پایان تلخ یک قهرمان

به گزارش جام‌جم، بابک قربانی، عضو سابق تیم ملی کشتی آزاد که به دلیل ارتکاب به قتل عمد در زندان به سر می‌بُرد، پس از آن‌که با حکم اعدام مواجه شده و از رضایت اولیای دم قطع امید کرده بود، دیروز در زندان به زندگی خود خاتمه داد تا پایانی تلخ برای یکی از قهرمانان سابق کشتی ایران رقم بخورد.

بابک قربانی در شرایطی به چنین سرنوشتی گرفتار آمد که از همان سال 2008 وقتی قهرمان جوانان جهان شد و سال بعد نیز مدال طلای خود را تکرار کرد، نوید ظهور یک کشتی‌گیر باآتیه را برای تیم ملی داد. او در شرایطی در وزن 96 کیلو کشتی می‌گرفت که به همراه برادرش، محمد، در دسته سنگین‌وزن به عضویت تیم ملی درآمدند و البته محمد قربانی به‌دلیل مصدومیت خیلی حضور ادامه‌داری در سطح اول کشتی ایران نداشت.

به هر ترتیب بابک قربانی وقتی سال 2010 در رقابت‌های بین‌المللی جام یادگار امام به مدال طلا دست یافت، از سوی محمد بنا، سرمربی وقت تیم ملی به عضویت تیم اعزامی به رقابت‌های قهرمانی آسیا در همان سال درآمد، رقابت‌هایی که بابک با کسب مدال طلا مهر تائیدی بر ادامه روند رو به رشد خود زد.

قربانی در شرایطی پله‌های رشد و ترقی را با شایستگی و به سرعت می‌پیمود که یک رقیب داخلی سرحال به نام امیر علی‌اکبری داشت. حریفی اهل شهریار که سال 2009 برنز رقابت‌های جهانی بزرگسالان و طلای 2009 رقابت‌های قهرمانی آسیا را کسب کرده بود و در سال 2010 در رقابت‌های جهانی به مدال طلا دست یافته بود.

اما وقتی بابک قربانی در رقابت‌های جایزه بزرگ فیلا طی سال‌های 2010 و 2011 به مدال طلا دست یافت و این عنوان را با گذشتن از سد رقیبان درشت روس به‌دست می‌آورد و علاوه بر این در بازی‌های آسیایی 2010 گوانگجو نیز به مدال طلا بوسه زد، خیال همه علاقه‌مندان به ورزش کشتی را برای مسجل بودن یک مدال طلا در وزن 96 کیلوی بازی‌های المپیک لندن راحت کرد، زیرا به باور کارشناسان چه این کشتی‌گیر و چه حریف سرشناس او امیر علی‌اکبری به المپیک 2012 اعزام می‌شدند مدال طلایشان قطعی بود.

دو حریفی که با وجود رقابت، رفاقت خیلی صمیمانه‌ای هم داشتند، طوری که در اردو‌های تیم ملی هم‌اتاق بودند. وجود دو ستاره چنین قدرتمند، فرستادن یکی از این دو کشتی‌گیر به دسته سنگین‌وزن را به ذهن کارشناسان و علاقه‌مندان متبادر می‌کرد، اما ظاهرا بنا نبود تا المپیک لندن و دست‌کم رقابت‌های جهانی 2011 که جنبه گزینشی المپیک هم داشت، چنین تغییری در ارنج تیم ملی صورت بگیرد.

چگونه مسیر زندگی تغییر کرد؟

همزمان با این دل‌بستن‌ها و احتمالاتی که در ذهن ناظران و کارشناسان کشتی می‌گذشت، شوک بزرگی بر پیکره کشتی ایران وارد شد و در آستانه رقابت‌های جهانی، این دو کشتی‌گیر از سوی آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ و فدراسیون بین‌المللی کشتی به‌دلیل دوپینگ با دو سال محرومیت مواجه شدند؛ خبری که به‌طور کلی مسیر زندگی این دو کشتی‌گیر را تغییر داد.

در آن مقطع محمد بنا در گفت‌وگوی مفصلی که با روزنامه جام‌جم داشت، در پاسخ به این پرسش ما که آیا هیچ‌وقت به ذهن شما خطور نکرد یکی از این دو کشتی‌گیر را به یک وزن بالاتر بفرستید تا چنین به خود و تیم ملی ضربه نزنند که محمد بنا در پاسخ توضیحاتی داد که شاه‌بیت حرف‌های او این جمله بود: «این دو از همه گذشته و به نقطه رسیده بودند که نمی‌توانستند از هم بگذرند، در نتیجه متاسفانه گرفتار دوپینگ شدند.»

با این‌که دو سال محرومیت با توجه به سن و سال این دو کشتی‌گیر جوان خیلی محرومیت طولانی‌مدتی نبود و محمد بنا همان موقع بر ضرورت حفظ این دو کشتی‌گیر که مرتکب اشتباه شده‌ بودند، تاکید کرد، اما گویی سرنوشت این دو قهرمان طور دیگری رقم خورده بود.

بابک قربانی در تیرماه سال 91 همراه برادرش محمد برای شکار به ارتفاعات کرمانشاه رفته و در مسیر بازگشت در سراب نجوبران(نزدیک کوه بیستون) به شنا کردن مشغول می‌شوند و در این هنگام با برخی افراد محلی، درگیری لفظی و فیزیکی پیدا می‌کنند و وسط این معرکه بابک قربانی با تفنگ شکاری خود یک فرد را به قتل می‌رساند و روانه زندان می‌شود.

اما امیر علی‌اکبری پس از دو سال محرومیت به دنیای کشتی بازگشت و در جهانی 2013 به مدال طلا دسته فوق‌سنگین دست یافت و پس از کسب این مدال به ملاقات قربانی رفت و به او دلداری و امیدواری داده بود، اما وساطت او و بسیاری از اهالی کشتی از جمله محمد بنا و دیگران برای گرفتن رضایت از اولیای‌دم تا دیروز هیچ فایده‌ای نداشت. این در حالی بود که خود امیر علی‌اکبری نیز به دلیل اتهام دوباره استفاده از مواد نیروزا (دوپینگ) در جهانی 2013 برای همیشه با محرومیت مواجه شد.

ماجرای خودکشی

قربانی که به اعدام محکوم شده بود و در زندان کرمانشاه به سر می‌برد، صبح روزی که خودکشی کرد با پدرش ملاقات می‌کند. او که از رضایت خانواده مقتول امیدی نداشته است، در ملاقات با پدرش می‌گوید شما برای من کاری نکرده‌اید، من به ته خط رسیدم و دیگر به ملاقاتم نیایید.

این موضوع را دیروز دو مقام رسمی تائید کردند. مجتبی ملکی، دادستان عمومی و انقلاب کرمانشاه درباره درگذشت قربانی به ایسنا، گفت: بابک قربانی، قهرمان کشتی فرنگی ایران صبح یکشنبه (بیست و پنجم آبان‌ماه) در زندان مرکزی کرمانشاه به زندگی خود پایان داد. گویا قربانی چند روز پیش با یکی از دوستانش در زندان کرمانشاه قرار می‌گذارد که با هم خودکشی کرده و به زندگی‌شان پایان دهند که دوستش دو روز پیش در زندان خودکشی کرد و وی نیز صبح امروز اقدام به این کار کرد.

دادستان عمومی و انقلاب کرمانشاه خاطرنشان کرد: قربانی با مصرف بیش از حد قرص‌های مسموم‌کننده خودکشی کرده است. ظاهرا این کشتی‌گیر کرمانشاهی شب گذشته به هم سلولی‌های خود می‌گوید که صبح فردا من را برای آمارگیری بیدار نکنید.

همزمان اژدر اسدبیگی، مدیرکل زندان‌های استان کرمانشاه در گفت‌وگو با تسنیم در این باره گفت: روز شنبه پدر این محکوم به اعدام، به ملاقات وی آمد و آنها با هم گفت‌وگو کردند. بعد از این دیدار، بابک قربانی تعداد زیادی قرص خورد و روی تخت خود دراز می‌کشد؛ وقتی مسئولان زندان متوجه حال بد وی می‌شوند، به سرعت او را به بیمارستان منتقل می‌کنند و با وجود انجام معده‌شویی، تلاش‌ها نتیجه نداد و متأسفانه وی فوت کرد.