وقتی تائیدطلبی کار دست‌تان می‌دهد

برخی افراد که به این سالن‌ها مراجعه می‌کنند، پس از یکی دو بار امتحان کردن کیفیت کار و هزینه، عطای این نوع سالن‌ها را به لقایش می‌بخشند. در این میان هستند خانم‌هایی که اصرار دارند امور زیبایی را در چنین محیطی انجام دهند. گاهی از یک نقطه شهر به نقطه‌ای دیگر در آن سوی شهر می‌روند و هزینه‌ای بسیار گزاف می‌پردازند. مشتریان کار خود را به طور کامل به سلیقه آرایشگر می‌سپارند. از خود هیچ نظری نمی‌دهند و حتی اگر آرایشگر عجیب و غریب‌ترین رنگ یا مدل مو را به آنها توصیه کند، می‌پذیرند. براستی علت کار مشتریان چیست؟ پرداخت هزینه‌ای گزاف به آرایشگاهی گران و معروف بابت عملی که الزاما مایه زیبایی‌شان نمی‌شود. در این زمینه نظر دکتر محمد فروهر، روان‌شناس را جویا می‌شویم:

هستند افرادی که اصرار دارند، لباس خود را از فروشگاهی گران و معروف تهیه کنند. لباسی را که در مغازه‌ای متوسط 20 هزار تومان قیمت دارد، از پاساژی معروف در خیابان‌های بالای شهر به مبلغ 70 هزار تومان خریداری می‌کنند و با افتخار به دیگران می‌گویند، این لباس را به مبلغی گران از فلان پاساژ معروف خریده‌اند. جنس مهم نیست. آنچه اهمیت دارد فخرفروشی به این است که آنها توانایی خرید از فروشگاهی گران را دارند. این گونه افراد، نوکیسه و تازه به دوران رسیده‌اند و شخصیتی نمایشی دارند. آنها تلاش می‌کنند با عنوان کردن نام فروشگاه گرانقیمت شخصیت خود را ارتقا بدهند. خانمی هم که اصرار دارد امور زیبایی خود را در آرایشگاهی معروف با ارقام نجومی انجام می‌دهد و نام آن آرایشگاه را برای دیگران عنوان می‌کند، از مشکل نوکیسه بودن رنج می‌برد.

گاهی درآمد یک خانم چندان بالا نیست و پول برای او ارزش دارد، اما تلاش می‌کند هر چند وقت یک بار به آرایشگاه مجللی سر بزند و هزینه‌ای گزاف بابت زیبایی بپردازد. این نوع شخصیت به مقوله زیبایی علاقه دارد و این مساله جاافتاده که برای رسیدن به هر چیز باید پول خرج کرد و هر چه پول بیشتری خرج شود، نتیجه بهتر خواهد بود. پس این خانم ترجیح می‌دهد، به آرایشگاهی مجلل مراجعه و مبلغی نجومی پرداخت کند. به گمان او، این راه رسیدن به زیبایی است.

بعضی وقت‌ها آرایشگر مدل یا رنگ مویی را به مشتری پیشنهاد می‌کند که به هیچ وجه با سلیقه او همخوانی ندارد، اما مشتری به گمان این که این آرایشگر حرفه‌ای است، نظر او را دربست می‌پذیرد و عقیده خود را به طور کامل فراموش می‌کند. او از نتیجه کار راضی نیست، اما سعی می‌کند به خود بقبولاند که سلیقه درست به این آرایشگر کلاس بالا تعلق دارد. این مشتری از نداشتن اعتماد به نفس و پیدا نکردن هویت اصلی خود رنج می‌برد. او فکر می‌کند باید به حرف دیگران عمل کند و طبق نظری که سایرین برای وی تعیین می‌کنند، عمل کند تا از سوی همه تائید شود.