قبل از کار در فیلم «محمد رسول الله» و همکاری با مجید مجیدی، به‌صورت جسته گریخته در جشنواره‌های مختلف، فیلم‌هایی از سینمای ایران دیده بودم، اما هیچ‌وقت با تمرکز این سینما را دنبال نکردم. باشو غریبه کوچک ساخته بهرام بیضایی، بچه‌های آسمان، باران و رنگ خدا ساخته مجید مجیدی و جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی ازجمله فیلم‌هایی بود که از سینمای ایران دیده بودم.
کد خبر: ۹۸۱۲۷۹

البته عباس کیارستمی‌ را هم به‌خاطر حضورهای جشنواره‌ای‌اش می‌شناختم. آنچه درباره سینمای ایران برایم جالب است، به وجه فرهنگی و قابل درک و الهام آن برمی‌گردد.

سینمای ایران با خلاقیت فراوان واقعیت‌ها را با نگاهی شاعرانه منعکس می‌کند و پیش روی تماشاگر می‌گذارد.

همکاری در فیلم «محمد رسول الله» هم این‌طوری شکل گرفت که دوستم ویتوریو استورارو که مدیریت فیلمبرداری این فیلم را به عهده داشت، با من تماس گرفت و پیشنهاد تدوین این فیلم را به من داد. من از سال‌ها قبل با استورارو دوستی و همکاری خوبی داشتم و اولین‌بار ویتوریو را سر تدوین نخستین فیلمم، «پیش از انقلاب» ساخته برناردو برتولوچی سال 1964 دیدم و از آن پس در فیلم‌های دیگری از‌جمله «آخرین تانگو در پاریس» با او همکاری کردم. بنابراین وقتی پیشنهاد همکاری با مجیدی را به من داد، به او اعتماد کردم و پس از مطالعه فیلمنامه و صحبت با مجیدی جذب این فیلم شدم.

خوشبختانه میان من و مجید همکاری خیلی خوبی وجود داشت.

الان نه‌تنها از تدوین این فیلم راضی هستم، بلکه خیلی هم افتخار می‌کنم که تدوینگر این فیلم بودم و حتی خیلی چیزها از این فیلم یاد گرفتم. چیزهایی در این اثر آموختم که در هیچ فیلم نرمالی نمی‌توانستم آنها را تجربه کنم و یاد بگیرم؛ به ‌ویژه درباره دین اسلام و حضرت محمد(ص) به شناخت خوبی دست پیدا کردم که پیش از این نسبت به آن بیگانه بودم. احساس می‌کنم با این فیلم توانستیم نگاه نادرست بیشتر مردم جهان به دین اسلام را تغییر دهیم و این بیشترین چیزی بود که من توانستم درباره این فیلم یاد بگیرم.

روبرتو پرپینانی، تدوینگر سرشناس فیلم «محمد رسول الله»

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها