قهقرای فرهنگی در والیبال با مشارکت باشگاه ها و ستاره ها! / چگونه فرهنگ را به بازیکنان تزریق کنیم؟

به گزارش جام جم آنلاین ، اما این گزارش خبری اصلا به مذاق برخی از اهالی والیبال ایران خوش نیامد و به گزارش این سایت بین المللی تاختند که چرا لیگ سطح بالای ایران را لیگی پرحاشیه معرفی می کند و اصلا چرا یک دلال والیبالی به خود اجازه دهد درباره والیبال کشور ما اظهار نظر کند. صد البته آن اعتراض ها از روی تعصب بود وگرنه چه کسی است که نداند لیگ برتر والیبال ایران پر از حواشی های عجیب و غریب است. از کتک کاری با تماشاگران گرفته تا پرتاب اشیا مختلف از سوی سکوها به داخل میدان. از درگیری بازیکن با داور گرفته تا فحاشی یک بازیکن دیگر به مربی تیم خودش. از نیمه کاره رها کردن یک مسابقه گرفته تا ده ها اتفاق ریز و درشت حاشیه ای دیگر که چهره لیگ برتر والیبال ایران را فصل به فصل مخدوش تر می کند.

مماشات با متخلفان و البته نقش پررنگ ستاره های پرادعایی که بخش مهمی از این حواشی را رقم می زنند مهم ترین دلیل رشد این اتفاقات هستند. بی فرهنگی با سرعت بسیار زیادی در والیبال ایران ریشه می دواند. بی ادبی و رقم زدن صحنه های عجیب و غریب حالا بخشی جدا نشدنی از والیبال ایران است.

درباره اینکه بی فرهنگی ها را چه کسی و چه کسانی به والیبال ایران تزریق کرد می توان به صورت جامع بحث کرد. نخست باشگاه های به ظاهر فرهنگی و سپس ستاره هایی که رقم قراردادشان سر به فلک می زنند به عنوان مقصران اصلی شناخته می شود.

اما موضوع مهم تر این است که چه راهکاری برای مقابله با این شرایط وجود دارد؟ نظرات کارشناسان و مربیان مختلف در رابطه با این موضوع متفاوت است و هر کدام راهکارهایی را ارائه می دهند، یکی از نقش پررنگ رسانه ها بر روی نهادینه کردن فرهنگ می گوید و یکی از تجدیدنظر اساسی بر روی مدیریت باشگاه ها. اما نظر مشترکی که همه آنها دارند این است که والیبال ایران با این شرایط به قهقرا می رود، قهقرای فرهنگی با مشارکت تماشاگران ، تعصب های قومیتی و ستاره های پرادعا...

فرهنگ به تاراج رفته

جمشید حمیدی در والیبال ایران نیاز به معرفی ندارد، مردی که بیش از 40 سال از عمر خود را صرف روزنامه نگاری و قلم زدن درباره ورزش کرده. این مفسر و کارشناس بین المللی دنیای والیبال در رابطه با حاشیه های بی پایان لیگ برتر والیبال ایران به جام جم آنلاین گفت: «بدون تردید اگر ورزش را یک مقوله فرهنگی محسوب کنیم میادین ورزشی قطعا از جامعه فرهنگی جدایی ناپذیر است. وقتی ما به عنوان عصبانی ترین مردمان دنیا معرفی می شویم طبیعی است که ورزش ما نیز متاثر از این شرایط جامعه دچار هیجانات و چالش های عصبی می شود. در جامعه ما شرایط به گونه ای به وجود آمده است که افراد با یک تلنگر به سرعت از کوره در می روند و همه به سرعت فراموش می کنند ما از سابقه چند هزارساله تاریخ و تمدن و فرهنگ برخوردار هستیم. ورزش جدا از جامعه نیست، والیبال نیز ورزشی دانشگاهی است که عواملی گاهی اوقات در آن دخیل می شود و اتفاقاتی ناخواسته را رقم می زند. باشگاه های ما به چیزی که توجه ندارند مقوله فرهنگی است. بدون هیچ نظارتی جوانان هیجان زده در اختیار بوقچی ها قرار می گیرند.»

این کارشناس والیبال پول را یکی از اساسی ترین موارد در رشد ناهنجاری های والیبال می داند. او گفت: «بحث بعدی به پول برمی گردد، در واقع این پول اطرافیان تیم ها را فریفته و باعث می شود به قول معروف به خاطر یک دستمال قیصریه را به آتش بکشند. برخی از جنجال ها به دلیل به خطر افتادن موقعیت اقتصادی و البته خوش رقصی یک عده است. برخی از افرادی که در کنار تیم ها حضور دارند سنخیتی با والیبال ندارند.»

حمیدی عنوان کرد: «ورزشکار نیز ضلع دیگر این حواشی و قضایا است. والیبال ما بیشترین صدمه را از ورزشکاران ملی پوش می خورد. من بارها تاکید کرده ام در رده های مختلف سنی ، سرپرست ها و مربیان باید این توانایی را داشته باشند که فرهنگ ایرانی را به بازیکنان منتقل کنند. باید بازیکنان بفهمند که سرزمینی هست که جوان های بسیاری به خاطر آن سرزمین جان فشانی کرده اند. ورزشکار باید احساس دین کند و مرید قوانین باشد. اما متاسفانه خلا فرهنگی گسترده ای در باشگاه های ما وجود دارد. "سرچشمه شاید گرفتن به بیل / چون پر شد نشاید گذشتن ز پیل". این بیت شعر مصداق حال و روز والیبال ماست. »

کارشناس بین المللی والیبال تصریح کرد: «در کنار همه اینها ما رسانه ها نیز نقش داریم. رسانه ها باید نقش بیشتری در فرهنگ سازی ورزشی داشته باشند. برنامه های ورزشی باید بازنگری اساسی را پشت سر بگذارند و به جای پرداختن به حواشی در برنامه های مختلف ، نمونه سازی و ترویج فرهنگ در دستور کار قرار بگیرد. نباید اینطور باشد که رسانه ها داور کتک خورده را بزرگ کنند، باید طوری برنامه سازی شود که ورزشکار حداقل جوانمردی را بیاموزد. کار فرهنگی اهتمام ملی می خواهد. »

امان از بی عدالتی

باید دنبال مقصر گشت. اما مقصران چه کسانی هستند که این حجم از بی ادبی و گستاخی در لیگ برتر والیبال ایران افزایش یافته است؟ پاسخ ها به این سوال متفاوت است. سیف الله ترابی دیگر کارشناس و مفسر والیبال ایران پیش از هر چیزی فدراسیون والیبال را به باد انتقاد می گیرد.

ترابی در گفت و گو با جام جم آنلاین عنوان کرد: « پیش از هر چیزی باید خود فدراسیون درست شود. هیچ کارتی معتبرتر از عدالت نیست. وقتی عدالت رعایت بشود همه چیز روبراه است. اگر عدالتی وجود داشته باشد فدراسیون در انتخاب تیم ها برای لیگ برتر دچار نوسان نمی شود. والیبال ورزشی وارداتی است، اکنون لیگ های روسیه، لهستان و ایتالیا را نگاه کنید. آنها کاملا پایبند به رعایت قوانین هستند و پیشگام به شمار می روند. ما باید از آنها الگوبرداری کنیم. »

کارشناس والیبال در ادامه گفت: « بی نظمی در لیگ برتر والیبال از همان قرعه کشی وجود داشت. نکته ای که باید روی آن تاکید شود این است که فدراسیون وظیفه ندارد برای لیگ برتر تیم انتخاب کند. ما اگر لیگ معتبر با آدم های معتبر میخواهیم باید نگاه معتبر داشته باشیم. فدراسیون والیبال می تواند بازیکنان تیم ملی والیبال را انتخاب کند اما حقی ندارد برای اینکه کدام تیم در لیگ باشد و کدام تیم نباشد تصمیم گیری کند. ما شاهد این هستیم که از والیبال سواستفاده می شود. بحران از ابتدا در این لیگ وجود داشت و حالا همه بحران زده هستند. متاسفانه فدراسیون والیبال به جای والیبال یابی ، بازاریابی می کند.»

وی افزود: «متاسفانه تعصبات جغرافیایی در والیبال رو به گسترش است. وقتی فلان رسانه و یا فلان گزارشگر می گوید پایتخت والیبال ایران با پایتخت فرهنگ ایران مسابقه دارد این یعنی رواج تعصب های جغرافیایی. کشور ما کشور اقوام مختلف است و نباید تعصبات طایفه ای بیش از این رواج پیدا کند. ورزش ما باید به صورت باشگاهی اداره شود نه به صورت جغرافیایی. ما باید کاری کنیم تعصب های روی سکو را کاهش دهیم و در این زمینه لیدرها باید آموزش لازم را ببیند. البته باید بگویم هر کسی که بوق می زند قرار نیست لیدر باشد. در واقع اکثر مواقع این بوقچی ها هستند که تعیین می کنند تماشاگران به کدام بازیکن دشنام های رکیک بدهند. »

ترابی یادآور شد:«عدالت و جوانمردی اگر در رعایت شود آنگاه می بینیم که والیبال چه ورزش زیبایی است. بازیکن همانطور که از بازی دو تیم لذت می برد تماشاگر هم باید از بازی کردن خودش لذت ببرد. اصل همین لذت بردن است. »

این کارشناس و پیشکسوت والیبال در پایان گفت: «چیدمان داوری ما مشکل دارد اما نباید فراموش کنیم اگر در طول لیگ 66 مسابقه برگزار می شود فقط 6 مسابقه مشکل داوری دارد. در لیگ ما تقصیر شکست تیم ها اکثر مواقع به گردن داور می افتد. فضای ورزشگاه ها و نوع برخوردها باید تعدیل شود. »

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین