدحسین مهدویان بسیار لذتبخش است. او نبوغی دارد که بسیار به نفع بازیگر است. از این نظر که به نوعی مونتاژ شده فیلم را کارگردانی می‌کند و کمترین فشار را روی بازیگر می‌آورد. این نکته، حسن بزرگی برای یک کارگردان محسوب می‌شود. این که از اول تا آخر بداند چه می‌خواهد و پلان‌هایی را فیلمبرداری کند که می‌داند در مونتاژ از آنها استفاده می‌شود و در واقع تکلیف بازیگر را از همان ابتدای کار روشن می‌کند. بالاخره پس از خواندن فیلمنامه، چندبار جلسه گذاشتیم و با هم گپ زدیم و به توافق نهایی رسیدیم.

شیشلیک، یک فیلم تقاطعی است و فانتزی و رئالیسم را توامان با هم دارد. با توجه به این موضوع، آیا بازی شما در این فیلم با سایر بازی‌هایتان متفاوت است؟
شیشلیک، کمدی بسیار تلخی است. شاید بتوان گفت یک کمدی سیاه جسورانه. ما در بازی اصلا کمدی بازی نکردیم و موقعیت‌ها به قدری تلخ بود که به بامزگی می‌زد. به شخصه نمی‌توانم این فیلم را صرفا در جرگه فیلم‌های کمدی قرار بدهم. چون در کنار موقعیت‌های طنزی که برای کاراکترها به‌وجود می‌آمد، غمی بزرگ روی لحظه‌لحظه فیلم سنگینی می‌کند.

شما همراه با سام درخشانی یا هادی حجازی‌فر موفق‌ترین زوج‌های سال‌های اخیر سینما و تلویزیون را تشکیل دادید. آیا امسال هم تجربه چنین زوج موفقی را در شیشلیک همراه با رضا عطاران داشتید؟
من و هادی حجازی‌فر هیچ‌وقت زوج نبودیم. ایشان در سریال «زیرخاکی» نقش برادر من را داشتند و در قسمت‌هایی که بازی داشتند با توانایی‌های فوق‌العاده‌شان کمک زیادی به این سریال می‌کردند و البته در سری دوم زیرخاکی جایشان بسیار خالی است. ایشان پارتنر بسیار خوبی است اما در این سریال این‌طور نبود که داستان حول محور دو شخصیت اصلی بچرخد، چیزی که در فیلم‌های «خوب، بد، جلف» یا «تگزاس» یا «لونه زنبور» اتفاق افتاد.
در فیلم «دو زیست» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد هم با هادی حجازی‌فر و جواد عزتی همبازی بودیم اما زوج نبودیم. راجع به شیشلیک باید بگویم این فیلم هم مثل هر فیلم دیگری نقش اصلی و مکمل دارد که آقای رضا عطاران نقش اصلی فیلم و من نقش مکمل را به عهده دارم. به نوعی ما در این فیلم با هم همبازی بودیم و این همبازی بودن صرفا به معنای زوج بودن نیست. من عاشق رضا عطاران هستم و بازی در کنار ایشان تجربه بسیار لذتبخش و فوق‌العاده‌ای بود. ایشان نه تنها بازیگر خیلی خوبی هستند، بلکه انسانی بسیار شریف و کامل هم هستند و کنار ایشان کار کردن برای من افتخار بود. البته صادقانه بگویم بازی کنار هر کدام از بازیگران این فیلم برایم افتخار بود. جمشید هاشم پورعزیز که تاج سر ما بودند و ژاله صامتی، مه‌لقا باقری، عباس جمشیدی‌فر، وحید رهبانی و همگی دوستان نیز.

با توجه به همه‌گیری ویروس کرونا، درباره جشنواره فیلم فجر چه نظری دارید؟
جشنواره فیلم فجر امسال تجربه متفاوتی را نسبت به تمام دوره‌های گذشته‌اش پشت سر می‌گذارد. بسیار خوشحالم که با وجود تمام مشکلات، اما بخش مردمی هم برای این دوره در نظر گرفته شده و علاقه‌مندان سینما می‌توانند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی فیلم‌های مورد علاقه‌شان را در سالن‌های سینما تماشا کنند. امیدوارم حالا که تعداد افراد حاضر در سالن سینما کمتر شده، تعداد سئانس‌ها بیشتر شود تا افراد بیشتری امکان تماشای فیلم‌ها را در سالن سینما را داشته باشند. حتی خوب بود اگر نیمه‌شب‌ها هم سئانس فوق‌العاده برای کسانی که در طول روز فرصت سینما آمدن ندارند، بگذارند. شاید همین در سالن سینما نشستن وسیله‌ای باشد برای بهبود حال روحی جامعه و علاقه‌مندان به سینما را بعد از مدت‌ها از دلتنگی درآورد و در پایان تاکید می‌کنم هیچ چیز مهم‌تر از سلامتی نیست.


1) هم جدی هم کمدی
پژمان جمشیدی بازیگر ۲ فیلم در جشنواره سی‌ونهم فیلم فجر است
پژمان جمشیدی در جشنواره فیلم فجر امسال، با دو فیلم حضور دارد؛ «شیشلیک» محمدحسین مهدویان و «خط فرضی» فرنوش صمدی. هر دو فیلم، موقعیت ویژه‌ای دارند. اولی به خاطر این‌که نخستین فیلم کمدی کارگردانش محسوب می‌شود و دومی به خاطر این‌که جمشیدی با ایفای نقشی جدی در آن حضور پیدا کرده است. این دوگانه هم برای جمشیدی قابل توجه است و هم برای مخاطبانی که می‌خواهند او را در فیلم کمدی مهدویان و نیز در نقش جدی فیلم خط فرضی ببینند.

2) خیمه پرسپولیس در فجر
پژمان جمشیدی تنها بازیگر- فوتبالیست جشنواره امسال نیست
حالا البته دیگر این‌گونه نیست که وقتی به حضور پژمان جمشیدی در سینما می‌پردازیم، ابتدا بگوییم او فوتبالیست بوده است. شاید حالا خودش هم قبول داشته باشد که او در سینما موفق‌تر از فوتبال بوده است. با این حال، اگر بخواهیم همچنان سوابق فوتبالی او را در نظر بیاوریم، باید بگوییم او امسال در جشنواره فیلم فجر تنها نیست. هم‌تیمی سابقش در تیم فوتبال پرسپولیس علی انصاریان نیز که چند سالی است به بازیگری روی آورده با فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا»ی کاوه صباغ‌زاده به جشنواره فیلم فجر آمده است.

3) اولین کمدی مهدویان
«شیشلیک» اولین فیلم کمدی مهدویان و چندمین کمدی جمشیدی است
محمدحسین مهدویان را معمولا با فیلم‌هایی که به مرور تاریخ سیاست معاصر ایران می‌پردازند، می‌شناسیم. بنابراین، فیلم کمدی شیشلیک به کارگردانی او کنجکاوی‌برانگیز است. این ماجرا درباره جمشیدی چندان صدق نمی‌کند چون او را بارها در نقش‌های فیلم‌های کمدی دیده‌ایم. با این حال، همکاری این دو هم می‌تواند قابل‌توجه باشد. [به بهانه اولین تجربه مهدویان در سینمای کمدی، علی رستگار طی گزارشی به کارگردان‌هایی پرداخته که کمدی‌ساز نبودند، اما کمدی هم ساخته‌اند. این گزارش را در آینده نزدیک در جام‌جم می‌توانید بخوانید.]

4) دیگر کسی به پژمان نمی‌خندد
آیا پژمان جمشیدی شانسی برای دریافت سیمرغ از جشنواره امسال دارد؟
در همین گفت‌وگویی که با پژمان جمشیدی انجام داده‌ایم، درباره اختتامیه جشنواره چند سال پیش فیلم فجر هم پرسیده‌ایم؛ جایی که اعلام نام او به عنوان نامزد دریافت جایزه با تمسخر حاضران روبه‌رو شد. حالا همه اذعان دارند او در بازیگری تواناست و از سر تفنن به سینما نیامده است. اما آیا با اذعان به این توانمندی می‌توانیم این بار شاهد دریافت جایزه از سوی او باشیم؟ او دو فیلم متفاوت در این دوره دارد. متفاوت از این رو که یکی‌شان نخستین فیلم کمدی کارگردانش محسوب می‌شود و آن دیگری هم جمشیدی را با ایفای نقشی جدی به ما معرفی خواهد کرد.

5) ژوله هم هست
شیشلیک دومین همکاری جمشیدی با امیرمهدی‌ژوله و اولین همکاری مهدویان با این طنزنویس است
شیشلیک، همان‌طور که نخستین تجربه کمدی محمدحسین مهدویان است، سبب‌ساز اولین همکاری او با امیرمهدی‌ژوله به عنوان نویسنده فیلمنامه بوده است. این در حالی است که پژمان جمشیدی، دومین‌بار است که در اثری نوشته ژوله بازی می‌کند. اولین تجربه مشترک این دو البته همین روزها در حال پخش است؛ قسمت سوم از «خوب، بد جلف» که این بار البته خلاف دو نسخه پیشین، سینمایی نیست و سریال بوده در شبکه نمایش خانگی تولید شده است.