پاسبان ثابت قدم (The Last Guardian)

انتشار این عنوان، نظرات متفاوتی را به دنبال داشته است. بسیاری از منتقدان، فضای گیم و محیط آن را تحسین کرده و آن را در کنار داستان، از قوی‌ترین عناصرش دانسته‌اند. در مقابل، برخی صاحب‌نظران، واقعگرایی در طراحی شخصیت تریکو ـ همان موجود شتر ـ گاو ـ پلنگی که باید به کمکش معماها را حل کنید! ـ را ستوده‌اند و برخی دیگر به آن تاخته و نبود واکنش آنی آن را موجب بی‌قراری و ستوه در حین بازی دانسته‌اند.

سایت گیمز رادار، از تریکو به‌عنوان «بهترین یار هوش مصنوعی در دنیای بازی‌ها» یاد کرده و گفته توجه خاص به جزئیات بصری و صوتی موجب تعمیق بُعد شخصیتی قهرمانان داستان و البته گیم‌پلی شده است.

گاردین نیز از طراحی تریکو و نحوه تعاملش با دنیای اطراف و معماها تعریف کرده و آن را مایه وابستگی احساسی گیمر می‌داند. این نشریه، تریکو را به یک «بازمانده زجر» تشبیه کرده است، چراکه تریکو در ابتدای داستان زندانی و ترسیده نشان داده می‌شود و به مرور محبت و نزدیکی شخصیت اصلی داستان به او، بُعدی دیگر از وجودش را
رو می‌کند.

سایت دستراکتوید، جزئیات و نحوه رفتار تریکو و پسرک را «در حدی احساسی» توصیف می‌کند که «بسیاری از توسعه‌دهندگان حتی جرات اقدام برای خلقش را ندارند» و تلاش‌های یوئدا را شایسته دانسته است.

تسمه کهنه

در مقابل، سایت آی.جی.ان از عملکرد تریکو در قسمت‌های معمایی انتقاد کرده و آن را در ترکیب با مشکلات دوربین، بخصوص در برخی مراحل که در فضاهای کوچک‌تر رخ می‌دهد و همچنین اندازه بزرگ تریکو را عامل کاستن از سطح انگیزشی تجربه گیم بیان کرده است. با این حال، منتقد سایت بر خلق لحظات به یاد ماندنی توسط این گیم تاکید داشته است.

سایت یوروگیمر هنگام اجرای این بازی روی کنسول PS4 با رزولوشن 1080p به مشکل خورده، اما روی کنسول Pro نرخ فریم ثابت‌تری را شاهد بوده است. سایت پلی‌گان نیز ابعاد فنی این گیم را با دو عنوان قبلی آن روی PS2 قیاس کرده و آن را به مدت زمان طولانی تولیدی که گذر یک نسل از کنسول سونی را شاهد بوده، نسبت داده است. این سایت در عین حال اشاره کرده این گیم گاهی از قدرت سخت‌افزار PS4 بهره لازم را می‌گیرد، اما در مواقعی دیگر، مسائلی مانند افت فریم و مشکلات کنترل، بوضوح گذر عمر آن را پررنگ می‌کنند.

حکایت عشق و رفاقت

«آخرین پاسبان»، داستان یک دوستی پاک میان انسان و حیوانی را به تصویر می‌کشد که به مرور به اعتماد و همگنی فوق‌العاده‌ای تبدیل می‌شود. داستان این دو مصداق بارز و کم‌بدیل از داستان‌سرایی با تکیه بر جزئیات است. حکایت تریکو و پسر بی‌نام و نشان روایت حکایت تکراری، اما همیشه تازه برقراری ارتباط میان دوگونه متفاوت و متعارض است. همه چیز مانند یک ارکستر خوش‌نوا پیش رفته و به پایانی کوبنده ختم می‌شود. تریکو و شخصیت اصلی در کنار هم بیشترین کیفیت را می‌یابند. پسرک قادر است از میان راه‌های تنگ و باریک عبور کرده و با دقت اجسام را دستکاری کرده و راه باز کند. تریکو می‌تواند مسافت‌های طولانی به هوا پریده و آن جایی که نیاز است فرود بیاید. کنترل پسرک در دست بازیکن است و چیزی به اسم کنترل تریکو معنا ندارد. رابطه‌ای مانند یک رابطه عادی بین انسان و حیوان به تصویر کشیده شده است.

شما با ایستادن در محل مناسب و دادن دستورات صوتی و حتی گاهی با تطمیع به بشکه‌های درخشان غذا، او را به همکاری می‌گیرید. این لحظات، وقت نسبتا زیادی را از بازیکن می‌گیرد و لذت بردن یا نبردن از آنها، همچنان که منتقدان را دو دسته کرده، بیشتر به سلیقه و صبر بازیکن و درک ذات و هدف سازندگان برمی‌گردد. همکاری پسرک و تریکو به همینجا ختم نمی‌شود. در هر قسمت، با تشخیص شیء یا گذرگاهی که راه پیشرفت را هموار می‌کند، همکاری آغاز می‌شود. پسرک می‌تواند بر پشت تریکو سوار شده و خود را به لبه‌های بلند برساند یا با آویزان شدن از دمش به اعماق فرو رفته یا گولش بزند تا با پریدن به میان آب و ایجاد موج، یک وسیله سواری برایش فراهم کند.

یک پتک کوبنده

معمولا در زمان گم شدن‌هاست که واکنش‌های کند تریکو واقعا گوشت تن آدم را آب می‌کند. با این حال، این بهایی است که بسیاری افراد که روایت را بسیار مهم می‌دانند، به جان می‌خرند. تریکو یک جلوه باورپذیر و بشدت پرکشش از یک دوست باوفاست. غمش، غم مخاطب را برانگیخته، ترس و خشمش، دلسوزی و تحسین او و کنجکاوی‌اش، احساس آب شدن قند در دل را تداعی می‌کند. خلق چنین شخصیتی در این ابعاد و اینچنین باورپذیر به صبر آقای یوئدا و دیگر دست‌اندرکاران و بودجه‌ای که شرکتی مانند سونی خرج ساخت بازی کرده‌، بازمی‌گردد.

پس از مدتی، تریکو اغلب فرمان‌های پسرک را در جا اجابت کرده و احساس همزیستی با یک حیوان دوست‌داشتنی واقعی را تداعی می‌کند. این روح در ابعاد دیگر گیم، مانند طراحی محیط نیز جلوه‌گر است و خاطرات بصری فوق‌العاده‌ای به جا می‌گذارد.

شاید سونی ثمره صبرش را از وجهه مالی به دست نیاورد، اما از حیث تقویت وفاداری و کمنداندازی بیشتر بر دل هواداران سرسختش، اهرم اطمینانی دیگر خلق کرده است.

سیاوش شهبازی

ضمیمه کلیک جام‌جم