بی توجهی وزارت ورزش، جودو را زمین زد

این مشکلات به قدری تاثیر گذار بود که حتی بر عملکرد ورزشکاران هم تاثیر گذاشت و به طبع آن مدال آوری هم بسیار کم شد.

به گزارش سایت ورزش بانوان ، همین موضوع باعث شد با زهره میری، نایب رئیس فدراسیون جودو گفت و گویی ترتیب دهیم و علت این شکست های متوالی و سیر نزولی ایران را در رنکینگ های جهانی و آسیایی را از وی جویا شویم و گزارشی مقایسه ای از ریاست قبلی فدراسیون و حال آماده کنیم که متاسفانه علی رغم تاتش های بسیار خبرنگار ما پاسخگو نبود.

بنابراین سراغ محمد خانی اسفند آبادی؛ سخنگوی پیشین فدراسیون جودو رفتیم تا نظر او را در این مورد جویا شویم. وی در گفت و گو با سایت ورزش بانوان، صحبت های خود را با انتقادی تند از مسئولان حال حاضر جودو کشور و مقام هایی که تیم ها در زمان ریاست قبلی به دست آورده اند آغاز کرد.

او معتقد است؛ بعد از روی کار آمدن مدیریت جدید در فدراسیون جودو متاسفانه این رشته با مشکلات متعددی در حوزه ورزشی بانوان مواجه شده است و در رقابت های برون مرزی نیز شاهد مدال آوری آنها نیستیم.

آقای اسفند آبادی اوضاع این روزهای جودو را چگونه می بینید؟

متاسفانه جودو در طول چند سال اخیر و بعد از روی کار آمدن دکتر اسماعیلی به عنوان نایب رئیس فدراسیون با افت شدیدی مواجه شد. عدم مدال آوری ورزشکاران نیز موجب شد که دید و نگرش خانواده ها نسبت به جودو تغییر کند. مدال آوری توسط ورزشکاران صورت نمی گیرد که این موضوع باعث می شود مسابقات به صورت مستقیم پخش نشود. وقتی مدال آوری در رشته های ورزشی صورت می گیرد، اشتیاق و جذب به آن از طرف ورزشکاران و علاقه مندان زیاد می شود که متاسفانه این موضوع هم در بین جودوکاران دیده نمی شود.

دلیل اصلی عدم موفقیت بانوان جودوکار را چه می دانید؟

ضعف مدیریتی اصلی ترین دلیل شکست جودوکاران است.

منظورتان از مدیریت؛ ریاست آقای رستگار است یا خانم میری؟

من از اقداماتی که تا کنون خانم میری به عنوان نایب رئیس فدراسیون جودو انجام داده اطلاعی ندارم. شاید او با توجه به امکانات و کمبودهایی که در فدراسیون دارد حداکثر تلاش خود را می کنند که بتوانند در مسابقات نتیجه خوبی به دست بیاورد.

یعنی شما معتقدید جودو بانوان زیر سایه آقایان به کار خود ادامه می دهد؟

بله. امروزه جودو بانوان توانسته با توجه به استعدادها و نتایجی که در این رشته ورزشی به دست آورده زیر سایه جودو آقایان کار خود را ادامه دهد ولی با عملکرد مدیریت فدراسیون دیگر شاهد پیشرفت بانوان در این رشته ورزشی هم نیستیم.

با این وجود بیشتر مدیریت فدراسیون را مقصر اصلی این اوضاع به وجود آمده می دانید.

بله. فدراسیون با توجه به عملکردش در سطح کلان مدیریت قابل قبولی ندارد چرا که نوعی تفکر تمامیت خواهی بین مسئولان حاکم شده که بر اساس آن نایب رئیس کارهای فنی را به آقای میراسماعیلی واگذار کرده است. به نظر من اگر امروز نمی توانیم در این رشته نتیجه ای کسب کنیم باید این دو پاسخگو باشند.

با توجه به اینکه شما رئیس سابق سازمان لیگ فدراسیون هم بوده اید؛ نتایج به دست آمده دوره قبلی و دوره آقای رستگار را چگونه ارزیابی می کنید؟

نتایج آن دوره با الان اصلا قابل مقایسه نیست. اولین دوره رقابت هایی که تیم ملی نوجوانان و جوانان در آن شرکت کرد، مربوط به مسابقات سال 86 در هند بود و متاسفانه دختران تا سال 1388 در آن حضور نداشتند.

از افتخارات کسب شده در آن دوره برایمان بگویید.

اولین حضور خانم ها شرکت در رقابت های آسیایی بود که در سال 1388 به میزبانی لبنان برگزار شد و در رده سنی نوجوانان موفق به کسب 2 مدال برنز شدیم. در رده جوانان هم شرکت کننده نداشتیم. سال 2010 نیز در رقابت قهرمانی آسیا که در تایلند برگزار شد، نوجوانان توانستند یک مدال برنز، یک مقام پنجم، 2 مقام هفتم کسب کنند که در مجموع در رده هفتم قرار بگیرند. در همین مسابقات نیز در رده جوانان یک برنز، 3 مقام پنجم، یک مقام هفتم و در مجموع در رده تیمی در آسیا دهم شدیم. در سال 2011 نیز در مسابقات آسیایی لبنان، دختران جودو کار کشورمان توانستند دو مدال نقره در رده نوجوانان و یک برنز و یک مقام پنجمی را کسب کنند و در مجموع توانستند مقام پنجم آسیا را از آن خود کنند. همچنین در رده جوانان دو برنز، دو مقام پنجم و در مجموع مقام هفتم تیمی در سال 1390 را کسب کردیم.

این افتخارات مربوط به دوره قبل بود. وضعیت تیم در دوره آقای رستگار را چطور می بینید؟

از سال 91 که مدیریت آقای رستگار در فدراسیون حاکم شد، متاسفانه هر سال شاهد پس رفت ورزشکاران در این رشته ورزشی بودیم. به طوریکه در مسابقات قهرمانی جوانان و نوجوانان در چین تایپه که هفتم تا 9 مهر ماه درهمان سال برگزار شد؛ یکسری مسائل حاشیه ای به وجود آمد و در طی برگزاری رقابت های قهرمانی بزرگسالان آسیا که در ازبکستان برگزار شده بود، مانع حضور ما در مسابقات شدند و علی رقم اینکه 60 نفر از ورزشکارانمان به این کشور اعزام شدند، به ایران بازگشتند. در سال 92 نیز ورزشکاران برای شرکت در مسابقات قهرمانی نوجوانان و جوانان به چین اعزام شده بودند که در آن سال تیم نوجوانان به مقام یازدهم و تیم جوانان به رده دهم نزول کردند. در مسابقات آسیایی که در سال 2014 در هنگ کونگ نیز برگزار شده بود؛ نوجوان و جوانان هر دو به مقام دهم رسیدند. آخرین مدالی که در زمان مدیریت فعلی به دست آمد یک مدال برنز در رده جوانان است که در مقایسه با سال های قبلی که رستگار مدیریت این تیم را بر عهده بگیرد، در همین رده سنی 2 مدال برنز و در رده نوجوانان نیز یک مدال برنز کسب کرده بودیم.

فکر می کنید چرا فدراسیون جودو در زمینه بانوان کم کاری می کند و حتی در بخش آقایان نیز تنها به محجوب و مولایی بسنده کرده است؟

متاسفانه در طول یک سال اخیر بیشترین تمرکز فدراسیون در بخش آقایان و کسب سهمیه المپیک است. آنها سعی دارند این کار را به صورت گلخانه ای انجام دهند و از طرفی مدیریت فدراسیون نیز بسیار منتقد و سرسخت است. این موضوع بسیار تاسف انگیز است که تنها توجه فدراسیون جودو در تمام کشور بر دو نفر خلاصه می شود و سرمایه گذاری ها برای این دو صورت می گیرد. حال یک درصد در نظر بگیریم که یکی از این دو ورزشکار هم انصراف دهند آنگاه چه اتفاقی می افتد؟ اینهمه هزینه ای که قرار است صورت بگیرد تنها برای یک نفر صرف می شود. حال دیگر ورزشکاران زن جای خود را دارند.

آقای اسفند آبادی بی توجهی به ورزش بانوان در فدراسیون جودو به حدی رسیده که حتی آقای رستگار اجازه حضور سمیه حیدری را هم در مسابقات صادر نکرد، شما راهکاری برای حل مشکلی که برای ورزش بانوان به وجود آمده است در نظر دارید؟

تنها راه حلی که برای حل این موضوع به نظر می رسد، تعویض مدیریت است در این مسئله هم وزارت ورزش باید بررسی کند و مدیریت آقای رستگار را متوقف کند که متاسفانه این کار را نکرد و جودو زمین خورد. اگر هم قرار بر این شد رستگار به کار خود در این سمت ادامه دهد، بزرگترین معضل حضور میراسماعیلی در فدراسیون است. خصوصیات مدیریتی و تفکر او به گونه ای است که نمی تواند به کارهای خود تمرکز داشته باشد. بنابراین اگر در فدراسیون هم بماند تنها زمانی فدراسیون موفق می شود که میراسماعیلی در کارها دخالت نکند. واقعا نمی دانم که چرا پیشکسوتان جودو نمی خواهند این مشکل را حل کنند و آنگونه که شایسته است اقدام کنند.

فکر می کنید چه چیزی باعث بی توجهی میراسماعیلی به ورزش بانوان این رشته باشد؟

البته این را هم باید بگویم که میراسماعیلی با داشتن ۴مدال جهانی در کارنامه ورزشی خود بسیار قابل احترام است. اما شاهد آن هم هستیم که در این مدت که او پست های نایب رئیسی فدراسیون، مسئولیت سازمان لیگ، عضویت در شورای کمیته فنی و حتی نظارت و اعمال نظر در بخش جودو بانوان را داشتند تمرکزشان همزمان بر روی انتخابات دوره قبلی شورای اسلامی شهر تهران هم بوده است و این موضوع باعث شده عملکرد چندان درخشانی در فدراسیون نداشته باشند. البته اگر قرار است او ریاست فدراسیون را برعهده بگیرد بهتر است اول کارشناسان وزارت ورزش نگاهی به عملکرد مدیریتی او داشته باشند. هم اکنون او علاوه بر دغدغه های فدراسیون دغدغه کاندیداتوری مجلس از خرم آباد را هم دارد، ایرادی هم نیست شاید معتقد است در آن سنگر برای وطن و کشور مفیدتر است.