سهراب بختیاری زاده از فوتبال خداحافظی کرد

به گزارش جام جم ورزشی ، سهراب بختیاری زاده که یکی از با اخلاق ترین و بی حاشیه ترین فوتبالیست های ایران به شمار می آید در 40 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد ، البته وی قصد داشت باز هم فوتبال بازی کند اما از آنجایی که پیشنهادی نداشت مجبور به وداع با مستطیل سبز شد.

این بازیکن با انتشار نامه‌ای برای همیشه از بازیگری کنار رفته تا در عرصه دیگری به فعالیت مشغول بشود.

نامه بختیاری زاده به شرح زیر است:

امروز، روزی است که باید رسما خداحافظی‌ام را اعلام کنم. خداحافظی از عرصه بازیگری و آغاز فعالیت برای یک هدف تازه؛ مربیگری. این روند طبیعی هر فوتبالیستی است. اینکه فوتبالت را بازی کنی، لذتت را از رشته مورد علاقه‌ات ببری، به آرزوهایت برسی و زندگی‌ات را روی همین علاقه پایه بگذاری و بعد، مثل هر آنچه که در زندگی اتفاق می‌‌افتد، با گذشت زمان در پی پیشرفت باشی. من تقریبا به همه آرزوهایم در فوتبال رسیدم و شاید بیش از چیزی که انتظار داشتم، به دست آوردم. قهرمانی ایران در جام‌های مختلف و گلزنی در جام‌جهانی. دیگر فرصتی برای حسرت نیست، هر چه که هست گذشته و خوب هم گذشته.

امروز، در شرایطی این تصمیم را اعلام می‌‌کنم که دوست دارم در آینده از فوتبال جدا نشوم. از این به بعد وقت آموزش و فعالیت در عرصه مربیگری و پیش رفتن تا حد امکان است. اینکه بشود کمکی به فوتبال کرد و البته در این مسیر تجربه‌های جدیدی را از سر گذراند و خود را محک زد.

نسل ما، وارث آینده مربیگری در ایران است و باید راه را بهتر و علمی‌تر و موفق‌تر ادامه بدهد. البته باید از همه مربی‌هایی که مستقیم و غیرمستقیم به من آموخته‌اند تشکر کنم، همین طور از باشگاه‌هایی که فرصت را برای ادامه فعالیت من مهیا کردند. در عین حال از خانواده‌ام و دوستان و البته زحمتکشان عرصه رسانه هم ممنونم که حضورشان عامل فعالیت طولانی مدت من در فوتبال بود.

من سهراب بختیاری زاده، جزء کوچکی از این فوتبال، برای رشته‌ای که همه چیز به من داده آرزوی عشق و سربلندی می‌‌کنم. به امید روزهایی که قلب‌های پاک بر فوتبال حکومت کنند شاید مثل گذشته که قهرمان‌های بزرگ و ستاره‌های درخشان فوتبال را به خانه‌های مردم بردند و این وظیفه نسل جوان و فوتبالیست‌های آینده‌دار و البته مربیان‌شان است که به حفظ و حراست این رشته بپردازند. رشته‌ای که نباید تنها نانش را بخوریم ؛ که باید برای رونق و پیشرفتش تلاش کنیم. آنقدر که مردم تغییر را حس کنند و دوباره آغوش برای ما بگشایند . مردم، که همیشه عشق‌شان را نثار قهرمانان‌شان کرده‌اند. کاش فرصتی دوباره برای جبران محبت ها فراهم شود، محبتی که مثل خوزستان سرزمین آبا و اجدادی‌ام گرم گرم باقی مانده است.