دنیای کودکان با قصه شکل می‌گیرد

برای شروع از نقش‌‌آفرینی‌تان در مجموعه زیر گنبد کبود بگویید.

بازی در مجموعه زیر گنبد کبود اولین حضور تصویری من در یک مجموعه تلویزیونی کودک بود. پیش از این برنامه، بیشتر گویندگی مجموعه‌های ماندگار کودک مانند هادی و هدی را انجام داده بودم. در مجموعه زیر گنبد کبود نقش خاله‌ریزه را داشتم که به نوعی خاله مهربون و راهنما و در عین حال بسیار بامزه بود. از آنجا که در دنیای تئاتر بزرگ شده ام و این شکل شخصیت‌ها را در داستان‌های مختلف زیاد دیده و با آنها زندگی کرده‌ام، تیپ و الگوی خوبی برای نقشم داشتم و توانستم باورپذیر و ملموس بازی کنم. مجموعه زیرگنبد کبود و آهنگ تاثیرگذارش برایم نوستالژی زیبایی دارد.

آن طور که شنیده‌ایم تست‌های سختی قبل از ورود به مجموعه زیر گنبد کبود از بازیگران گرفته می‌شده است. چطور شد به این سریال پیوستید؟

من 40 سال است در عرصه تئاتر فعالیت می‌کنم. تئاتر را از سال 1355 با بازی در نمایش «داستانی نه تازه» به کارگردانی داریوش فرهنگ آغاز کردم. درزمان ساخت زیر گنبد کبود نزدیک به یک دهه تجربه بازی در تئاتر داشتم و بهرام شاه‌محمدلو که خود کارگردان حرفه‌ای تئاتر است به دلیل شناختی که از من داشت، نقشی را در این مجموعه برایم تعریف کرد و همکاری‌ام این گونه آغاز شد.

شیوه انتخاب دیگر بازیگران چگونه بود؟

در دوره سوم ساخت مجموعه زیر گنبد کبود، انتخاب‌ها مثل یک نوع کنکور انجام شد. البته در دوره‌های قبل هم همین طور بوده، اما در دوره سوم، خیلی گسترده‌تر و وسیع‌تر می‌خواستند کار را پیش ببرند. برای شاه محمدلو، توانمندی‌ها، صداقت بازیگر و خلاقیت او حرف اول را انتخاب می‌زد و شاید این ویژگی‌ها را در من و دیگر بازیگران مجموعه دیده بود.

چه دلایلی باعث شد مجموعه زیر گنبد کبود بازخورد خوبی از مخاطبانش بگیرد و ماندگار شود؟

به هر حال کارگردان مجموعه، یکی از تشکیل‌‌دهندگان اولین گروه مرکز حرفه‌ای تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است و در رشته هنرهای نمایشی حرف اول را می‌زند و کارنامه هنری پرباری دارد. این هنرمند، یک قصه را از بعدهای مختلف روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و ادبیات بررسی و کارشناسی می‌کند و دنیا و دغدغه‌های کودکان را می‌شناسد. شاه‌محمدلو می‌تواند با علم و فکر برای کودکان در هر دوره و زمانی، خوراک خوبی تهیه کند و بیشترین علت ماندگاری زیر گنبد کبود، کارگردانی حرفه‌ای مجموعه بود. در این برنامه با یک قصه، موضوعی بیان می‌شد و وظیفه بعدی به عهده بازیگران بود که به نحوی موضوع را بسط بدهند و مساله‌ای را که در داستان ایجاد شده بود با کمک آقای حکایتی حل کنند. آقای حکایتی کتاب قصه‌ای بزرگ در دست داشت و به شیوه کاملا غیرمستقیم و بدون آن که پندی دهد، تلاش می‎کرد پیام مورد نظر را به مخاطب کودک برنامه منتقل کند. در این لحظات بود که من همراه دیگر بازیگران با هم توافق می‎کردیم آقای حکایتی قصه‎ای برایشان تعریف کند و بعد با یک ریتم تند، دکور صحنه متناسب با داستان تغییر می‎کرد.

شما تنها خانم بازیگر این مجموعه بودید. این مساله کار را سخت نمی‌کرد؟

خیر. من نقش خاله آنها را داشتم و با زبان یک خاله، نصیحت و راهنمایی‌شان می‌کردم و گاهی در نقش‌هایمان از ایده و نظرات یکدیگر استفاده می‌کردیم.

به نظر شما قصه برای بچه‌های این دوره و زمانه هم جذاب است؟

من همین اواخر در جشنواره کودک همدان، کارشناسی تئاتر را به عهده داشتم و با توجه به استقبال کودکان، فکر می‌کنم دنیای کودکان با قصه شکل می‌گیرد و در هر زمانی جذابیت دارد. خواندن کتاب و قصه و داستان‌های مختلف نه‌تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان هم جذاب است و باید بخشی از زندگی را به مطالعه اختصاص داد.

اگر قرار باشد زیر گنبد کبود در سال 94 ساخته شود فکر می‌کنید بچه‌های نسل جدید که دیگر محدودیت‌های آن زمان را ندارند و اینترنت و انواع کارتون‌های خارجی در دسترس‌شان است می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند؟

بله، اما مطمئنم با توجه به تغییر نسل و شرایط و سلیقه بچه‌ها، شیوه ساخت و داستان مجموعه باید تغییراتی نزدیک به دنیای فکری بچه‌های امروز پیدا کند. فیلم «شهر موش‌ها» پس از 30 سال، جزو پرفروش‌ترین آثار سینمایی بوده است، پس زیر گنبد کبود هم می‌تواند برای بچه‌های نسل امروز هم جذابیت داشته باشد.

عاطفه‌سادات حسین‌زاده

جام‌جم