بزرگداشت ممیز با حضور گرافیست سرشناس فنلاندی

به گزارش مهر، مجید سرسنگی، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در ابتدای این مراسم گفت: واقعیت این است که امروز به واسطه دسترسی به فضای مجازی و دانش، افراد بسیاری به اشتهار می‌رسند؛ ولی فقط به اشتهار رسیدن مهم نیست، بلکه در اشتهار باقی ماندن اهمیت دارد. مرتضی ممیز جزو کسانی بود که به اشتهار رسید و توانست آن را در قلب دوستدارانش حفظ کند.

او اظهار کرد: در چند روز گذشته، هنرمندانی مانند مرتضی پاشایی،‌ مجید بهرامی و علیرضا خورشیدفر رفتند و رفتن این هنرمندان، قیمتی است که ما با آن روبه‌رو می‌شویم، ولی چیزی که برای جامعه‌ ما مهم است چگونگی برخورد با هنرمندان در زمان حیات‌شان است. طبعا اگر کشوری بخواهد به توسعه فرهنگی برسد، باید به هنرمندان توجه کند.

سرسنگی افزود: ما درباره‌ موضوعات میراث فرهنگی صحبت‌های بسیاری می‌کنیم، زمانی که یک ساختمان کهنه خراب می‌شود، عده‌ای اعتراض می‌کنند که چرا یک بنای کهنه خراب شد، من هم فکر می‌کنم که حفظ یک بنا مهم است، ولی مهم‌تر از آن ساختمان، هنرمندی است که آن ساختمان را به یادگار گذاشته و همین‌طور مهم‌تر از نقاشی، نقاش است، مهم‌تر از معماری، معمار است و... همچنین مشکلاتی که هنرمندان با آن دست به گریبان هستند حل‌نشدنی نیست، ولی به تلاش نیاز است و باید به هنرمندان قدری بیشتر توجه کرد.

در بخشی دیگر از این مراسم، ابراهیم حقیقی، گرافیست پیشکسوت‌ درباره مرتضی ممیز گفت: نبودن آدم‌ها مهم نیست، مهم چیزی است که از نقطه پیدایش خود در جهان تا زمان رفتن‌شان می‌سازند. مرتضی ممیز به ما یاد داد که چگونه بسازیم. او در نبودنش هم با آثارش به ما آموزش می‌دهد.

او در بخشی از سخنانش درباره «کاری پیپو» گرافیست مطرح فنلاندی که در مراسم بزرگداشت مرتضی ممیز حضور داشت، اظهار کرد: من پیپو را برای بار نخست در سال 2001 در انجمن بین‌المللی طراحان گرافیک (AGI) دیدم، البته از سال‌ها پیش کارهایش را دنبال می‌کردم. پیپو انسانی شفاف و مهربان است و این ویژگی او در کارهایش هم دیده می‌شود.

او درباره برخی ویژگی‌های آثار پیپو نیز سخن گفت: او در کارهایش از عناصر طبیعی مانند آب‌، سنگ‌، آسمان و... بهره گرفته است. احتمالا بهره‌گیری از این عناصر در هنر فنلاند وجود دارد و ما اگر هنر فنلاند را در عرصه گرافیک زودتر می‌شناختیم، به دانشجویان خود توصیه می‌کردیم سراغ آن بروند.او با مزاح گفت: من همیشه سعی می‌کنم انسان حسودی نباشم، ولی اکنون احساس می‌کنم به کار پیپو حسودی کردم و با خود فکر می‌کنم که ‌ای کاش این آثار متعلق به من بودند.

در بخشی از این مراسم، انوشیروان ممیز ـ فرزند مرتضی ممیز ـ که بنیاد ممیز را مدیریت می‌کند‌، بیان کرد: «کاری پیپو» فنلاندی را به مراسم بزرگداشت مرتضی ممیز دعوت کردیم، چون او نه‌فقط یک طراح بین‌المللی، بلکه در حوزه اسکاندیناوی نیز یکی از بهترین طراحان است.

او ادامه داد: کاری پیپو به اولین ایمیلی که ما به او زدیم و از او خواستیم که برای مراسم بزرگداشت مرتضی ممیز به ایران بیاید، پاسخ مثبت داد و این باعث خوشحالی ماست.

در این مراسم، هاری کمراینن، سفیر فنلاند در ایران نیز حضور داشت. او با حاضران به زبان فارسی سلام کرد و خوشامد گفت و به زبان انگلیسی سخنانی را درباره هنر و ادبیات ایران مطرح کرد.سخنران آخر این مراسم هم کاری پیپو، گرافیست فنلاندی بود. او با نمایش آثارش به مخاطبان، درباره آنها توضیح داد: ما فنلاندی‌ها در طبیعت زندگی می‌کنیم و بسیاری از هنرمندان ایده‌های خود را از طبیعت گرفته‌اند. هنر فنلاند همیشه ساده بود و هنرمندان سعی کرده‌اند بین فرم و عملکرد ارتباط برقرار کنند.

پیپو درباره کارهایش گفت: تصویرسازی، پایه اصلی طراحی‌های من است و من برای نشریه زمان 20 سال طراحی کردم. همچنین وقتی به سفر می‌روم همراهم یک دفترچه می‌برم که ایده‌هایم را در آن جمع‌آوری کنم.