مردم از شهردار تهران چه می‌خواهند؟

ما امروز شهروندانی داریم که صرفا از شهرداری کار عمرانی و خدماتی نمی‌خواهند بلکه سطح مطالبات شان چند برابر شده است، زیرا آگاه شده‌اند مدیریت شهری، همه شئون زندگی‌شان را از تولد تا مرگ تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به نظر می‌رسد شهر تهران اکنون در حوزه سخت‌افزاری همچون فضاهای فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و توسعه حمل و نقل عمومی به سطحی تقریبا قابل قبول رسیده است و با شهرهای بزرگ برابری می‌کند، اما در حوزه نرم‌افزاری هنوز نیاز به پیشرفت دارد. منظورم از حوزه نرم‌افزاری رابطه حسنه و تعاملی است که شهروندان باید با شهردار داشته باشند. این تعامل، یکی از پیش‌نیازهای موفقیت آینده کسی است که به عنوان شهردار برگزیده می‌شود. شهردار باید برای مردم قابل دسترس باشد و با آنها ارتباط داشته باشد. مردم باید حضور او را احساس کنند و بتوانند با او سخن بگویند تا متقابلا سخنانش را بشنوند.

از سوی دیگر، باید مراقب باشیم فضای سیاسی در شهرداری حاکم نشود، زیرا هزینه سیاسی‌کاری در شهرداری و رقابت‌های سیاسی را شهروندان خواهند پرداخت. آرزوی دیگر شهروندان، برقراری مدیریت یکپارچه در شهر است که خلأ آن سبب می‌شود هزینه‌های چند برابری برای حل مشکلات شهری پرداخته شود و امور شهری در چنبره موازی‌کاری، تداخل کاری و بی‌متولی ماندن برخی امور مهم گرفتار شود. در حقیقت نبود مدیریت واحد، مدیریت چندگانه را سبب می‌شود که اداره امور را سخت و طاقت‌فرسا می‌کند و ناهماهنگی‌های مدیریتی را به‌وجود می‌آورد، اما در مدیریت یکپارچه شهری، دولت، شهرداری، مردم، شوراها و مجلس برای کمک به حل مشکلات شهری دست به دست هم می‌دهند و به این ترتیب تمامی دستگاه‌ها و نهادها، همسو و همگام با مدیریت شهر پیش می‌روند و به این ترتیب مدیریت شهری با اتخاذ نظرات و تجربه‌های مختلف دستگاه‌ها و نهادها، با هوشمندی بیشتر و مدبرانه‌تر برای توسعه شهری پیش می‌رود.

دکتر مرتضی طلایی - نایب‌رئیس چهارمین دوره شورای شهر