ملاقات تلخ وزیر با نیمه تاریک ماه

دیروز، در اولین دقایق بازدید وزیر بهداشت از بیمارستان قائم (عج)، همه چیز انگار قرار بود به سبک مناسک کسل‌کننده بازدیدهای همیشگی مسئولان از مراکز باشد و هیات ناظر و رسانه‌ها، بیمارستانی درخشان و بی‌هیچ کم و کسری را ببینند با کارکنانی خندان و بیمارانی راضی و همراهانی سر به زیر اما ورق وقتی برگشت که دکتر سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی، هوس کرد از مکانی نامتعارف هم بازدید کند: دستشویی!

همانجا بود که ناگهان آن پرده خوش نقش و نگار بیمارستان ایده‌آل کنار رفت و وقتی وزیر از وضع تاسف‌برانگیز سرویس بهداشتی بیمارستان گلایه کرد و برآشفت، سر درددل مشهدی‌های صبور باز شد و بغض مانده در گلویشان، گریه. آن وقت بود که مردم برای وزیر تعریف کردند شب پیش بیماران نگون‌بخت و همراهانشان تا صبح مثل بید از سرما لرزیده‌اند، اما مسئولان نخواسته‌اند سیستم گرمایشی بیمارستان را کار بیندازند تا روز بعد که وزیر آمده و سیستم گرمایشی هم روشن شده است. یک ساعت بعد از آن گفت‌وگوها، وزیر فهمید که پیش از آمدنش، بیمارستان به حدی چرک گرفته و آلوده بوده است که تمیز کردنش سه روز طول کشیده و در این مدت آنقدر بشور و بساب کرده‌ اند که بیماران از بوی تند مواد تمیزکننده، عاصی شده‌اند و علاوه بر این، بیمارستان نه تنها نورولوژیست ندارد بلکه حتی تخت‌های اورژانسش کافی نیست و بیماران بدحال باید ساعت‌ها در اورژانس برای پذیرش انتظار بکشند؛ این شد که وزیر با خشم از بیمارستان بیرون رفت و البته پیش از رفتنش به مردم قول داد مدیران سهل‌انگار را تنبیه کند و از این رسوایی، ساده نگذرد.

بازدید دیروز قاضی‌زاده هاشمی از بیمارستان قائم (عج) مشهد، با بازدیدهای تکراری بسیاری از مسئولان متفاوت بود چون او اجازه داد تریبون دست مردم بیفتد و آنها حقیقت را، نه آن طور که نشان داده می‌شد بلکه آن گونه که واقعا بود، به رخ بکشند و این رفتار، پل اعتماد را میان او و مردم محکم‌تر کرد و بیماران و همراهانشان را، امیدوار به اصلاح شرایط.

از این گذشته، واکنش قاطع وزیر بهداشت نسبت به خاطی‌ها، هشداری بود به مدیران ارشد دیگرش که به آنها می‌فهماند اگر تخلف کنند، در حضور رسانه‌ها و مردم مجازات می‌شوند و جایگاهشان، مدرک تحصیلی‌شان یا سابقه کاری‌شان، بهانه‌ای برای بخشایش گناهشان نیست؛ ‌فقط کاش این شیوه سرکشی و نظارت، اولین و آخرین نباشد و باقی وزرا و مسئولان هم بازدیدهایی از این نوع را امتحان کنند تا به مردم ثابت کنند، گوششان برای شنیدن دردهای مردم شنواست و از کژی و کاستی، چشم نمی‌پوشند.

مریم یوشی‌زاده - دبیر گروه جامعه