خشکی زاینده رود در عصر قاجار/ عکس

به گزارش سرویس عکس و تاریخ فرارو، چند روزی است که اصفهانی ها زنده رود را پس از ماه ها انتظار پر آب می بینند و شور و شوق بازگشت آب حال و هوای اصفهان را عوض کرده است. مردم اصفهان گرچه شکرگزار بازگشت حیات به این رودخانه هستند اما به خوبی می دانند که این شادی چندان طولانی نخواهد بود و بار دیگر زنده رود خشک می شود. خشکی زاینده رود که چندین سال است مردم اصفهان با آن روبرو هستند، مساله است که پیش از این نیز وجود داشته و مردم این شهر در ادوار مختلف زنده رود را خشک دیده&zwnj;اند. گفته می شود اولین شواهد از خشکی این رود در کتاب حمزه اصفهانی آمده و در آن از قحطی و خشکسالی بزرگی در سال 323 هجری قمری در اصفهان خبر داده است. او در همان کتاب از کم&zwnj;آبی اصفهان در دوران مامون عباسی سخن به میان آورده است. بر اساس منابع تاریخی در عصر صفوی خشکسالی در طول تابستان به طور مداوم اتفاق می افتاد و آنقدر این ماجرا تکرار می شد که حاکمان اصفهان طرحی را برای انتقال آب کارون به اصفهان در نظر گرفتند. گفته می&zwnj;شود زمانی که افغان&zwnj;ها به ایران حمله کردند، اصفهان پایتخت صفویه با قحطی روبه&zwnj;رو شد و روزگار آن قدر بر مردم سخت شد که به خوردن پوست درختان و ... رو آوردند. ظاهرا این قحطی علاوه بر هجوم قوم بیگانه علت دیگری هم داشته و مردم اصفهان تا پیش از این هفت سال بدون برف را پشت&zwnj;سر گذاشته بودند که باعث بروز خشکسالی و خشک شدن زاینده&zwnj;رود شده بود. اما در عصر قاجار خشکسالی که برای چند سال در دوران سلطنت ناصرالدین شاه سراسر ایران را فرا گرفت باعث شد زنده رود نیز خشک شود و مردم این شهر در سختی و قحطی به سر ببرند. در آن زمان ظل&zwnj;السلطان فرزند شاه حاکم اصفهان بود و به گفته برخی منابع تاریخی در شهر هزاران نفر کشته شدند و خشکی زاینده رود باعث شد مردم به سختی با حفر چاه از دل زمین آب را بیرون بکشند. میناس عکاس اصفهانی، هولتسر و سوریوگین عکاسانی هستند که در عصر قاجار از خشکسالی زاینده رود عکاسی کرده&zwnj;اند. عکس آنها پل های تاریخی اصفهان را در حالی که آبی از زیر آنها عبور نمی کند نشان می دهد و گرچه تاریخ دقیقی از هیچ یک از عکس ها در دست نیست ولی ظاهرا این عکس ها به دوران خشکسالی عهد ناصری مربوط می شود.