احداث دیواره صخره‌نوردی با دست‌های خالی

ایده احداث دیوار صخره‌نوردی در مدارس چگونه به ذهنتان رسید؟

سال گذشته من به طور موقت در مدرسه‌ای مشغول کار شدم که امکانات ورزشی چندانی نداشت. در هفته‌های ابتدایی تصمیم گرفته بودم از این مدرسه منتقل شوم اما در نهایت به فکرم رسید که چرا در همین مدرسه نمانده و تغییراتی در زمینه امکانات ورزشی ایجاد نکنم. متاسفانه در مدارس ما ورزش به روش سنتی انجام می‌شود و کسانی هم که بخواهند تغییراتی ایجادکنند، با مخالفت‌ها و عدم صدور مجوزها مواجه می‌شوند. اما من تصمیم خودم را گرفته بودم تا اولین دیواره صخره‌نوردی مدارس ایران را با استفاده از ضایعات و با هزینه شخصی خودم ایجاد کنم. این تصمیم باعث شد تا در ادامه با همین ضایعات بتوانم دیگر نیازهای ورزشی همین مدرسه از جمله وسایل مورد نیاز ورزش‌های بسکتبال، والیبال و دیگر رشته‌ها را در مدرسه‌ای که هیچ امکاناتی نداشت، ایجاد کنم.

از دیواره صخره‌نوردی صحبت کنید. این دیواره چگونه شکل گرفت؟

در این مورد هیچ کس در مدرسه و آموزش و پرورش زیر بار مسئولیت کار نمی‌رفت و عاقبت با مسئولیت خودم این دیواره را ساختم. مدرسه 15 خرداد ناحیه 3 آموزش و پرورش تبریز، دیواری بسیار طولانی دارد که با شهرداری مشترک بوده و برای این کار بسیار مناسب بود. این دیوار با سنگ کار شده و حالت استثنایی داشت. دیواره صخره‌نوردی براساس یکی از شاخه‌های صخره‌نوردی که صخره‌نوردی افقی یا تراورس نامیده می‌شود، ساخته شد. مدارس دولتی بودجه کافی برای خرید وسایل ورزشی ندارند و به همین دلیل من تصمیم گرفتم از ضایعات مدارس استان برای این کار استفاده کنم. خوشبختانه آموزش و پرورش استان ضایعات زیادی دارد که بدون استفاده رها شده است. من به انبار ضایعات رفتم و از وسایلی که می‌توانست به دردمان بخورد عکس گرفته و مجوز استفاده از این ضایعات را گرفتم. واقعیت این بود که مدرسه برای کرایه وانت هم نمی‌توانست هزینه کند و انتقال ضایعات را در ساعات بیکاری و با اتومبیل خودم انجام دادم.

آیا دیواره را خودتان ساختید؟

ساخت دیواره و سایر وسایل در کارگاه فناوری مدرسه صورت گرفت و من همراه حدود ده نفر از دانش‌آموزان داوطلب این کار را کردیم. البته در ساخت دیواره تمام محاسبات به صورت استاندارد بوده است و سعی کرده ایم از نظر استحکام و اندازه همانند یک دیواره استاندارد باشد.

از کدام نوع از ضایعات در ساخت دیواره استفاده کرده‌اید؟

بیشتر از ضایعات فلزی. برای نمونه از پایه‌های میزهای مستعمل و سایر قسمت‌های میزها و صندلی‌ها استفاده شده است. سنگ‌های پایه نیز از اطراف تبریز و توسط دانش‌آموزان جمع‌آوری شده است و با سوراخ کردن این سنگ‌ها در کارگاه، پایه‌های دیواره شکل گرفته است.

اجرای این طرح چه تاثیری روی دانش آموزان داشته است؟

متاسفانه مدارس ما تکراری شده است و دانش‌آموزان با هیجان لازم و علاقه به مدرسه نمی‌روند. شاید باورکردنی نباشد اما استقبال بسیار زیادی توسط دانش‌آموزان صورت گرفته است و پویایی و نشاط زیادی در حیاط مدرسه قابل مشاهده است. به طوری که بیشتر دانش‌آموزان اشتیاق بیشتری برای حضور در مدرسه دارند و سعی می‌کنند هر روز از این دیوار استفاده کنند. در مورد دانش‌آموزانی نیز که در این طرح حضور داشتند باید بگویم که این دانش‌آموزان نیز علاوه بر افزایش مهارت‌ها و کسب تجربه، در زمینه تحصیلی نیز موفق‌تر بوده‌اند.

علی فرهاد

جام‌جم تبریز