اردکان در سوگ «نگین خاندان» خاتمی

در پی درگذشت بانو سیده فاطمه خاتمی دختر آیت الله سیدروح الله خاتمی امام جمعه فقید یزد، حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب، دکتر حسن روحانی رییس جمهوری، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، حجت الاسلام سیدحسن خمینی نوه امام خمینی (ره)، اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری و شماری از شخصیتهای کشور با صدور پیامهایی، این مصیبت را به خاندان خاتمی تسلیت گفته و مردم اردکان نیز با حضور در خانه فرهنگ آیت الله خاتمی با خانواده ایشان ابراز همدردی می کنند.

به گزارش ایرنا، از صبح امروز گروههای مردمی از اصناف و اقشار مختلف با حضور در خانه فرهنگ آیت الله خاتمی، در گذشت بانو سیده فاطمه خاتمی دختر آیت الله خاتمی نماینده سابق ولی فقیه در استان یزد و امام جمعه فقید شهرستان های یزد و اردکان را تسلیت گفتند.

سیده فاطمه خاتمی (فاطمه خانم) مادر شهید حسن خلیلی اردکانی صبح روز شنبه بر اثر بیماری سرطان در بیمارستان سیدالشهدای (ع) یزد در سن 77 سالگی درگذشت.

او فرزند ارشد آیت الله سیدروح الله خاتمی نماینده حضرت امام خمینی (ره) در یزد و امام جمعه این شهر در سالهای 1361 تا 1367 ، رییس اولین دوره شورای اسلامی شهر اردکان و بانوی برگزیده قرآن پژوه کشوری بود.

بر اساس این گزارش، پیکر بانو سیده فاطمه خاتمی ساعت 15 امروز از مسجد جعفرزاده به سمت گلزار شهدای اردکان تشییع و در آنجا در جوار فرزند شهیدش به خاک سپرده شد .

شماری از شخصیت ها و چهره های فرهنگی کشور از جمله فرزندان آیت الله خاتمی در این مراسم حضور داشتند.

دکتر هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبایی و از کسانی که خانواده آیت الله سیدروح الله خاتمی را بخوبی می شناسد، در یادداشتی در این زمینه نوشته است:

«خبر درگذشت بانوی دین باور و مردم دار، «فاطمه خاتمی» را باید از زبان مردمی شنید که در آینه سال ها زندگی خود با او خاطره هایی بی بدیل دارند. مردم اردکان که بدرستی در تاریخ، 'یونان کوچک' نام گرفته است در چهره او اخلاق و تفکر و تلاش برای کاستن از رنج های مردم را با هم دیدند.

خاطره خوش پدر را که پناهگاه پر مهرِ هر بی پناه بود، سال های سال زنده داشت. هرکس که در آن خطه زیست یا از آن خطه گذشت، هرگز نتوانست از یاد بَرَد که فاطمه در خُلق و خو و اندیشه و سلوک، یادآور آیت الله سید روح الله خاتمی بود.

قرآن را چنان می خواند و چنان به متن زندگی مردم می برد که پدر چون 'مجتهدی روشنفکر' از آن سخن می گفت و به آن عمل می کرد. زاهد بود و خیرخواهِ همگان و دغدغه دار رنجِ رنج دیدگان. هیچ صحنه ای از کنشگری اخلاقی و فرهنگی و سیاسی و اجتماعی را فرو نمی گذاشت و از دورترین سال های انقلاب تا دوران پر فراز و فرود اصلاحات، همه جا در میانه بود و با تنی رنجور نیز درس زندگی می داد. مردم اردکان و یزد با او زیستند و او با آنان. نگین خاندانی بود که خود نگین شهر و دیاری درخشان است.

در او می توان میراث پدر را دید که نماد مردم داری و زمان آگاهی و میراث فرزند را که سرمشق و شاهد حضور در جبهه حق است. این سرمایه فرهنگی در مرگ بانویی که شایستگی برخورداری از همه ابعاد و اجزای آن را دارد، امروز از سوی نه تنها مردم آن سامان، بلکه از سوی همه مردم ایران پاس داشته می شود و تسلیت، کلمه مشترک همه کسانی است که قدرشناسِ آثار خیر و خدمات ماندگار به اسلام و ایران و انقلاب و نظام بوده و هستند.»