نخبگان بازی های رایانه ای اروپا به ایران می آیند

به گزارش جام جم کلیک: حال این سؤال مطرح است که برگزاری چنین همایش‌هایی چه میزان برای پیشرفت بازی‌های رایانه‌ای مفید است؟

کم توجهی به بازی‌های رایانه‌ای
«مسئولان، بازی‌های رایانه‌ای را به عنوان ابزار آموزشی جدی نمی‌گیرند و آشنا کردن و آگاهی‌سازی مدیران یکی از اهداف برگزاری همایش هایی همانند بازی‌های جدی است.»
حسن کریمی قدوسی، قائم مقام بنیاد بازی‌های رایانه‌ای با بیان این مطلب به روزنامه ایران می‌گوید: جدی نگرفتن بازی‌های رایانه‌ای مهمترین مشکلی است که در بخش بازی‌های رایانه‌ای کشور وجود دارد، از این رو بنیاد بازی‌های رایانه‌ای می‌خواهد با برگزاری چنین همایش‌ها و کنفرانس هایی مدیران، مسئولان و کارمندان وزارتخانه‌ها، نهاد‌ها و سازمان‌ها را درباره نقش و اهمیت این بازی‌ها آگاه کنند و کاربردهای مختلف این بازی‌ها را نشان دهند.
وی می‌افزاید: در کنار این همایش‌ها قرار است کارگاه‌هایی نیز به صورت work shop با حضور بازی ساز‌ها و دانشجویان دانشگاه‌های جامع علمی و کاربردی (تهران و زنجان) برگزار شود تا دانشجویان و بازی سازها با المان‌های تأثیرگذار این متد آشنا شوند. در حقیقت با برپایی این کارگاه ها، بازی سازها و دانشجویان، شبیه‌سازی و استفاده از متد‌های بازی‌های رایانه‌ای روز دنیا را از اساتید برجسته خواهند آموخت.
محمد بیک ملایی بازی‌سازی است که در زمینه بازی‌سازی تفریحی- سرگرمی و آموزشی و کمک آموزشی کار می‌کند. وی نیز برگزاری همایش‌ها را مفید دانسته و معتقد است برگزاری چنین همایش‌هایی آن هم با حضور اساتید اروپایی در تهران می‌تواند از نظر تبلیغی برای بازی‌سازهای ایرانی خوب و مفید باشد.
محمد عرفان رستمی دیگر فعال عرصه بازی‌سازی است که 12 سال در زمینه طراحی بازی، نرم افزار مالتی مدیا و انیمیشن تبلیغاتی تجربه دارد نیز می‌گوید: برگزاری چنین همایش‌هایی به دانش ما می‌افزاید و ما را از عقب ماندن حفظ می‌کند و از نظر علمی به‌روز نگه می‌دارد البته به شرطی که برخلاف همایش‌های قبلی در این همایش از اساتید باتجربه و خوبی دعوت شده باشد چرا که تجربه‌های قبلی بنیاد ثابت کرده افرادی که به کشور دعوت می‌شوند رزومه خوبی ندارند و کار ایرانی‌ها از آنها بهتر است.
رضا فرزام هم که در عرصه بازی سازی فعال است می‌گوید: در کشور ما بیشتر مهندسان کامپیوتر و برنامه‌نویس به نوعی بازی‌سازی می‌کنند که اکثر آنها تجربی و از طریق آزمون و خطا و حتی بدون داشتن مرجعی خوب این کار را آموخته‌اند ولی اروپایی‌ها تخصصی‌تر وارد بحث بازی سازی‌ها شده‌اند طبیعتاً اگر افراد متخصص به معنای واقعی به کشور دعوت شوند، برای بازی ساز‌های ایرانی خیلی مفید خواهد بود و نه تنها موجب پیشرفت بازی‌سازها خواهد شد بلکه دیدگاه افرادی را که در این زمینه فعال هستند بازتر می‌کند.
رستمی می‌افزاید: به نظر من دعوت اساتید برجسته شرکت‌های بزرگ فایده دیگری نیز دارد و آن این است که اگر بازی‌سازی به ایران سفر کند و کارهای ایرانی‌ها را ببیند، نسبت به کارهای ما شناخت بیشتری پیدا می‌کند و حتی ممکن است بر روی کار و هنر ایرانی‌ها سرمایه گذاری کنند. البته امیدواریم در برپایی کارگاه‌ها نیز موضوعات خوبی را بگنجانند که بتوانیم روند تولید صفر تا صد بازی‌سازی جدی را یاد بگیریم.
کریمی قدوسی قائم مقام بنیاد بازی‌های رایانه‌ای در خصوص گلایه بازی سازان در خصوص دعوت از اساتید کم تجربه با بیان اینکه بنا داریم از اساتید خوب و برجسته دنیا دعوت کنیم، می‌گوید: هنوز اساتیدی که قرار است در این همایش شرکت کنند، مشخص نشده‌اند ولی این بار بنیاد با یک شرکت اروپایی به نام «هکنبرگ مدیا کامیونیکیشن»
(hackenberg media comuniccation) ارتباط برقرار کرده است و برای برگزاری این همایش با این شرکت، هماهنگی‌های لازم را انجام داده تا اساتید خوب و برجسته اروپایی را برای شرکت در این همایش دعوت کند.

نخستین نیاز، حل مشکل کپی رایت
ایران در بخش بازی‌های سرگرمی و تفریحی عملکرد خوبی دارد از این رو این سؤال مطرح است که آیا تکنولوژی برنامه سازی‌های بازی‌های جدی با سایر بازی‌های رایانه‌ای که ایرانی‌ها هم در آن تبحر دارند، تفاوت دارد؟
محمد عرفان رستمی فعال در عرصه بازی‌سازی در این خصوص می‌گوید: آنچه موجب می‌شود تا بازی‌های جدی ایرانی‌ها توسط اساتید برجسته اروپایی مورد توجه قرار گیرد، کیفیت بازی‌های ساخته شده است که باید مشابه آنچه در دنیا تولید می‌شود ساخته شود، و برای این کار به تکنولوژی مدرن و استودیو «موشن کپشن» نیاز دارد که در ایران تنها 3 استودیو که آنها هم کوچک هستند، فعال است.
محمد بیک ملایی بازی ساز دیگر نیز با بیان اینکه بازی سازهای ایرانی چیزی از خارجی‌ها کم ندارند و به‌روز هستند، می‌افزاید: ساخت بازی‌های جدی با دیگر بازی‌ها فرقی ندارد و تنها المان‌های آن متفاوت است که آن را نیز سریع می‌آموزیم.
در عین حال کریمی قدوسی با بیان اینکه از نظر نرم افزاری، بازی‌های جدی با بقیه بازی‌های رایانه‌ای تفاوتی ندارد، اظهار می‌کند: تنها تفاوتی که بازی‌سازی بازی‌های جدی با بازی‌های صرفاً تفریحی و سرگرمی دارد این است که در بازی‌های جدی از متدلوژی منحصربه‌فردی استفاده می‌شود و مخاطب شناسی آن نیز فرق می‌کند یعنی برای مخاطب خاص تولید و ساخته می‌شود. البته باید گفت بازی‌های جدی بیشتر حوزه آموزشی و اجتماعی را در بر می‌گیرد و هدف اولیه آن آموزش و هدف ثانویه آن سرگرمی محسوب می‌شود ولی در بازی‌های سرگرمی، حرف اول و آخر را تفریح و سرگرمی می‌زند.
بازی سازها معتقدند صرفاً با برگزاری همایش‌ها کاری از پیش نمی‌رود و آموزش توسط اساتید برجسته لازم ولی کافی نیست و ابتدا باید مشکلاتی که پیش پای بازی‌سازها وجود دارد، برداشته شود.
رستمی در این خصوص می‌گوید: بازی‌ساز‌ها نیازمند سرمایه و پشتوانه مالی و حمایت هستند. البته وقتی از حمایت و پشتوانه حرف می‌زنیم صرفاً این نیست که فقط به بازی سازها وام بدهند و بعد رهایشان کنند، بلکه منظور این است که باید بازار را مساعد کنند، بحث کپی رایت رعایت شود، تبلیغات خوبی انجام شود و... تا همه این عوامل کنار هم نباشند نمی‌توان موفق بود. مشکل کپی رایت مشکلی جدی و حل آن واجب تر از برپایی همایش است و اگر حل نشود نمی‌توان روی ساخت و فروش بازی‌ها و حتی بازی‌های جدی حساب باز کرد و تا درآمدی نباشد کاری از پیش نمی‌رود.

بازی‌سازی جدی در یک نگاه
اما بازی‌های جدی یا serious games چگونه نرم افزاری هستند؟ بازی‌های جدی، بازی‌های کاربردی را گویند که عمدتاً با هدف غیر از سرگرمی ساخته می‌شود. کلمه جدی یک صفت کلی است که به طور کلی برای اشاره به محصولات در صنایعی مانند دفاع، آموزش و پرورش، اکتشاف علمی، مراقبت‌های بهداشتی، مدیریت، برنامه‌ریزی، مهندسی و حتی سیاسی اطلاق می‌شود.
بازی‌های جدی شبیه‌سازی از رویدادهای مهم در دنیای واقعی هستند یا فرایند هایی را شامل می‌شود که برای حل مشکلی طراحی شده است. اگر چه بازی‌های جدی می‌توانند سرگرم کننده هم باشند ولی هدف اصلی آنها آموزش دادن کاربران است که البته هدف دیگری مانند بازاریابی و تبلیغ را نیز در بردارند.
بنابراین بازی‌های جدی فقط یک سبک از بازی نیست بلکه یک دسته از بازی‌ها با اهداف مختلف است. مانند Advergames یک دسته از این بازی‌ها است که بازی سازها این بازی را برای تبلیغ یک کالا یا محصول می‌سازند. بازی دیگری Edutainment است که این نوع بازی ترکیبی از آموزش و سرگرمی است. سومین دسته از این بازی‌ها را gamelearning می‌گویند که این بازی‌ها صرفاً برای یادگیری تعریف شده‌اند که بیشتر این بازی‌ها در دنیای واقعی هم اتفاق می‌افتد مثلاً آموزش کشاورزی یا مهارت‌های کافه‌داری و.... Newsgames (کار خبر و خبرنگاری)، Games for Health (آموزش بهداشت)، Exergaming (آموزش ورزش)، Artgame (بازی هنری) دیگر بازی‌هایی است که در این عرصه ساخته و عرضه می‌شود.

منبع: خبرآنلاین