چندگانگی و شکاف مهمترین عوامل تشدید کرونا هستند

گفتگوی نادر صادقیان با جام جم آنلاین را بخوانید:

شاهد شیوع کرونا در جامعه هستیم و هر روز اثار بدی را در خود جا می گذارد ولی ظاهرا مردم این شیوع ویروس را جدی نگرفته اند دلیل این موضوع را چطور ارزیابی می کنید؟

عواملی چندگانه مطرح است. از جمله افول اعتماد مردم به رسانه ها و بیانیه های رسمی چون در گذشته تناقضاتی دیده شده و اعتماد عمومی در بخش قابل توجهی از جمعیت کشور پایین آمده است وانگهی مسئولین از ابعاد و پیامدهای محدودسازی نگران هستند و شدت خطر را به درستی منعکس نمی کنند. خودکنترلی مردم زمانی جدی و عمیق می شود که بترسند. هنوز ترس در اندازه های واقعی در بین مردم نهادینه نشده است. وقتی صدر اعظم آلمان در گفتگویی خطاب به مردم ابراز می کند که 70% از شما مبتلا خواهید شد در حقیقت با یک جمله حجت را تمام می کند و واقعیت را بدون تعارف ابراز می کند متاسفانه دستگاههای اجرایی در کشور ما در چنین مراحلی به شدت محافظه کار می شوند. هیچ پیامدی مهمتر از سلامت جان مردم نیست و سایر ملاحظات غلط است.

به نظر من، سه عامل نقش دارد. عامل اول، محافظه کاری دستگاههای رسمی در اعلام واقعی ماجراست. عامل دوم، عدم نهادینه شدن ترس، چون اطلاعات واقعی نیست و متاسفانه عموم مردم تا از مساله ای نترسند به کنترل خود نمی پردازند. نکته سوم، تناقض و تعارض در اطلاع رسانی است.

اطلاعات متناقض کنترل کننده نیست و برای مردم خطر جانی به همراه دارد. هر کسی از گوشه ای از دنیا خود را پزشک و متخصص معرفی می کند و دستوری دارد و شما در روزهای بعد عکس آن مساله را می شنوید و تناقض ایجاد می شود.

متاسفانه هنوز دستگاه متخصص، متمرکز و قابل اعتمادی که همه به آن رجوع کنند شکل نگرفته است. حتی در میان دستگاههای رسمی و بین مسئولین کشور اظهاراتی متناقض دیده می شود و این بسیار بد است. رسانه های بیگانه با نگاهی منفی بر طبل اختلافات سیاسی می کوبند و در این سو نیز مسئولین ما بیشتر به دنبال مسائل دیگری هستند.

اما داخلی ها نیز هنوز نتوانسته اند به مرجعیتی اعتمادساز برسند و آنقدر که نیاز است مسلط باشند. دستگاههای مختلفی ایفای نقش می کنند و بعضا حرف های هم را نقض می کنند. در رسانه های رسمی از جمله صدا و سیما به مرجعی رسمی نیاز است که نه فقط از نقطه نظر پزشکی و آموزشی بلکه از منظر پیشگیری و آماری و ... پاسخگویی نهایی داشته باشد. در حوزه آموزش شاهد یک بهم ریختگی هستیم در خصوص اطلاع رسانی نیز به همین صورت است.

مهمترین مشکل در مدیریت بحران در ایران چیست؟

باید گفت نقص و خلا در این بخش بسیار زیاد است. ما در مدیریت بحران دارای چند گانگی و شکاف و تعارض هستیم و همین امر باعث می شود بخش زیادی از ناکارآمدی ها به ضعف مدیریت برگردد.

چرا انقدر شایع پراکنی در این مواقع بیشتر به چشم می اید در حدی که مردم به راحتی با ان برخورد می کنند و حتی باور نیر می کنند دلیل چیست؟

این ماجرا یک مرجع و سخنگوی رسمی می خواهد که ما مثل همیشه نداریم. این مساله امری بدیهی است ولی در ایران انجام نشده است. در چین و سایر کشورهای درگیر مرجع واحد اطلاع رسانی و آموزشی وجود دارد و شاهد کنترل بیماری در این کشورها هستیم ولی در ایران ضعف عمیقی در ساختار مدیریتی ما وجود دارد. این ساختار چندگانه است و این ضعف در تمام عرصه ها دیده می شود.

بسیاری بر این باور هستند که با شیوع این بیماری، بحران های اجتماعی فراوانی در پیش داشته باشیم.

اگر مساله به درستی مدیریت نشود و کاهش پیدا نکند در میان مدت و بلند مدت پیامدهایی خواهد داشت بسیاری درآمدی ندارند. این افراد تا چه زمانی می توانند تحمل کنند اگر این وضعیت با موج مرگ و میر ها همراه شود وضعیت خطرناک خواهد بود.