بسیاری از مفسران و حکمای گران قدر بر این باورند که تسبیح همه موجودات حقیقی است و با زبان مخصوص خودشان انجام میگیرد، بدین معنا که مجموعه نظام آفرینش ، چه ذی روح و چه غیر آن، علاوه بر آن که با وجودشان دلالت بر وجود حق تعالی دارند، با زبان خود نیز خدای تعالی را تسبیح میگویند و او را از جمیع نواقص و شوائب ممکنات تنزیه میکنند و به این کار خود نیز علم و شعور دارند (کل قد علم و تسبیحه)