لوبانف، آقای غیر قابل اعتماد

پرسپولیس در فصل 95ـ94 از همان ابتدا با این معضل درگیر بود و البته نطفه آن در دربی 80 بسته شد. آنجا که دروازه‌بان پرسپولیس با حنیف عمران‌زاده درگیر شد و کمیته انضباطی او را به سه جلسه محرومیت از همراهی تیمش محکوم کرد. این شد تا پرسپولیس ابتدای فصل با ایمان صادقی به استقبال لیگ برتری برود که کار در آن از لیگ قبل ترش سخت‌تر شده بود. این البته پایان کار نبود و پس از آن باز هم سوشا در برخی بازی‌ها از‌جمله دیدار با ملوان، کارهایی کرد که باز هم محروم شد تا این که پدیده تلگرام، ضربه نهایی را به تیم قرمز پایتخت زد و کار به اینجا ختم شد که لوبانف ازبکستانی سر از تهران و دروازه‌ای در بیاورد که زمانی محل بازی عابدزاده و سلطانی بوده است؛ دروازه‌بانی که از همان لحظه ابتدایی ورودش به محل تمرینات پرسپولیس با واکنش‌های متفاوتی از سوی پیشکسوتان این تیم مواجه شد. ایگور پانادیچ البته برای انتخاب این دروازه‌بان دلایل خاص خودش را داشت. مربی دروازه‌بانان پرسپولیس می‌گوید: لوبانف، دروازه‌بان ملی‌پوش ازبکستان است و با شناختی که از او داشتیم انتخابش کردیم؛ البته باید این نکته را هم در نظر گرفت، اتفاقی که برای سوشا رخ داد تا اندازه زیادی ما را غافلگیر کرد. ما در حدفاصل روزهای باقیمانده تا شروع مسابقات در نیم‌فصل، این دروازه‌بان را در حالی پیدا کردیم که همه دروازه‌بانان خوب در تیم‌های مختلف مشغول بودند یا باشگاه‌شان رضایت‌نامه‌شان را صادر نمی‌کردند یا مبالغ درخواستی شان زیاد بود که نمی‌توانستیم بپردازیم. ولی با این همه، او خیلی هم بد نبوده است.

این مطالب از سوی دستیار برانکو در حالی عنوان می‌شود که نیما نکیسا از خود برانکو نقل قول می‌کند رضایت چندانی از این دروازه‌بان ندارد. نکیسا می‌گوید: برانکو وقتی از من سوال کرد وضعیت لوبانف چطور است به او گفتم در جذب این دروازه‌بان کمی عجله کرده‌اند. البته آن زمان مشخص نبود سوشا مکانی به این زودی بخشیده می‌شود، ولی حالا که مکانی مجوز بازی اش را به دست آورده باید از همین دروازه‌بان استفاده شود تا این هفته‌های پایانی هم به سلامت سپری شود.

بهروز سلطانی، دروازه‌بان محبوب دهه 60 پرسپولیسی‌ها هم اعتقادی به این دروازه‌بان ندارد: من به طور کلی اعتقادی به دروازه‌بانان خارجی ندارم و فکر می‌کنم الان وقت استفاده از سوشاست. حالا به هر دلیلی این دروازه‌بان از تمرینات و مسابقات دور شد به کنار که البته باید تشکر کرد از آنها که او را بخشیدند و شرایط را برای بازگشتش به تمرینات و مسابقات فراهم کردند؛ ولی در کل وقتی دروازه‌بان اصلی تیم برمی‌گردد باید خودش درون دروازه بایستد. ضمن این که مگر ما دروازه‌بان در ایران کم داریم که رفتیم و دروازه‌بان خارجی برای پرسپولیس آوردیم؟

عملکرد لوبانف در دیدار با سایپا، کار را برای این گلر ازبک سخت‌تر کرد. تا آنجا که همه کارشناسان دروازه‌بانی به نحوه استقرارش درون دروازه ایراد گرفتند. وحید قلیچ هم از این قاعده مستثنا نبود: دروازه‌بان تحت هیچ شرایطی رو به دروازه‌اش نمی‌ایستد مگر وقتی می‌خواهد پنالتی بگیرد و قصد دارد دعا کند یا وقتی بازی متوقف شده باشد. لوبانف در صحنه‌ای که توپ روی آسمان بود از زیر آن جلو رفت و وقتی توپ داشت به دروازه می‌رفت خودش هم مانند مهاجمان حریف رو به دروازه تیمش ایستاه بود. با این سبک دروازه‌بانی نمی‌توان از دروازه پرسپولیس مراقبت کرد.

نکیسا که حضور در جام‌جهانی را هم با تیم ملی ایران تجربه کرده است در این ارتباط که چرا پرسپولیس از ابتدای فصل دو دروازه‌بان خوب نداشته است، ایراد را به لوبانف نمی‌گیرد و می‌گوید: لوبانف همین است. دروازه‌بانی که نشان داده خیلی خاص نیست و این ایراد به باشگاه برمی‌گردد که اگر ابتدای فصل به این روزها فکر می‌کردند حالا اوضاع طور دیگری بود. تن دادن به خواست افراد و نادیده گرفتن صلاحدید باشگاه باعث بروز این مشکلات می‌شود. در پرسپولیس همواره دو دروازه‌بان بزرگ کنار هم حضور داشتند مانند قلیچ و سلطانی، عابدزاده و فنایی، من و دلیخون، عابدزاده و من و در مجموع این نفرات نه تنها با هم مشکلی نداشتند، بلکه برای موفقیت یکدیگر تلاش هم می‌کردند و رقابت‌شان به سود پرسپولیس بود؛ ولی این روزها مد شده فقط یک دروازه‌بان طراز اول را برای تیم‌های بزرگ در نظر می‌گیرند که این اشتباه است.

قلیچ ایراد دیگری هم به این گلر ازبک می‌گیرد و می‌گوید: لوبانف اضافه وزن دارد و اصلا از نظر بدنی آمادگی لازم را برای کار در تیم پرسپولیس ندارد. هیکل او مانند بازیکنان رده 40 تا 50 سال پیشکسوتان است و شاید بعدها با لاغر کردن بهتر شود؛ ولی در این برهه اصلا به کار پرسپولیس نمی‌آید و شاید اگر اضافه وزنش را کم کند بتواند ذخیره خوبی برای مکانی باشد.

سلطانی هم حرف آخرش را به این شکل می‌زد: پرسپولیس این هفته‌ها در همه خطوط خوب کار می‌کند الا درون دروازه‌اش که با آمدن لوبانف این مشکل برای تیم به وجود آمده است. هر دروازه‌بانی در اقلیم خودش می‌تواند خوب باشد، ولی اینجا ایران است و بازی‌های ما سبک و سیاق خودش را دارد و باید از دروازه‌بان ایرانی درون دروازه پرسپولیس استفاده شود.

اهالی فوتبال بر این موضوع واقف هستند که لوبانف از مکتبی به ایران آمده که در آن دروازه‌بانی یکی از مهم ترین شاخصه‌هایش به حساب می‌آید. روس‌ها که حالا ازبک‌ها هم شاخه‌ای از آنها محسوب می‌شوند همواره به داشتن دروازه‌بانان مطرح شهره بوده‌اند و این که لوبانف در تیم ملی کشورش هم حضور دارد قطعا می‌تواند دلیل محکمی برای خوب بودن این دروازه‌بان باشد، ولی این که او از نوامبر سال 2015 تا قبل از بازی اولش در پرسپولیس هیچ بازی ای انجام نداده است بخوبی ثابت می‌کند او از شرایط بازی دور است و به زمان نیاز دارد، زمانی که البته به سود او و به ضرر پرسپولیس در حال سپری شدن است.

محمدرضامدنی