جهاد نکاح چهره قرن حاضر را سیاه کرده است

به گزارش واحد مرکزی خبر از ژنو، متن سخنزانی علی لاریجانی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای رئیس :

خانمها و آقایان:

باتشکر از آقای رئیس، درباب پایان خشونت علیه زنان و برابری جنسیتی , دراین فرصت کوتاه به چند نکته اشاره می نمایم. خشونت علیه زنان در دنیای امروز ، دارای چهار ریشه می باشد:

1) سنت های غلط فرهنگی ، دربرخی فرهنگها ، زنان را انسانهای دست دوم تلقی کرده و توجه به خصوصیات یکسان فطری انسانی زن و مرد نداشته و لذا ظلمی تاریخی به زنان شده است چه در غرب و چه در شرق ، البته این ظلم با گسترش دانش و تسهیل ارتباطات بمرور رو به کاهش است و امروز حضور زنان در محیط های آموزشی و اجتماعی و فرهنگی و سیاسی در حال افزایش می باشد. بطوریکه در ایران، 60 درصد پذیرفته شدگان در دانشگاهها ، زنان و دختران هستند و در فعالیت های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی و بطور کلی توسعه ایران امروز نقش بسزایی دارند. البته ممکن است در برخی کشورها هنوز زمینه های مساعد برای فعالیت زنان مهیا نباشد. اما براین باوریم که این دسته از کشورها هم در آینده و در روند تحولات مجبورند به سوی برابری جنسیتی حرکت کنند.

2) خشونت مدرن علیه زنان : این بخش از خشونت ها تحت ظاهر فریبنده برابری جنسیتی ، عملاً خشونت جدیدی را علیه زنان بکار می گیرند. حقوق برابر زن و مرد دلیل نمی شود که شرایط جسمی و روحی متفاوت آنان در کار و شئونات اجتماعی لحاظ نشود. گاه بدلیل منافع اقتصادی ، کارهای شاق و مشکل را که هیچ سنخیتی با لطافت های روحی زنان ندارد، به آنها تحمیل می کنند. مثلا رفتگری یا کارهای سنگینی در کارخانجات که ریشه آن نوعی بهره گیری ستمکارانه از زنان است. برابری درحقوق توجیه گر عدم رعایت شرایط زنان نمی شود، کودکان هم در انسانیت با بزرگسالان برابرند ، ولی دلیل بر بهره کشی از آنان نیست. پیامبر گرامی اسلام، زنان را ریحانه می دانست که در اجتماع باید مثل گل از آنان استقبال شود. مشکل اینست که در دوران مدرنیته ، نگرش تک ساحتی به انسان ، رفتاری مکانیکی را تجویز نموده است که خود ظلم جدیدی به زنان است و یا گاه نقش زنان را به نقش دکور تقلیل می دهند تا به فواید مادی لازم دست یابند. نتیجه این نگرشها نوع دیگری از بی خانمانی زنان در عصر حاضر می باشد. این وجه از ظلم به زنان بدلیل ظاهر ریاکارانه آن نه تنها رو به کاهش نیست بلکه روند جهانی نشان می دهد تحت تبلیغات اغواگرایانه رو به افزایش می باشد که لازمه تغییر این روند ، ابتدا تغییر نگرش ها متناسب با فهم انسان شناسانه از موضوع و بعد قانونگذاریهای مربوطه در این زمینه است .

3) جنگ و خشونت علیه زنان موضوع مهم شرایط امروز است در سه دهه اخیر روند جنگ ها با بهانه های گوناگون افزایش یافته است. جنگ عراق علیه ایران، با کمک قدرتهای بزرگ جنگ در افغانستان ، عراق ، لبنان ، غزه و.... ، آنچه در این جنگ ها رعایت نمی شود. مقررات بین المللی عدم تعرض به غیر نظامی هاست و از این رهگذر بیشترین خشونت به زنان و کودکان می شود. در غزه که محدوه بسیار کوچک با جمعیت زیاد است.رژیم صهیونیستی طی دهه اخیر سه جنگ ناجوانمردانه انجام داده است که بیشترین کشته ها بخاطر بمبارانهای این رژیم علیه فلسطین مظلوم زنان و کودکان بوده اند. یا در حمله این رژیم به لبنان درجنگ 33 روزه از رهگذر حملات هوایی رژیم صهیونیستی ، بیشترین خشونت علیه زنان صورت گرفت. در افغانستان مراسم عروسی را آمریکایها بمباران کردند. در اشغال عراق بدون رعایت حقوق خانواده ها به خانه مردم حمله نمودند. و نمونه های بسیاردیگر.

البته متجاوزین به حقوق زنان در هیچیک از مواردی که بیان شد، مجازات نشدند، بلکه گاه مورد حمایت قدرتهای بزرگ هم واقع شدند. در این گونه نشست ها گاه راجع به رفتار فلان قبیله که نسبت به زنان همچنان رفتار خشونت آمیزی دارند، بحث می شود اما راجع به خشونت های وحشتناک جنگی که در دنیای امروز آرامش روانی زنان را بهم ریخته است توجه نمی گردد. بخاطر بیاورید در جنگ سوم غزه که چندماه پیش باعث خشونت بی سابقه علیه زنان و کودکان گشت ، چقدر تظاهرات در کشورهای مختلف صورت پذیرفت، چون آرامش روانی همه زنان را بهم زده بود.

متاسفانه بدلیل بی توجهی به این وجه از خشونت علیه زنان روند چنین ظلمی به آنان رو به افزایش است.

4) خشونت تروریستی علیه زنان: نوع چهارم از این انواع است که در سالهای اخیر افزایش یافته، رفتار خشونت بار تروریستها نظیر داعش در سوریه و عراق علیه زنان و گروگان گیری آنان و کشتار آنها، فجایعی است که می بایست در صحنه بین المللی به آن توجه شود. فقط در حمله نیم شب به خانه های مردم در روستای شرق لازقیه بیش از 160 نفر قتل عام و 200 زن و دختر توسط جبهه النصره به اسارات گرفته شدند. یا جنایت هولناک سوزاندن و سر بریدن اهالی روستای عدراکارگری در حومه دمشق توسط جبهه النصره یا قتل عام بیش از 100 نفر از مردم اهل سنت که عمدتا زنان و کودکان بودند در روستای حوله و یا رفتاری که داعش با ایزدیها و کردها در عراق انجام داد و امروز در کوبابی مرتکب می شود. اینها نمونه هایی از صدها جنایت و خشونت علیه زنان توسط تروریستهاست که در حال وقوع است و در چند سال اخیر ظلم جدیدی تحت عنوان نکاح جهادی درست کرده اند که به تنهایی برای سیاه نمودن چهره قرن حاضر کافی است.

این جریانهای وحشی تروریستی که چنین اقداماتی را انجام می دهند همان گروههایی هستند که تا چند ماه پیش برخی کشورهای بزرگ به آنها کمک مالی و تسلیحاتی می نمودند، چرا ، بخاطر اینکه از این ابزار منافع دیگری را دنبال می کردند. مشکل اینست که با پدیده تروریسم برخورد تاکتیکی می شود و همین امر، یک اشتباه استراتژیک است.

متاسفانه ظلم این جریان تروریستی در حال رشد است و بعید است با «شو امنیتی» بمباران هوایی لطمه ای به آن وارد شود. شاید برای ژست مبارزه با تروریسم فایده هایی داشته باشد، اما مانع خشونت تروریستی علیه زنان نمی شود. باید درک واقعی از رشد تروریسم و دلایل آن منجمله تحقیر تاریخی مردم مناطق مختلف توسط قدرتهای بزرگ شود و ضمنا بدانیم مبارزه با تروریسم توسط کشورهایی که در رشد آن نقش داشتند امکان پذیرنیست چون این کشورها باور به آن ندارند.

امیدوارم در این نشست نگاهی همه جانبه به موضوع خشونت علیه زنان و ریشه یابی آن بشود.