تلاش هنرمندان برای بحران کم‌آبی

به گزارش جام‌جم، سال‌هاست که برخی مسئولان و رسانه‌ها بحران خشکسالی و کم‌آبی را فریاد می‌زنند و آن را جدی‌ترین بحران کشور در سال‌های آینده می‌خوانند، اما انگار تا سرمان به سنگ نخورد و چیزی را به چشم نبینیم آن را باور نمی‌کنیم. همین ساختمان پلاسکو؛ سال‌ها بود که اخطار پشت اخطار می‌دادند که ایمنی ندارد، اما گوش کسی بدهکار نبود تا ساختمان جلوی چشم‌مان فروریخت و انگشت به دهان ماندیم. تا دریاچه ارومیه جلوی چشم‌مان خشک نشد، بحران کم‌آبی را باور نکردیم.

در این میان برخی هنرمندان کشور تلاش کرده‌اند با راه‌اندازی پویش‌های مردمی از طریق شبکه‌های اجتماعی توجه مردم و مسئولان را به جدی بودن این بحران جلب کنند و از سازمان‌های بین‌المللی برای نجات دریاچه ارومیه درخواست کمک کنند.

رضا کیانیان، بازیگر مشهور کشورمان از نخستین و فعال‌ترین هنرمندانی است که سعی کرده است هنرمندان دیگر را با خود همراه کند تا اهمیت این موضوع را هرچه بلندتر فریاد بزنند.

او با اعتقاد به این‌که باید از خودمان شروع کنیم و نقش و مسئولیتی در این راه برعهده بگیریم، به پویش‌هایی نظیر «من دریاچه ارومیه هستم»، «من صدای بختگان هستم»، «من صدای آب هستم» و... پیوسته است و با هشتک‌های قطره قطره دریا شویم، چند میلیون همصدا، صدای آب صدای همدلی و... هنرمندان و دیگر اقشار جامعه را با خود همصدا کرده است.

نجات دریاچه ارومیه

از ابتدای امسال علاقه‌مندان به محیط‌زیست با راه‌اندازی پویش «من دریاچه ارومیه هستم» تلاش کردند تا توجه‌‌ها را برای احیای این دریاچه جلب کنند. اواسط تابستان با حمایت هنرمندان و ورزشکاران کشورمان این کمپین وارد مرحله جدیدی شد تا با جمع‌آوری یک میلیون رأی، سازمان ملل را موظف کند تمام توانش را برای احیای دومین دریاچه شور دنیا به کار گیرد.

رضا کیانیان بازیگر سینما و تلویزیون از نخستین افرادی بود که با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود کاربران فضای مجازی را به این پویش همگانی دعوت کرد. او معتقد است اگر ما بتوانیم یک میلیون امضا جمع کنیم با تکنولوژی و سرمایه‌گذاری مدرن، جامعه جهانی به ما کمک خواهد کرد که این دریاچه را زودتر احیا کنیم. هنرمندانی چون پرویز پرستویی، مهتاب کرامتی، بهاره رهنما، امیر آقایی و... و ورزشکاری چون سعید معروف به این کمپین پیوستند.

اما کیانیان تلاش‌هایش را به فضای مجازی محدود نکرد و با درخواست از مردم برای ارسال پیامک به شماره 30007040، به جمع‌آوری امضاها سرعت بخشید. در نهایت این امضاها جمع شد و او با نوشتن نامه‌ای به بان کی‌مون، دبیرکل وقت سازمان ملل درخواست ملت ایران را به طور رسمی مطرح کرد.

من صدای آب هستم!

اما مشکل کم‌آبی به دریاچه ارومیه محدود نمی‌شود. مصرف بی‌رویه آب نه‌تنها در زندگی روزمره بلکه در بخش‌های کشاورزی و صنعتی جدی‌تر از آن است که بخواهد به یکی دو دریاچه کشور محدود شود. درواقع 90 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف می‌شود و این مسأله توجه کشاورزان و مسئولان را می‌طلبد.

این موضوع سبب شد تا کیانیان و همفکرانش با راه‌اندازی پویش «من صدای آب هستم» تلاش جدیدی را برای آگاهی مردم آغاز کنند. کیانیان با بیان این‌که پشتیبانی میلیونی مردم از کمپین دریاچه ارومیه، باعث شد بیشتر رسانه‌ها و بسیاری از مسئولان به عنوان یک درخواست ملی به آن واکنش نشان دهند، می‌گوید: اما مشکل آب در کشور ما بزرگ‌تر از دریاچه ارومیه است و تنها به مشکلات زیست بوم در این منطقه محدود نمی‌شود.

او در پیامی از مردم درخواست کرد تا به پویش «من صدای آب هستم» بپیوندند: «بیایید دست در دست هم بگذاریم، همصدا شویم و با کمپین «من صدای آب هستم» حل بحران آب را در سراسر کشورمان مطالبه کنیم. با کمپین من صدای آب هستم صدای همه دریاچه‌ها، همه رودخانه‌ها و همه تالاب‌ها و همه منابع زیرزمینی آب بحران زده کشورمان شویم. به کمک چند نفر از همراهان یک کانال تلگرام و یک صفحه اینستاگرام با همین نام ایجاد شده که همه بتوانیم اخبار کمپین‌های مربوط به آب را در این دو جا بگذاریم و هم‌صدا شویم.»

اعصاب ندارم...!

رضا یزدانی، خواننده کشورمان از نخستین افرادی بود که به پویش من صدای آب هستم پیوست و افزون بر این اقدام نمادین، پا را فراتر گذاشت و با خواندن ترانه «اعصاب ندارم» در ماه گذشته و اجرای آن در کنسرتش و درخواست از مخاطبانش برای توجه بیشتر به مسائلی چون کم‌آبی و آلودگی هوا، اقدامی عملی در این زمینه انجام داد.

او با بیان این‌که شرایط آب در همه جای کشور ما بحرانی است، به جام‌جم می‌گوید: متأسفانه در کشور با کمبود آب مواجه هستیم و اگر وضع به همین منوال پیش رود، معلوم نیست چه شرنوشتی در انتظار ما خواهد بود. به گفته او، همه باید دست به دست هم بدهیم و هر کس هر اندازه که می‌تواند کمک کند تا با صرفه‌جویی و دیگر اقدامات مؤثر از این شرایط بحرانی خارج شویم.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که آثار هنری نظیر فیلم و نمایش و ترانه و... می‌تواند تأثیر بسزایی در جلب افکار عمومی و توجه بیشتر به موضوعاتی نظیر کم‌آبی داشته باشد. او در پاسخ به این‌که چرا هنرمندان به حمایت در شبکه‌های اجتماعی اکتفا می‌کنند و مانند شما دست به اقدام عملی نمی‌زنند، عنوان می‌کند: به نظرم این موضوعی شخصی است. با این همه، خیلی‌ها در این کمپین‌ها شرکت کرده‌ و بنا به شرایطشان تا آنجا که توانسته‌اند به پیشبرد اهداف آن کمک کرده‌اند.

یزدانی با بیان این‌که در کنسرت اخیرش با اجرای ترانه «اعصاب ندارم» و حضور رضا کیانیان و صحبت درباره موضوع کم‌آبی، درباره تأثیر اقداماتی از این دست، می‌گوید: هرکس فراخور خودش تا آنجا که می‌تواند باید در این زمینه تلاش کند، حتی اگر صرفه‌جویی در مصرف آب باشد.

او با پذیرش این‌که بخش زیادی از آب کشور درحوزه کشاورزی و صنعت هدر می‌رود، در پاسخ به این‌که مردم و هنرمندان در این زمینه چه نقشی دارند، بیان می‌کند: مردم از طریق این کمپین‌ها باید از مسئولان مطالبه کنند و با تکرار درخواستشان حتما به این موضوع ترتیب اثر داده می‌شود.

کمپین کافی نیست

شبنم قلی‌خانی بازیگر سینما و تلویزیون یکی دیگر از هنرمندانی است که حمایتش از پویش «من صدای آب هستم» را از طریق یک ویدئوی کوتاه اعلام کرد. او با اشاره به این‌که از زمانی که مادر شده موضوعاتی نظیر کم‌آبی و آلودگی هوا بیشتر نگرانش می‌کند، به جام‌جم می‌گوید: اردیبهشت سال گذشته در جشنواره فیلم سبز که به فیلم‌های محیط‌زیستی می‌پردازد، به همراه آقای کیانیان به عنوان سفیر محیط‌زیست انتخاب شدم.

او با بیان این‌که کشور ما جزو کشورهای کم‌آب جهان به شمار می‌آید، می‌افزاید: نسل آینده نیز حق استفاده از این منبع طبیعی را دارد و ما نباید با بی‌مبالاتی آنها را از این حقشان محروم کنیم. به گفته این بازیگر، همه افراد باید در این زمینه احساس وظیفه کنند و به هر نحوی نقشی در آن ایفا کنند. قلی‌خانی با اشاره به این‌که نباید به اعلام حمایت و همبستگی اکتفا کرد، می‌افزاید: بهترین شیوه، آموزش است و تا زمانی‌که صرفه‌جویی و استفاده بهینه از منابع طبیعی و آب را به مردم بویژه کودکان آموزش ندهیم شاید این کمپین‌ها تأثیر بسزایی نداشته باشند.

او معتقد است بخشی از مردم حرف هنرمندان را می‌شنوند و گوش می‌کنند، ولی این موضوع به قشر خاصی از جامعه محدود می‌شود که به شبکه‌های اجتماعی دسترسی دارند: تصور کنید سرایداری که توجهی به صرفه‌جویی ندارد و از فناوری‌های نوین دور است، گوشش به این کمپین‌ها بدهکار نیست. شاید بتوان گفت بیشتر اعضای این کمپین‌ها را قشر فرهیخته تشکیل می‌دهند و اگر نتوانیم با مردم عادی ارتباط برقرار کنیم، کاری از پیش نخواهیم برد.

او در پاسخ به این‌که تاکنون در فیلم یا سریالی که حضور دارید، اصرار کرده‌اید که به نحوی به مسأله کم‌آبی پرداخته شود، می‌گوید: تاکنون پیش نیامده است، ولی سعی می‌کنم در فیلم یا سریالی که به موضوعات روز می‌پردازد، از دست‌اندرکارانش درخواست کنم که به صورت غیرشعاری به این موضوعات بپردازند.

کمیل انتظاری