شاید هنرمندان دل به کار نمی‌دهند

قبول که تلویزیون اوضاع مالی خوبی ندارد و با مشکلات متعدد مالی دست و پنجه نرم می‌کند؛ اما بعید است برای تولید سریال‌های نوروزی کم گذاشته باشد یا دست‌کم شرایط مالی تولید سریال‌های امسال با چند سال اخیر تفاوت چشمگیری نداشته است. حتی این نکته را هم می‌توان در نظر داشت که سریال‌های نوروز با شتاب زیادی ساخته‌ شدند و شاید فرصت و امکان کافی برای پرداخت درست فیلمنامه یا طراحی و کارگردانی وجود نداشته است، اما نکته اینجاست که این مساله نیز سابقه چند ساله دارد و طی این سال‌ها که تولید سریال‌های نوروزی با شتاب بسیار تولید شده، حداقل یکی دو اثر خوب ساخته شده است.

علاوه بر این موارد، در تولید سریال‌های نوروز امسال حتی از همراهی و همکاری نویسندگان، کارگردانان و بازیگرانی بهره گرفته شده که از چهره‌های مطرح حرفه خودشان هستند و کارنامه‌ حرفه‌ای‌شان پربار بوده است.

شاید این مخاطب، همان مخاطب دیروز نیست و دیگر دل به تماشای تلویزیون نمی‌دهد که اگر چنین بود برنامه‌های دیگر تلویزیون هم باید بی‌مخاطب می‌ماند؛ اما نماند. شاید سلیقه مخاطب تغییر کرده که البته اصلا بعید نیست؛ اما بی‌تردید این تغییر به اندازه‌ای نیست که یکباره نظر بخش زیادی از تماشاگران تلویزیون را عوض کند و به جای «زعفرانی»، «قرعه» و «بیمار استاندارد» آنها را پای «خندوانه» و «دور همی» بنشاند.

در چنین شرایطی حتی نمی‌توان گفت هنرمندان و سازندگان سریال‌های تلویزیونی بی‌انگیزه شده‌اند؛ چرا که گفت‌وگوها و اظهاراتشان پیش از پخش سریال‌ها از شور و شوق قابل توجهی خبر می‌داد.

شاید چاره حل این معما آن است که برنامه‌هایی مانند «دورهمی» و «خندوانه» را آن قدر موثر و با کیفیت بدانیم که همه رقبا را به حاشیه رانده‌اند و فرصت بروز و ظهور را از سریال‌ها گرفته‌اند؛ اما چنین احتمالی از یقین دور است.

برای جا ماندن سریال‌ها از برنامه‌های ترکیبی در ایام نوروز شاید بتوان به این نتیجه رسید که چشمه خلاقیت سازندگان سریال‌های تلویزیونی دیگر مانند گذشته جوشان نیست، فیلمنامه‌نویسان به اندازه کافی با جامعه و مردم آشنا نیستند و رگ خواب مخاطب را گم‌ کرده‌اند. دلیل این مساله هر چه باشد، قابل بررسی و تامل است!

آذر مهاجر

گروه رادیو و تلویزیون