گل های فضایی، کاشفان جدید سیاره ها

این فضاپیمای پیشرفته که ساختاری شبیه به گل آفتابگردان دارد، به منظور کمک به اکتشاف فضای خارج از منظومه شمسی و شناسایی سیاره های فرا خورشیدی، ساخته می شود.

اولین سیارات فراخورشیدی حدود 15 سال قبل کشف شدند و پس از آن تنها تلسکوپ کپلر در طول پنج سال توانست 961 مورد از این سیارات را شناسایی کند.

مشکل در اینجاست که تمام دانش ما از این سیارات به صورت غیرمستقیم به دست آمده است.

شیوه فعلی مورد استفاده برای شناسایی سیاراتی که در مدار ستاره های دیگر گردش می کنند، با عنوان شیوه ترانزیت شناخته می شود.

در این شیوه نور حاصل از یک ستاره در یک بازه زمانی مورد بررسی قرار می گیرد تا تغییرات میزان شفافیت این نور مشخص شود.

هر گونه تغییر در میزان شفافیت نور مذکور نشانه وجود یک سیاره در مدار آن ستاره است. این شیوه هیچ گونه اطلاعات دقیقی مانند شکل و فاصله مدار، ابعاد سیاره و سایر خصوصیات آن در اختیار نمی گذارد. برای کسب این اطلاعات لازم است آن سیاره مستقیما مورد مشاهده قرار گیرد.

اما مشاهده مستقیم این سیارات با استفاده از تلسکوپ، تقریبا غیرممکن است؛ چراکه نور ستاره، در مقایسه با نور بازتاب از سطح سیاراتی که حول آن در گردش هستند، میلیارد ها بار بیشتر است و نور آن ها را محو می کند بنابراین برای مشاهده سطح سیاره باید به گونه ای مانع تابش نور ستاره به آن شویم.

به عبارت دیگر باید روی سیاره مورد نظر سایه ای ایجاد کنیم تا بتوانیم سطح آن را به درستی ببینیم. اصول کار شباهت زیادی به خورشید گرفتگی دارد. در زمان خورشید گرفتگی به دلیل قرار گرفتن ماه در مقابل خورشید، امکان مشاهده سیاراتی که در نور روز قابل مشاهده نیستند، فراهم می شود.

گل فضایی ناسا که در حالت عادی مانند یک شکوفه بسته است و قابلیت انتقال یک تلسکوپ پیشرفته را به نزدیکی سیارات فراخورشیدی دارد. این فضاپیما پس از ورود به مدار سیاره مورد نظر باز شده و تلسکوپ از آن جدا می شود.

شکل باز شده فضا پیما مانند یک گل آفتابگردان است که گلبرگ های آن از رسیدن نور ستاره به صفحه مرکزی جلوگیری می کنند. بدین ترتیب تلسکوپ می تواند در نور مناسب از سطح سیاره تصویر برداری کند.

یکی از نقاط قوت این شیوه تصویربرداری، سادگی آن است. در این شیوه تلسکوپ و گل فضایی امکان تغییر موقعیت و قرارگیری در هر راستایی را دارند و امکان مشاهده مستقیم سطح سیارات را به سادگی فراهم می کنند.

ساختار گل این فضا پیما در دانشگاه پرینستون، در حال بررسی و تکمیل است و نمونه اصلی آن در لابراتوار پیشرانه جت ناسا در مراحل آزمایشی را سپری می کند.(ایرنا)