آنها میگفتند حضور سه فرد سیاهپوست در کابینه اوباما از جمله اریک هولدر، وزیر دادگستری این کشور، میتواند تائیدی بر این گفته باشد. اما اتفاقات چند ماه گذشته و قتل شهروندان سیاهپوست این کشور به دست نیروهای پلیس سفیدپوست نشان داد که جامعه آمریکا تا رسیدن به برابری نژادی فاصله فراوانی دارد.
آماری تلخ در مورد سیاهپوستان
به گزارش جامجم، روزنامه ایندیپندنت در گزارشی با اشاره به آمار و ارقامی در جامعه سیاهپوستان، از حقایقی تلخ در مورد این بخش از جامعه آمریکا پرده برداشت. بنا بر این گزارش، سیاهپوستان حدود 14 درصد جمعیت کل آمریکا را تشکیل میدهند. از سوی دیگر، با گذشت 50 سال از تصویب قانون حقوق مدنی، فقط دو نفر از صد نماینده سنای آمریکا سیاهپوست هستند. در میان 500 شرکت معتبر و سرشناس آمریکایی، فقط ریاست ده شرکت بر عهده سیاهپوستان است. همچنین در میان میلیاردرهای آمریکایی فقط نام دو سیاهپوست دیده میشود؛ اوپرا وینفری و مایکل جردن.
براساس آماری که مرکز ملی فقر آمریکا در سال 2010 منتشر کرد، حدود 28 درصد سیاهپوستان آمریکا زیر خط فقر زندگی میکنند. این در حالی است که این آمار برای سفیدپوستان کمتر از 9 درصد است. مرکز تحقیقاتی پیو نیز سال گذشته در گزارشی اعلام کرد افراد سیاهپوست در مقایسه با سفیدپوستان آمریکا، شش برابر بیشتر در معرض زندانی شدن قرار دارند. حال در کنار این آمارهای تلخ باید یک واقعیت دیگر را به جامعه آمریکا اضافه کرد؛ کشته شدن افراد سیاهپوست به دست نیروهای پلیس سفیدپوست.
گرچه تنشهای تازه در این کشور از ماه آگوست و به دنبال کشته شدن مایکل براون، نوجوان هجده ساله سیاهپوست به دست یک افسر پلیس در شهر فرگوسن شدت گرفته است، اما برخی آمارها نشان میدهد این موضوع در سالهای گذشته نیز وجود داشته است. بنا به گزارش موسسه تحقیقاتی پرو پابلیک و به استناد آمار رسمی، کشته شدن نوجوانان سیاهپوست بین 15 تا 20 سال بین سالهای 2010 تا 2012 تقریبا 20 برابر بیشتر از همسن و سالان سفیدپوست بوده است.
وقتی نگاهی به این آمار در شهر فرگوسن میاندازیم، این حقیقت تلخ بیش از پیش نمایان میشود. 67 درصد ساکنان شهر فرگوسن در ایالت میسوری را سیاهپوستان تشکیل میدهند و براساس قوانین ایالتی، مسئولان این شهر باید در پایان هر سال مشخص کنند ماموران پلیس در سال چند بار رانندگان را برای بررسی کارت شناسایی و موضوعات دیگر متوقف کردهاند.
به گزارش بی.بی.سی فارسی، آمار نشان میدهد 86 درصد این رانندگان سیاهپوست بوده و این در حالی است که این آمار برای رانندگان سفیدپوست فقط 13 درصد بوده است. شاید تصور شود که پلیس دلایل موجهی در این زمینه داشته است، اما آمار حکایت از موضوع دیگری دارد. گزارش شده وقتی پلیس فرگوسن خودروی افراد مظنون را وارسی کرد، در خودروهای ۳۳ درصد سفیدپوستان مواد مخدر و... پیدا کرده بود؛ آمار مشابه برای سیاهپوستان فقط ۲۰ درصد بود. این به آن معناست با توجه به اینکه سفیدپوستان به نسبت بیشتر مرتکب جرم شده بودند ولی سیاهپوستان بیشتری متوقف و بازداشت میشدند.
در واقع این نوع برخورد ریشه در تاریخ چند صد ساله آمریکا دارد. در اواخر قرن هفدهم به پلیس در فیلادلفیا اجازه داده شد تا هر سیاهپوستی را که در خیابانها میگشت متوقف و بازداشت کند. بر همین اساس، در برخی از مناطق آمریکا اگر یک افسر پلیس به دو نفر (یک سفیدپوست و یک سیاهپوست) در خیابان مظنون شود، این حق را دارد تا برخورد متفاوتی با آنها داشته باشد. این افسر پلیس میتواند از کنار مرد سفیدپوست براحتی گذشته، اما فرد سیاهپوست را تحت بازجویی قرار دهد. این نیروی پلیس اگر در جریان بازجویی یا در حین تلاش برای دستگیر کردن آن شخص احساس خطر کند، میتواند به عنوان یک مامور پلیس او را کشته و تحت پیگرد هم قرار نگیرد.
علائمی برای نشان دادن اعتراض
یکی از نکات برجسته در اعتراضات چند ماه گذشته در شهرهای مختلف آمریکا، نمادها و علائمی است که از سوی معترضان استفاده شده و استناد به آخرین حرفها یا کارهای سیاهپوستان کشته شده به دست نیروهای پلیس دارد.
گفته میشود مایکل براون هجده ساله در حالی با شلیک 12 گلوله کشته شد که دستهایش به نشانه تسلیم بالای سرش بود. طی چند ماه گذشته و بخصوص پس از اعلام حکم برائت افسر پلیس شلیککننده به سمت براون، معترضان در حالی که دستهایشان را بالای سر گرفته بودند نسبت به این حکم اعتراض داشتند. کشته شدن اریک گارنر، یکی از شهروندان سیاهپوست نیویورک نیز به نماد اعتراض دیگری برای مردم این کشور تبدیل شد. در حالی که نیروهای پلیس گردن او را بشدت گرفته بودند، خطاب به آنها میگفت: «نمیتوانم نفس بکشم». تبرئه مامور قاتل گارنر نیز موجی تازه ایجاد کرد و این بار معترضان با حمل پلاکاردهایی و به صورت نمادین اعلام کردند: دیگر نمیتوانیم در این جامعه نفس بکشیم.
حال اخبار تازه حکایت از ادامه این اعتراضات در نقاط مختلف آمریکا دارد. به گزارش منابع خبری، این اعتراضات در خیابانهای نیویورک سیتی، کنتیکت، کلرادو، فلوریدا، رودآیلند، نیوجرسی و دیگر شهرها و ایالات آمریکا ادامه یافت.
در نیویورک معترضان با دراز کشیدن در خیابانها به عملکرد خشونتبار پلیس اعتراض کردند، در منطقه نیوهون، کنتیکت نیز صدها معترض به خیابان آمدند. در فلوریدا نیز فعالان در خیابانهای میامی راهپیمایی کردند. در رود آیلند نیز چند صد نفر خیابانهای مرکز شهر را مسدود کرده و دست به راهپیمایی زدند. اکثر این راهپیماییهای اعتراضی به صورت صلحآمیز برگزار شد. با این حال، در جریان این تظاهرات و راهپیماییهای اعتراضی جمعهشب بیش از 280 نفر دستگیر شدند.
حسین خلیلی / گروه بینالملل
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد