سرنوشت زنان ایزدی در موصل چه شد؟

به گزارش جام جم آنلاین ، نیروهای عراقی موفق شدند هفته گذشته شهر موصل یعنی همان شهری که ابوبکر البغدادی سرکرده داعش در آن شهر اعلام خلافت کرد را پس بگیرد.

موصل از جمله بزرگترین شهرهای عراق بود که با خیانت برخی افراد رده بالای ارتش عراق در چند ساعت به تصرف داعش درآمد و بعد از قریب سه سال ویرانه های این شهر به خاک عراق برگشت.

داعشی ها بر اساس سنتی خبیث زنان آشوری و ایزدی را به عنوان برده مورد خرید و فروش قرار می دهند که این بازار در شهر موصل رونق فراوان داشت و حالا با ازاد شدن شهر موصل شاید بسیاری از خانواده های این زنان در تلاش هستند ردی از عزیزان خود به دست آورند با این حال مشخص نیست داعش زنان ایزدی را به عنوان غنیمت با خود به سوریه برده یا اینکه آنان را به قتل رسانده است.

جام جم آنلاین سه سال قبل به تشریح سرنوشت زنان ایزدی در مناطق حکومت داعش پرداخته بود .

زنان ایزدی که موفق شده بودند با شیوه های گوناگون، از دست گروه داعش در عراق و سوریه فرار کنند، روایت هایی تلخ و تکان دهنده از نحوه رفتار اعضای این گروه با زنان و دختران بیان کرده اند. آنها می گویند زنان ایزدی پس از اسارت به دست گروه داعش در عراق، به عنوان «برده » خرید و فروش می شوند و این گروه هر طور که بخواهد با آنها رفتار می کند.

ایزدی ها که در شمال عراق زندگی می کنند و شهر سنجار یکی از مهمترین مراکز زندگی آنها، تابستان گذشته به اشغال داعش درآمد، می‌گویند ۳۵۰۰ نفر از زنان و دختران آنها هنوز در اسارت داعش هستند و با بسیاری از آنها همچون بردگان جنسی رفتار می‌شود.

بی بی سی در این زمینه بخش هایی از مصاحبه خبرنگار خود را با تعدادی از زنان ایزدی که موفق به فرار از چنگال داعش شده اند، منتشر کرده است.

یکی از آنها با نام مستعار «حنان» با شرح رویدادهای روز حمله داعش به شهر سنجار (شنگال) می‌گوید آن روز همه تا آنجا که دستشان می‌رسید بار و بنه‌شان را بستند تا فرار کنند. همه در خیابان می‌دویدند و فریاد می‌زدند و صفیر گلوله‌ها از هر طرف شنیده می‌شد.

وی می افزاید: آن روز شبه‌نظامیان داعش، جاده‌های اطراف سنجار را بسته بودند. آنها همه را به داخل شهر بازگرداندند و آنجا زنان و دختران را از بقیه جدا کردند.«بیست تا بودند با ریش‌ بلند و تفنگ. گفتند که ما را به موصل می‌برند. اعتراض کردیم. ما را زدند و به زور سوار ماشین کردند».

بر اساس این گزارش، در موصل او را به همراه زنان دیگر به یک سالن ورزشی و بعد از چند هفته به یک تالار عروسی بردند. ۲۰۰ زن و دختر را یک جا جمع کرده بودند. آنجا در واقع بازار فروش برده بود. اعضای داعش می‌آمدند و انتخاب می‌کردند.

او می گوید:«جرات نمی‌کردیم به صورتشان نگاه کنیم. وحشت کرده بودیم... برای این که ما را بترسانند، شلیک می‌کردند. می‌خواستیم خودمان را بکشیم اما راهی پیدا نمی‌کردیم».

حنان می‌گوید یکی از دخترها بالاخره خودش را کشت. «رگش را زد. نگذاشتند کمکش کنیم. همه‌ را به اتاقی بردند و در را قفل کردند. گفتند مهم نیست، جنازه‌اش را یک جایی پرت می‌کنیم».

بی بی سی در ادامه دستورالعمل بلندبالای داعش را منتشر کرده است که در قالب دهها سوال و جواب، نحوه رفتار با زنان اسیر و برده را روشن می کند.

دو نمونه از این پرسش و پاسخ ها چنین است:

سوال: آیا همخوابه شدن با اسیر زن بلافاصله بعد از تملک او مجاز است؟

جواب: اگر باکره باشد، صاحبش می‌تواند بلافاصله بعد از تملک، با او همخوابگی کند. وگرنه باید اول مطمئن شود که زن حامله نیست.

سوال: آیا همخوابگی با دختر اسیر نابالغ مجاز است؟

پاسخ: در صورتی مجاز است که از نظر بدنی شرایط همخوابگی را داشته باشد. اگر هم این شرایط را نداشت می‌توانید بدون همخوابگی از او لذت ببرید.

اعضای داعش؛ آمیزه ای از خارجی ها و محلی های تکفیری

حنان می گوید: بین داعشی‌ها خارجی هم بود، اما بیشترشان از سنی‌های منطقه بودند.

او در این زمینه به یکی از آنها اشاره می کند که در سنجار موبایل‌فروشی داشته و بیش از همه برای توهین و تمسخر ایزدی‌ها از خود مایه می‌گذاشت.

«به ما می‌گفتند یزیدی‌ها کافرند و حالا قرار است مسلمان شوید ولی بسیاری از دخترها را برای همخوابگی با خودشان می‌بردند».

بر اساس این گزارش، داعش مرتب زنان ایزدی را جابجا می‌کرد. یک جا آنها مردانشان را از دور دیدند که همگی سبیل‌هایشان را تراشیده بودند، چون داعش سبیل گذاشتن را غیراسلامی می‌داند.

حنان می‌گوید: آنها دختران جوانتر را زودتر می‌بردند و بیشترشان را به رقه، پایتخت داعش در سوریه می‌فرستادند.

او در باره روز اعزام خود به رقه می گوید: بالاخره نوبت ما هم رسید. هفت نفرمان را به اتاقی بردند و قرار بود از آنجا به رقه بفرستند. تا پیش از اعزام، برخی از دختران را می بردند و پس از تجاوز جنسی، دوباره برمی‌گرداندند.

حنان اضافه می کند: «اتاق محافظ داشت، اما پنجره اتاق را با پلاستیک پوشانده بودند. یک شب ما پلاستیک را پاره کردیم و یکی یکی از پنجره بیرون پریدیم. من نفر پنجم بودم. بیرون منتظر دخترعمویم شدم، اما دیدم چراغی روشن شد. نمی‌توانستم بیشتر از آن منتظر شوم. از روی دیوار پریدم. دویدم و پشت سرم را هم نگاه نکردم... نتوانستیم به داد بقیه که جا مانده بودند برسیم.»

بسیاری از یزیدی‌هایی که از داعش گریخته‌اند در اردوگاه‌های پناهجویان زندگی می‌کنند.

دستور البغدادی: هر خانه، فقط یکی

«خما» که در چادری در اردوگاه‌های پناهجویان زندگی می‌کند، یکی از زنان ایزدی است که بعد از ربودن، او را به شهر رقه فرستادند. خما فرار نکرد ولی در نهایت خانواده‌اش با پرداخت باجی معادل ۳ هزار دلار به داعش آزادی‌اش را خریدند.

او سی ساله است و شرم و وحشتی را که در روز فروختنش به عنوان برده بر او غالب شده بود فراموش نکرده است. قیمتی را هم که برای فروشش توافق شد به یاد دارد.

خما می گوید:«دسته دسته برای خرید زن‌ها می‌آمدند. نمی‌توانستیم درست بخوابیم، چون هر وقتی از روز و شب ممکن بود بیایند... گاهی دخترها را کتک‌خورده و زخمی بر می‌گرداندند. بهتر که می‌شدند دوباره آنها را می فروختند».

«گریه و زاری و التماس اثری نداشت. پول‌ها را یکی از شیخ‌های داعش می‌گرفت. یکی از آنها ۱۵ هزار دینار عراقی (۱۳ دلار) نشانمان داد و گفت: همین قدر می‌ارزید».

به نوشته بی بی سی، خما و دخترخاله‌اش را یکی از اعضای داعش که گذرنامه غربی داشت، با خود برد در حالی که پنج زن و دختر ایزدی دیگر هم در خانه‌اش بودند. علاوه بر آنها، این عضو خارجی داعش، قبلا ازدواج کرده بود و همسرش هم با او زندگی می‌کرد.

این عضو داعش قصد داشت با دو نفر از زنان اسیر ایزدی هم ازدواج کند و بقیه از جمله خما را به کنیزی بگیرد.

خما می‌گوید همسرش به وضوح از این وضعیت ناراضی بود. اما مشکلات دیگری هم وجود داشت.«همسایه‌شان آمد و به او گفت نمی توانی همه این دخترها را نگه داری. بغدادی (رهبر داعش) دستور داده که در هر خانه یکی بیشتر نباشد.»

زنان را چندتاچندتا می برند

بر اساس این گزارش، اگر زنان ایزدی آنگونه که اعضای داعش می خواستند، اسلام می آوردند، سرنوشتشان ازدواج اجباری بود و اگر نمی پذیرفتند مجبور بودند بین چند عضو داعش دست به دست شوند.

جنار، بیست ساله می‌گوید:«یکی از دخترها یازده ساله بود. مرتب او را می‌زدند. اول او را به یک داعشی و بعد به یکی دیگر در موصل دادند. بعدا شنیدیم که خود را کشته است».

بر اساس این گزارش، از خانواده جنار ۹ نفر دیگر از جمله سه دختر هنوز اسیر داعش هستند.

او که همراه خواهرش اسیر بوده است، می گوید:«مردی که می‌خواست ما را بخرد می‌شناختیم. قبل از حمله داعش، کارگر بود و بارها به خانه‌مان آمده بود. ولی آنجا در موصل امیر شده بود... از او خواستیم که ما را از هم جدا نکند و او هم موافقت کرد. به بدی بقیه نبود ولی بد بود. کاش می توانستم همه‌شان را تکه تکه کنم».

«خیضر دلمه» یکی از زنان ایزدی هم می گوید: « اعضای داعش زنان را به تعداد زیاد یک جا جمع می‌کردند و بعد به عنوان غنیمت جنگی آنها را تقسیم می‌کردند. حق انتخاب، اول با پیکارجویان خارجی بود و بعد با رهبران محلی... اما اعضای محلی داعش از همه بدترند. وحشی‌اند. زنان ما را چند تا چند تا می‌برند... »

وی با انتقاد از کشورهای غربی که شعار حمایت از حقوق بشر سر می دهند اما در عمل حامی و پشتیبان داعش بوده اند، تاکید می کند:«دنیا زنان و دختران ما را فراموش کرده. چرا خبری از عملیات بین‌المللی برای آزاد کردن آنها نیست؟»