آواز خروس‌ها بر فراز لیگ جهانی

این تیم فارغ از ستاره بازی‌ها یک گروه متکی بر کار تاکتیکی بود و در حقیقت، رمز اصلی قهرمانی فرانسوی‌ها کارگروهی بود هر چند بازیکنان ارزشمندی چون انگاپت، روزیر تینوتی را در ترکیب داشت اما در این دوره استراتژی منحصر به‌فردی داشت که مربی بدون‌حاشیه و باهوشی چون لورنت تایلین آن را پیاده می‌کرد. تایلین که خود یکی از بهترین بازیکنان اروپا بود بخوبی جای مربی شاخصی چون فیلیپ بلین را پر کرده است. او حالا فراتر از رزنده، اسپارو و آنتی گا خودنمایی می‌کند.

صرب‌های شگفت‌انگیز

یکی از شگفتی‌های دیگر لیگ جهانی، صعود تیم صربستان تا سکوی دومی است. صرب‌ها که پوست انداخته‌اند با گروهی بازیکن جوان باختند و در کوره داغ لیگ جهانی گداخته شدند. این تیم البته برخلاف فرانسه بیشتر روی کاکل تک‌ستاره‌ای به نام آنا ناسوویچ می‌چرخید. آنا ناسوویچ یک ایوان میلکوویچ جدید است که پرافتخار‌ترین بازیکن 30 سال اخیر جهان به شمار می‌رفت. در تیم صربستان نقش یک مربی با تجربه ایتالیایی را نباید نادیده گرفت. نامش کامیلو پلاسی از ایتالیاست که سابقا سرمربی تیم ملی بلغارستان بود و بازی‌های ملی روسیه هم کار کرده، آنتی گا مربی جوان لهستان هم از مربی کار آزموده‌ای چون فیلیپ پلینی سود برده است. این مربیان از سوی کارشناسان مردان در سایه نامیده شده‌اند. تیم ملی استرالیا که همین صربستان را شکست داده از یک مربی ایتالیایی بهره گرفته و ما براستی کجاییم در این بحر تفکر؟ مربیانی را روی نیمکت کواچ نشانده‌اند که در خود صربستان هم آنها را نمی‌شناسند.

در راه المپیک

لیگ جهانی همان‌گونه که پیشتر نوشته‌ایم، معبری است تا همه، راه قله والیبال جهان یعنی المپیک را در پیش بگیرند. بحث‌های فنی و داده‌های آماری، یک‌طرف و دیسیپلین و انضباط تیمی طرف دیگر. نمونه بارز این نظم جمی فرانسه است که بازیکنانش فقط والیبال بازی کردند و مربی‌اش شومن نبود‌. مصداق دیگر بروتو سرمربی کم‌ نام و نشان تیم ملی ایتالیاست؛ روزنامه‌نگاری که مربی مهد والیبال جهان شد. او فوق‌ستاره‌هایی چون زایتسف و تراویکا را به دلیل خروج از چارچوب انضباط تیمی اخراج کرد، آن هم در آستانه آغاز دور پایانی لیگ جهانی و آفرین به مگری، رئیس با تجربه فدراسیون والیبال ایتالیا که از تصمیمات سرمربی‌اش حمایت کرد. اخلاق در ورزش حرفه‌ای حرف اول را می‌زند و ما باید این اصول را رعایت کنیم و به جای شعار دادن و دل بستن به پیروزی‌ها فرع را فدای اصل نکنیم.

اروین انگاپت بازیکن سیاهپوست تیم ملی فرانسه جایزه بهترین و ارزشمند‌ترین بازیکن جهان را به خود اختصاص داد. جایزه نقدی او 30 هزار دلار است، آندره زورزی از ایتالیا (2بار)، لورنزو برناردی از ایتالیا (2بار)، جیووانی گاویو از برزیل، آندر جیانی از ایتالیا، دیمیتری فومین از روسیه، اسوالدو هرنا از کوبا (2بار)، ‌آندره سارتورتی از ایتالیا (2بار)، ایوان میلکوویچ از صربستان (4بار)، جیبا از برزیل، ریکاردو گارسیا از برزیل، لویی بال از آمریکا، سرجیو سانتوز از برزیل، موریلو اندرس از برزیل (2بار) ماکسیم میخائیلوف از روسیه، باراتوژ کورک از لهستان، نیکولای پاولوف از روسیه و تایلور ساندر از آمریکا بازیکنانی بودند که در طول ادوار گذشته ارزشمندترین شناخته شده بودند.

انگاپت متولد 12 فوریه 1991 در سن رافائل فرانسه، عضو باشگاه مورنای ایتالیاست. او 194 سانتی‌متر قد دارد. ارتفاع دست آبشار وی 358 و دست دفاعش 327 سانتی‌متر است. انگاپت در پست چهار بازی می‌کند و قدری از پشت خط 2/1 او هم نظیر ندارد.

در 26 دوره گذشته لیگ جهانی فقط یک ایرانی توانست در جمع بهترین‌ها باشد. او سعید معروف است که در سال 2014 بهترین پاسور شناخته شد، پائولو توفولی از ایتالیا، شین چول از کره جنوبی (2بار)، رائول دیه‌گو از کوبا (2بار)، مارسیو لیما از برزیل (2بار)، آندره زچکوف از روسیه، پاول زاگومنی از لهستان، لویی بال از آمریکا، نیکلا گریچ از صربستان، سرگئی کرانکلین از روسیه، لوسیانو دکه کو از آرژانتین، گئورگی برائتوف از بلغارستان، برونو رزنده از برزیل و امسال هم بنجامین تونیوتی از فرانسه به عنوان بهترین پاسور شناخته شدند. نمی‌خواهیم وارد بحث تعصب ملی شویم، اما هیچ‌یک از این پاسورها از نظر سرعت پاس به سعید معروف نمی‌رسند، ولی در دور پایانی لیگ جهانی دیدیم که تینیوتی چقدر کم اشتباه و بدون استرس پاس داده است.

رده‌بندی نهایی:

1ـ فرانسه 2 ـ‌ صربستان 3 ـ‌ آمریکا

4ـ لهستان 5 ـ‌ برزیل 6 ـ‌ ایتالیا

برترین‌های لیگ جهانی:

ماکسول هولت از آمریکا به عنوان بهترین مدافع وسط زمین، 10 هزار دلار دریافت کرد.

ساتورسکی از لهستان، بهترین لیبرو.

تیونتی از فرانسه، بهترین پاسور.

الکساندر آتناسویچ، بهترین پشت خط‌زن.

اروین انگاپت از فرانسه، ارزشمندترین بازیکن و برترین آبشارزن.

طرح لیگ جهانی در سال 2016

حذف روسیه از جمع هشت تیم برتر لیگ جهانی والیبال و پیش رو بودن المپیک ۲۰۱۶ ریو باعث شده احتمال تغییر ساختار دیدارهای لیگ جهانی والیبال ۲۰۱۶ قوت بگیرد.

این احتمال وجود دارد که سطح یک لیگ جهانی والیبال با ۱۲ تیم و در قالب سه گروه چهار تیمی برگزار شود. به این شکل، تیم ملی والیبال روسیه میان تیم‌های برتر باقی می‌ماند و تیم‌های فرانسه، بلژیک، آرژانتین و بلغارستان به‌عنوان تیم‌های برتر سطح دوم به جمع تیم‌های برتر اضافه می‌شوند.

نحوه برگزاری دیدارهای مرحله بین‌قاره‌ای نیز به این شکل است که هر چهار تیم یک گروه در پایان هر هفته در یک کشور جمع شده و به صورت دوره‌ای با هم یک مسابقه برگزار می‌کنند. به این ترتیب مرحله بین‌قاره‌ای چهار هفته طول می‌کشد تا در نهایت دو تیم برتر هر گروه راهی مرحله نهایی شوند.

داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال درباره شیوه احتمالی بازی‌های آینده به تسنیم گفت: سال برگزاری المپیک برای تیم‌ها بسیار سخت است و بسیاری از تیم‌هایی که در المپیک حضور خواهند داشت در لیگ جهانی بازی می‌کنند، به همین دلیل تغییر ساختار دیدارهای لیگ جهانی ۲۰۱۶ بسیار محتمل است‌. با این حال هنوز مشخص نیست همه تیم‌ها بتوانند ورودی ۳۵۰ هزار دلاری لیگ جهانی و تجهیزات پخش HD را در کشورشان راه‌اندازی کنند. تغییرات لیگ جهانی فقط در سال منتهی به المپیک اعلام می‌شود و از سال ۲۰۱۷ دوباره به شرایط قبل بازمی‌گردد.

جمشید حمیدی

جام‌جم