بکِش دشواری منزل به یاد عهد آسانی

فرهنگی که می‌گوید در روزگار خوشی و سختی باید کنار هم باشیم و در هر دو مورد به یک اندازه همراه و یار یکدیگر.

این روزها که گرفتار یک بحران دشوار شده‌ایم و همه نگرانیم باید بتوانیم کنار یکدیگر باشیم.
هر بحرانی اگر با همدلی و مدیریت درست مردم و مسوولان کنار هم پیش نرود، حل نخواهد شد.
حالا فکرش را بکنید بخشی از جامعه بنا به شرایط پیش آمده دنبال سودجویی خودش باشد، الکل و ماسک و دیگر ملزومات بهداشتی‌ای را که این روزها مورد نیاز مردم بوده و با سلامتشان مربوط است را احتکار کند.

هم بحران دشوارتر می‌شود و هم به مرور زمان افراد محتکر هم خودشان قربانی می‌شوند.
مگر می‌شود بیماری در جامعه شکل بگیرد و خود همان فرد یا خانواده‌اش را خدایی نکرده دچار نکند! حتی اگر با نگاهی جمعی و منطقی هم قصد نداریم همراه هم باشیم، لااقل با خودخواهی‌هایمان این کار را بکنیم! به سرنوشت خود و اطرافیانمان فکر کنیم و دست از برخی رفتارها برداریم.

اما نکته بسیار مهم دیگری که ما مدت‌هاست فراموش کرده‌ایم این است که همه به خودمان فکر می‌کنیم و خودخواهی را هم به بدترین شکلش در جامعه مان نهادینه کرده‌ایم.

این در حالی است که باید باور کنیم همه حق زندگی دارند، فقط نگران خودمان نباشیم.
حواسمان باشد فقط به خودمان و اعضای خانواده‌مان نگاه نکنیم.
فقط به فکر اطرافیان خودمان نباشیم و مدام یادآوری کنیم که ما 80میلیون نفریم که هر اتفاقی رخ دهد همه درگیر آن می‌شویم.

اگر به جنگ کرونا برویم همه با هم پیروز می‌شویم و اگر افسرده و ترسان دست روی دست بگذاریم، همه با هم شکست می‌خوریم.

درست است که بخش مهم کار، رعایت نکات بهداشتی است و کنترل اوضاع از بیمارستان‌ها گرفته تا احتکارها... اما یادمان نرود همدلی و پشتگرمی می‌تواند در گذار از این مرحله به همه ما کمک کند.
دوباره دل آسودگی می‌آید، دوباره به آسانی می‌رسیم و همدیگر را در آغوش می‌گیریم، دست هم را به گرمی می‌فشاریم و عزیزانمان را می‌بوسیم. اما تا این روزها را از سر بگذرانیم نیاز داریم همه همراه هم باشیم که شرط خردمندی همین است.

مهران رجبی -  بازیگر / روزنامه جام جم