بیمه رانندگان تاکسی قطع شد

اگر برای پیدا کردن جواب، سری به سازمان عریض و طویل تامین اجتماعی بزنید، می‌بینید که سیدتقی نوربخش، مدیرعامل این سازمان قطع بیمه تاکسیران‌ها را تکذیب می‌کند و می‌گوید: بیمه هیچ تاکسیرانی قطع نشده است. از آن طرف پشت درهای بلند ساختمان بزرگ و جدیدالتاسیس تاکسیرانی شهر تهران، مدیرعامل این سازمان از قطع بیمه تاکسیران‌ها از سوی سازمان‌های هدفمندی یارانه‌ها و تأمین اجتماعی انتقاد می‌کند.

میثم مظفر با بیان این که سازمان هدفمندی یارانه‌ها و سازمان تأمین اجتماعی یارانه بیمه تاکسیران‌ها را که دولت ماهانه برای هر تاکسیران تعیین کرده بود قطع کرده‌اند، به جام‌جم می‌گوید: طی جلسه‌ای با رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی‌، اعلام کردند مشکل را حل می‌کند و منتظر نظر نهایی سازمان تامین اجتماعی هستیم.

مظفر با بیان این‌که سهم دولت برای پرداخت بیمه رانندگان تاکسی چیزی حدود هفت میلیارد تومان بوده است، می‌گوید: این مبلغ برای دولت ناچیز است و متاسفانه قطع بیمه، علاوه بر مشکلات اقتصادی، مسائل اجتماعی را نیز ایجاد می‌کند؛ زیرا بعید است رانندگان پس از قطع بیمه‌شان اقدام به بیمه خویش فرما کنند و در زمان بازنشستگی قطعا دچار مشکلاتی می‌شوند. مظفر با اشاره به این که بیمه‌ تاکسیران‌هایی که از اردیبهشت به بعد وارد ناوگان تاکسیرانی‌ شده‌اند در تهران و کل کشور دچار مشکل شده، می‌گوید: یکی از مشکلات ما این است که به‌جز راننده‌های جدید، برخی رانندگان قدیمی‌ تاکسی هم از اردیبهشت امسال در پرداخت سهم خود وقفه داشته‌اند؛ اما بیمه تامین اجتماعی آنها را به‌عنوان رانندگان جدید شناسایی و بیمه این رانندگان قدیمی‌را هم قطع کرده است که امیدواریم اصلاح شود.

رئیس سازمان تاکسیرانی می‌گوید: استدلال سازمان تامین اجتماعی این است که میزان تعهداتش در قبال رانندگان جدید افزایش یافته اما سالانه 5000 راننده تاکسی بازنشسته می‌شوند و به همین مقدار راننده جدید جایگزین می‌شود و تعهدات جدیدی برای تامین اجتماعی ایجاد نمی‌شود.

این اما همه ماجرا نیست. پای صحبت راننده‌های تاکسی که بنشینید چه راننده‌های قدیمی ‌و چه جدید، باب گله گذاری تازه باز می‌شود؛ تاکسیران‌هایی که معتقدند با این وضع دیگر کار کردن روی تاکسی برایشان صرف نمی‌کند.

پراخت حق بیمه تاکسیران‌ها بدون مصوبه مجلس

با این حال ماجرای حذف سهم حق بیمه دولت برای تاکسیران‌ها با این که در روزهای گذشته بارها تائید و تکذیب شده است، به همین‌جا ختم نمی‌شود و رشته‌ای است که سری دراز دارد؛ مخصوصا وقتی ابوالفضل قناعتی، عضو هیأت‌رئیسه شورای شهر تهران از ادامه این روند در سال بعد هم خبر می‌دهد و به جام‌جم می‌گوید: سال 88 بعد از هدفمند ‌کردن یارانه‌ها بعضی صنوف مثل تاکسیران‌ها با مشکل روبه‌رو شدند؛ دولت به‌دلیل این که از اینها حمایت بکند در بحث سهمیه سوخت و یک‌سری موضوعات دیگر که مهم ترینش بحث بیمه بود کمکی را به عهده گرفت و پرداخت 50 درصد حق بیمه راننده‌های تاکسی را تقبل کرد. این روند ادامه داشت تا همین امسال که با بررسی‌های دولت فعلی مشخص شد این موضوع اصلا مصوبه مجلس را نداشته و درنتیجه وجاهت قانونی برای اجرا ندارد. لذا تصمیم به قطع این کمک گرفت.

عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران در ادامه با اشاره به وضعیت نامناسب معیشتی 80هزار راننده تاکسی هشدار می‌دهد: در حال حاضر هم بیمه راننده‌ها مشکل دارد، هم سهمیه بنزین‌شان قطع شده و هم می‌گویند که راننده‌ها حق اضافه کردن کرایه‌ها را ندارند! پس این راننده‌های تاکسی‌ چطور زندگی‌شان را بگذرانند؟ برای این موضوع چه فکری کرده‌اند؟

قناعتی در ادامه از راه‌حل شورای شهر تهران برای رسیدگی به این موضوع خبر می‌دهد و می‌گوید: اگر دولت واقعا کاری برای رسیدگی به این موضوع انجام ندهد، مجبوریم در شورا بنشینیم هزینه‌های یک‌ماهه راننده‌های تاکسی‌ را با شرایط فعلی حساب کنیم و نرخ کرایه‌ها را بالا ببریم؛ چون بالاخره این راننده‌ها هم باید زندگی‌شان را بگذرانند.

راه‌حل؛ ایجاد فضای کار برای تاکسی‌ها

برای حل این مشکل با این که فعلا همه منتظر تصویب لایحه و تزریق موجودی به خزانه دولت هستند، اما مدیرعامل اتحادیه تاکسیرانی‌های شهری کشور راه‌حل دیگری دارد؛ راه‌حلی که به عقیده مسعود طبیبی می‌تواند نه‌تنها موضوع حذف حق بیمه را حل کند که در نهایت به بهبود وضعیت معیشتی جماعت تاکسیران منجر شود.

طبیبی دراین‌باره به جام‌جم می‌گوید:قبل از این که به حل مشکل بیمه تاکسیران‌ها بیندیشیم باید به این سوال جواب بدهیم که این تاکسیرانی‌ای که در حال حاضر در کشور داریم، شایسته کشورماست؟ اصلا بیایید فرض کنیم مشکل بیمه درست شد و دولت به روند پرداخت سهمی‌ از بیمه راننده‌های تاکسی ادامه داد، این موضوع در نهایت به‌نفع راننده‌هاست؟! متاسفانه تاکسیرانی فعلی ما بیشتر به کمیته امداد امام(ره) شبیه است؛ یعنی فقط داریم افرادی را تربیت می‌کنیم و برایشان از سایر منابع پول جمع کنیم که با این پول، تنها می‌توانند حداقل‌های زندگی‌شان را تامین کنند، در حالی که وضعشان می‌تواند خیلی بهتر از این باشد.

مدیرعامل اتحادیه تاکسیرانی‌های شهری کشور در ادامه با روش‌های جایگزین برای توانمندسازی راننده‌های تاکسی اشاره می‌ کند و می‌گوید: به عقیده من باید دنبال این باشیم که فضاهایی برای تاکسیران‌ها به‌وجود بیاوریم که دیگر محتاج دولت نباشند.

راننده‌ای که وابسته باشد دیگر خلاق نیست، پویا عمل نمی‌کند. درنتیجه باید به سمتی برویم که برای راننده‌هایمان کارآفرینی کنیم. برای مثال در بحث سرویس مدارس با این که تصویب هیأت دولت را داریم که باید سرویس‌ها زیرنظر شهرداری و تاکسیرانی باشد؛ اما در همین طرح سهم تاکسی‌ها فقط 20 تا 30 درصد است. ما وظیفه داریم برای راننده‌ها فضای کار بیشتری فراهم کنیم. در همین بحث سرویس‌های مدارس، بهای بیشتری به تاکسی‌ها بدهیم یا این که تاکسی گردشگری راه بیندازیم تا درنهایت فضای بهتری برای اشتغال راننده‌های تاکسی ایجاد شود.

طبیبی در ادامه از برنامه‌های جدید اتحادیه برای حل این مشکل خبر می‌دهد و می‌گوید: در حال حاضر به دنبال این هستیم به جای این که از دولت پول بیمه بگیریم با همکاری سازمان‌های نظارت بر تاکسیرانی، درآمد راننده را بالاببریم و پول بیمه را جبران کنیم.

بیمه؛ مشکل مشترک قالیبافان و کارگران فصلی

محدودیت‌های موضوع بیمه تنها شامل حال تاکسیران‌ها نمی‌شود و در این فهرست اسامی‌ دیگری هم به چشم می‌خورد؛ مشکلی که دامن قالیبافان و کارگران فصلی ساختمانی را هم به‌عنوان گروه‌های دیگری از اجتماع بزرگ ما گرفته است.

بر این اساس از دی‌ماه سال گذشته بیمه قالیبافان زیادی با مشکل مواجه شده؛ این درحالی است که قانون بیمه قالیبافان که از آبان ماه 1388 اجرایی شده، بیش از یک سال است در دور باطلی افتاده که در نهایت تنها عایدی اش برای عده زیادی از قالیبافان، باطل شدن حق بیمه است.

به‌جز قالیبافان، کارگران فصلی نیز همچنان با مشکل بیمه روزگار می‌گذرانند؛ مشکلی که سابقه‌اش به سال‌ها پیش برمی‌گردد و با این که از سال 82 نخستین زمزمه‌های تدوین قانون بیمه کارگران فصلی در کشور شنیده شد و سال 88 اولین اقدام عملی برای بیمه کارگران ساختمانی کلید خورد، اما مشکل هنوز پابرجاست.

مینا مولایی - روزنامه جام جم

برای مشاهده سوابق بیمه با موبایل کلیک کنید.