معلولیتم مانع خدمت به مردم نمی‌شود

شغل شما چیست؟

زادگاهم، هنگدان روستایی است در پنج کیلومتری شهر جم. هم‌اکنون در کارگاه موزاییک‌سازی که چند سالی دایر کردم مشغول به کارم و در کنار آن علاوه‌بر تحصیل، فعالیت اجتماعی و فرهنگی هم دارم. این کارگاه را حدود هفت سال پیش با سرمایه ناچیزی که از محل کارگری و دستفروشی به‌دست آوردم راه‌اندازی کردم و الان هم خیلی از کار آن راضی هستم چون مخارج چهار خانواده دیگر را هم تامین می‌کند.

با معلولیتی که دارید، چگونه کنار آمدید؟

من با این وضعیتم در کنار کار کردن درس هم می‌خواندم. روستای ما تا مدرسه که در روستای دیگر بود، خیلی فاصله داشت. هر روز با صورت و بدن خونی به خانه برمی‌گشتم. چون مسیر سنگلاخی و خیلی سخت بود.

کار هم می‌کردید؟

بله. کارم را از دستفروشی شروع کردم چون شکل دست‌هایم اجازه نمی‌داد چیزی حمل کنم پلاستیک دور گردنم آویزان می‌کردم و کار می‌کردم. بعد از دستفروشی معامله موتورسیکلت می‌کردم و مدتی هم از کشورهای حاشیه خلیج‌فارس جنس می‌آوردم و می‌فروختم.

چه شد که تصمیم گرفتید وارد انتخابات شوراها شوید؟

زادگاهم معضلات و مشکلات زیادی دارد. زمین ورزشی مناسب و آب شرب درست و حسابی ندارد و کوچه‌هایش هنوز خاکی است و آسفالت نیاز دارد. لذا تصمیم گرفتم با وجودمعلولیت به عرصه وارد شوم چون معتقدم معلولیت مانع خدمت به مردم نمی‌شود.

نتیجه انتخابات چه شد؟

با کسب 149رای بین هفت نفر اول شدم.

علت اقبال رای‌دهندگان به شما چه بود؟

چون من را از جنس خودشان می‌بینند و همیشه در غم‌ها و شادی‌هایشان‌ همراهشان بوده‌ام. البته تا قبل از نامزد شدن برای شورا، پیگیر حل مشکلات روستا بودم که نمونه آخرش جذب اعتبار برای توسعه روستا بود.

اگر رای نمی‌آوردید از واکنش‌های منفی هراس نداشتید؟

نه چون مردم هیچ وقت مشکل جسمی‌ام را به رخ نمی‌کشیدند.

چهار سال دیگر یعنی سال1400شمسی شما کجا هستید؟ آیا مثل امروز هستید یا تغییر کرده‌اید؟

هیچ فرقی نمی‌کنم. مثل الان خواهم بود، همان فرد با لباس و پوشش رنگی که همیشه بر تن می‌کنم. چون اگر تغییر کنم نه تنها به مردم بلکه به خودم هم خیانت کرده‌ام.

مهم‌ترین برنامه‌های شما چیست؟

احداث زمین چمن برای جوانان روستا، بهسازی معابر، تجهیز مخازن آب روستا و تقویت فرهنگ بومی روستا.

علیرضا برازجانی

جام‌جم بوشهر