بحران در قلب نظام سرمایه‌داری

اقدامات و رفتارهای دونالد ترامپ، جملگی مصادیق عینی مدیریت افسارگسیخته‌ای محسوب می‌شوند که در دل نظام سرمایه‌داری در حال رخ دادن است حتی رئیس جمهور آمریکا توصیه‌ها و هشدارهای رئیس انستیتو ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی و دیگر متخصصان بیماری‌های عفونی و فراگیر در کشورش را گوش نمی‌دهد و بر اساس آنچه خود می‌پندارد، 29 میلیون دوز هیدروکسی کلروکین - داروی ضد مالاریا- را خریداری و ذخیره کرده است. این در حالی است که آثار بالینی مصرف این دارو هنوز به نفی یا اثبات نرسیده است.

شواهد موجود، بیانگر وضعیت بدتری است که نظام سرمایه‌داری و به صورت خاص آمریکا، در آینده با آن مواجه خواهند شد.

منازعات مستمر ترامپ و فرمانداران ایالات، کمبود تجهیزات اولیه درمانی و بهداشتی مانند ماسک‌های تنفسی در ایالات مختلف در آمریکا، هرج‌ومرج در سیستم درمانی این کشور جملگی ماهیت و کارآمدی نظام سرمایه‌داری را به صورت همزمان هدف قرار داده است.

بدیهی است در چنین شرایطی مدافعان این نظام در سطوح تئوریک و عملیاتی قدرت اقناع حداقلی افکار عمومی را از دست داده اند.

خروجی ساختار از هم گسیخته آمریکا، افزایش تعداد مبتلایان و قربانیان کرونا در این کشور است. به راستی میان این خروجی و ادعای کارآمدی و آسیب ناپذیری نظام سرمایه داری چه سنخیتی وجود دارد؟!

معادلات جدید در آمریکا، صرفا معطوف به تحولات داخلی این کشور نمی شود. ماسک دزدی این کشور از اروپاییان ، چهره غارتگر واشنگتن را نزد افکار عمومی دنیا، به‌خصوص شهروندان کشورهای غربی کاملا عیان کرده است.

ماجرا به مراتب فراتر از موارد فوق است! رهاشدن افراد آسیب‌پذیر(مانند مبتلایان به فلج مغزی و ....) در منازل و حتی عدم انتقال آنها به مراکز درمانی، حمایت‌های درمانی محدود و مبهم از سالمندان جملگی واقعیاتی غیر قابل انکار در آمریکا محسوب می‌شود.

تسری این بحران به ابعاد اجتماعی و امنیتی نیز در نوع خود قابل تامل است: از شورش و اعتراض در ایالاتی مانند میشیگان، تگزاس و ویرجینیا تا افزایش ضریب و میزان ناامنی عمومی در آمریکا و روی‌آوردن مردم به خرید سلاح برای دفاع از خود در شرایطی نامعمول. آیا نظام سرمایه‌داری برای همه این موارد افتضاحی که شاهد آن هستیم، پاسخی برای گفتن دارد؟

دکتر جواد منصوری - سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در چین / روزنامه جام جم