رویای خودروی پرنده در مرز تحقق

شرکت هوانوردی لیلیوم به پشتیبانی مرکز رشد آژانس فضایی اروپا، در حال ساخت نخستین خودروی پرنده تمام برقی است. این شرکت آلمانی را سال 2015 تعدادی از مهندسان و دانشجویان دکترای دانشگاه فنی مونیخ تأسیس کردند.

لیلیوم در راستای تحقق رؤیای خودروهای پرنده قصد دارد نسل جدید هواپیماهای شخصی مسافت کوتاه فاقد آلایندگی را که بسیار کم‌صداتر از هلیکوپترها هستند تا چند سال دیگر در معرض فروش برای عموم قرار دهد. به گفته دنیل ویگِند، مدیرعامل لیلیوم، هدف این پروژه ساخت نوعی خودروی پرنده با کاربری آسان است که بتوان از آن در رفت و آمدهای روزمره استفاده کرد.

فراهم نبودن زیرساخت‌های لازم از مهم‌ترین موانعی است که گسترش استفاده از هواپیماهای شخصی را غیرممکن می‌کند. هزینه تأسیس و گرداندن فرودگاه‌ها نجومی است و از طرف دیگر، این جایگاه‌ها به طور معمول خارج از شهر قرار دارند. این در حالی است که فناوری در دست ساخت لیلیوم برای پرواز به فراهم آوردن زیرساخت‌های پیچیده یک فرودگاه نیازی ندارد و برای بلند شدن (تیک‌آف) و فرود به فضایی به اندازه 225 مترمربع نیاز دارند. ماشین مجهز به این فناوری که برخاستن و نشستن آن به صورت عمودی انجام می‌شود، قادر است تا 500 کیلومتر مسافت طی کند. همچنین بیشینه سرعت این خودروی پرنده که تا ارتفاع سه کیلومتری اوج می‌گیرد، 400 کیلومتر بر ساعت گزارش شده است.

کارکرد این فناوری بی‌شباهت به هلیکوپترها نیست، اما خودروی پرنده لیلیوم در مقایسه با روتورکرافت‌ها دارای مزیت‌های ویژه‌ای است. در این فناوری، منبع تغذیه داکت فن که نیروی محرکه گردش پروانه را فراهم می‌کند، باتری است. در نتیجه چون از انرژی برق تغذیه می‌شود در مقایسه با توربین‌های سوختی و موتورهای پیستونی هلیکوپترها فاقد آلایندگی و بسیار کم‌صداتر است. خودروی پرنده لیلیوم به 36 عدد موتور داکت فن کوچک مجهز است که 12عدد آنها روی دو بال و شش عدد در ناسِل‌هایی که از قسمت دماغه بیرون زده کار گذاشته شده‌اند. این موتورها در مجموع نیروی محرکه‌ای به مقدار 435 اسب بخار تولید می‌کنند. سیستم نیروی محرکه شامل پروانه‌های برقی و باتری جعبه‌ای 320کیلوواتی است. تمامی تجهیزات گفته شده به این معنی است که از کار افتادن یک یا چند پروانه به معنی فرود اضطراری نیست، در حالی که از کار افتادن تک موتور هلیکوپتر می‌تواند به فاجعه منجر شود.

خودروی پرنده لیلیوم در ردیف هواپیماهای اسپرت سبک رده‌بندی می‌شود و دریافت گواهینامه خلبانی مربوط به آن مستلزم گذراندن 20 تا 30 ساعت آموزش و صرف حدود 6000 پوند هزینه است. سخت‌ترین بخش هدایت این فناوری مرحله برخاستن و فرود عمودی است که آن هم با سامانه هدایت خودکار انجام می‌شود. ماشین‌های مجهز به این فناوری فقط در طول روز و ساعت‌های غیر اوج ترافیک و فقط در شرایط آب و هوایی مطلوب اجازه پرواز خواهند داشت. از نمونه‌های نزدیک به خودروی پرنده لیلیوم می‌توان به ترافوجیا و ایروموبیل اشاره کرد. مزیت خودروی پرنده لیلیوم در مقایسه با این نمونه‌ها کاربری ساده و بدون پیچیدگی آن است.

شرکت لیلیوم پس از رونمایی موفقیت‌آمیز از نمونه پروازی 25 کیلوگرمی، اکنون در حال ساخت مدل تولیدی این خودروی پرنده است و عرضه آن را از ابتدای سال 2019 آغاز خواهد کرد.

منبع: BBC

مترجم: صدف دژآلود