یک ضرب المثل کهن تا به امروز در میان ایرانیان وجود دارد با عنوان “فلان چیز پشیزی ارزش ندارد…” در واقع این جمله قدمت باستانی داشته است به این صورت که ﺳﮑﻪﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﻩ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻃﻼ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ ﻭ ﻣﺲ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻣﺮﮐﺐ‌ ﻣﺲ ﻭ ﻗﻠﻊ ﻭ ﺳﺮﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺳﮑﻪﻫﺎﯼ ﺯﺭﯾﻦ ﺭﺍ ﺩﯾﻨﺎﺭ ﻭ نقره ﺭﺍ ﺩﺭهم، ﻭ ﭘﻮﻝ خرد ﻣﺴﯿﻦ کم ارزش را ” پشیز ” ﻣﯽﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ…
یک ضرب المثل کهن تا به امروز در میان ایرانیان وجود دارد با عنوان “فلان چیز پشیزی ارزش ندارد…” در واقع این جمله قدمت باستانی داشته است به این صورت که ﺳﮑﻪﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﻩ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻃﻼ ﻭ ﻧﻘﺮﻩ ﻭ ﻣﺲ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻣﺮﮐﺐ‌ ﻣﺲ ﻭ ﻗﻠﻊ ﻭ ﺳﺮﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺳﮑﻪﻫﺎﯼ ﺯﺭﯾﻦ ﺭﺍ ﺩﯾﻨﺎﺭ ﻭ نقره ﺭﺍ ﺩﺭهم، ﻭ ﭘﻮﻝ خرد ﻣﺴﯿﻦ کم ارزش را ” پشیز ” ﻣﯽﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ…
کد خبر: ۱۲۹۰۵۷۳

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از بیستایی ، پشیز نام پول خرد کم ارزش در جامعه ایران ساسانی بوده و همین ضرب المثل در پیش از اسلام در میان ایرانیان ساسانی رواج داشته که وقتی به موردی کم ارزش برمیخوردند گفته میشد که: پشیزی نمی ارزد…

می دونید اصطلاح “دو آتشه” که مثلا میگن طرفدار «دوآتشه» از کجا آمده؟
این صفت از دو منشا برخاسته است. نخست نانوایی‌ها. شاید شنیده باشید که در صف نانوایی پیرمردی به شاطر گفته: شاطر جوون! دو آتیشه‌اش کن! خمیر نباشه وا! و منظورش آن است که شاطر وقتی نان را از دیوار تنور جدا کردن همچنان که بر سر چنگک است بار دیگر آن را روی آتش گرفته تا کاملاً خشک و برشته شود. (مانند واژه بیسکویت که در انگلیسی یعنی دوبار برشته شده…
biscuit = bi + scuit

مأخذ دوم این اصطلاح از صنعت تولید عرقیات سنتی است. شاید در زمان خرید عرق نعنا یا بیدمشک از جناب عطار شنیده باشید که :این عرق دو آتیشه است؟؟؟ و یعنی اینکه این محصول نتیجه دوبار تقطیر و حرارت دیدن بوده و بسیار خالص‌تر و اثربخش‌تر از سایر عرقیات و طبعا گرانتر است.

امروزه به متعصبان خشک و تلخ‌رفتار که هیچ انعطافی در رفتار و گفتار خود نداشته و خود را مُحِق بر تعصب خود می‌دانند «طرفدار دو آتشه» می‌گویند. مانند عرق دو آتشه تلخ و مانند نان دو آتشه خشک و البته شکننده!

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها