برترین سنگربانان تیم ملی

زنده‌یاد ناصر حجازی: از سال 48 تا 59، 11 سال در تیم‌ملی بازی کرد. در جام‌جهانی 1978 و المپیک 1976 برای تیم‌ملی درون دروازه ایستاد. بعدها با انتخاب AFC، دومین دروازه‌بان برتر قرن آسیا معرفی شد. ناصر حجازی از جنبه افتخارات یک دروازه‌بان، در میان همه رقیبان خود بی‌رقیب است.

احمدرضا عابدزاده: با شرکت در 76 بازی ملی، رکورددار این عرصه است، ضمن این‌که با تیم‌ملی در بازی‌های آسیایی 90 پکن قهرمان شد و در جام‌جهانی 1998 فرانسه حاضر شد و در راه صعود به جام‌جهانی، پیروزی برابر آمریکا، قهرمانی در آسیایی 90 و مقام سوم در جام ملت‌های 88 و 96، نقشی فراموش نشدنی داشت.

عزیز اصلی: توانایی‌های او منحصر به فوتبال و دروازه‌بانی نبود. قبل از این‌که وارد کارنامه ورزشی وی شویم باید بگوییم که او هنرپیشه هم بود. همزمان قهرمان دو‌ومیدانی، کشتی، شنا و فوتبال بود. در فوتبال هم ابتدا گوش چپ بود و سپس دروازه‌بان شد و از سال 1340 تا 1347 سنگربان اصلی تیم‌ملی بود. دروازه‌بانی که پرسپولیسی بود.

بهروز سلطانی: از اسفند ‌60 تا سال 64 دروازه‌بان اول تیم‌ملی فوتبال ایران بود. سلطانی پیراهن تیم‌های کیان، پرسپولیس و دارایی را در دوران فوتبالی به تن داشت. چهار سال بعد از دوری از تیم‌ملی، ‌سال ‌68 در سی و دو سالگی به حکم علی پروین به تیم‌ملی فوتبال برگشت و بعد از انجام یک بازی دیگر برای تیم‌ملی در این رده بازنشسته شد.

احمد سجادی: دروازه‌بان معروف هما که بعدها به کشاورز و سپس بهمن و بانک تجارت کوچ کرد و سال‌ها مربی دروازه‌بان‌های تیم‌ملی فوتبال بود. از سال ‌64 تا سال ‌65، به مدت دو سال دروازه‌بان اول تیم‌ملی فوتبال بود. او در جام‌جهانی 2006 جزو کادرفنی تیم‌ملی فوتبال بزرگسالان بود.

ابراهیم میرزاپور: یکی از دستاوردهای مربیان کروات تیم‌ملی برای فوتبال ما ابراهیم میرزاپور بود که در تابستان 80 توسط فخرالدین بگوویچ بر برومند، طباطبایی و فنایی ترجیح داده شد. میرزاپور با وجود ارائه بازی‌های بسیار پر افت‌وخیز تا جام‌جهانی 2006، در بهار سال 85 دروازه‌بان تیم‌ملی بود. او اگر همیشه روی دور اوج بود، می‌توانست میان سه گلر اول تاریخ فوتبال ما جا داشته باشد.

سیدمهدی رحمتی: دروازه‌بان بزرگی که مورد غضب کارلوس کی‌روش قرار گرفته است و بخت حضور در جام‌جهانی و ملت‌های آسیا را نیافت.

البته دروازه‌بان‌های دیگری بوده‌اند که در مقاطعی دروازه‌بان اول تیم‌ملی شده‌‌اند، اما تعداد این بازی‌ها خیلی زیاد نیست؛مردانی مثل فرامرز ظلی، بهرام مودت، ناصر سلطانی، نادر فریادشیران، پرویز برومند، مجید رضایی، هادی طباطبایی، حسن رودباریان و... اما بجز ‌ اینها مردان دیگری هم بوده‌اند که در بازی‌های اندکی، تنها به عنوان یار جانشین یا دروازه‌بان ذخیره در خدمت تیم‌ملی بوده‌اند که از آن جمله می‌توان مردانی چون علی جعفرزاده، ناصر نبوی، کریم بوستانی، وحید طالب‌لو، اکبر مالکی، کیوان نیک‌نفس و... اشاره کرد. بد نیست بدانید که عابدزاده، میرزاپور و ناصر حجازی به ترتیب بیشترین بازی‌ها را در تاریخ تیم‌ملی فوتبال کشورمان داشته‌اند.