مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در جدید ترین گزارش خود با تایید اینکه ایران غنی سازی بالای 5درصد را متوقف کرده است گفت: ایران اطلاعات و دسترسی مدیریت شده به معدن و آسیاب اورانیوم در گچین را ارائه کرده و اجازه دسترسی روزانه به تاسیسات هسته ای در نطنز و فردو را داده است.
کد خبر: ۶۴۸۲۵۵
اقدامات ایران گامی مثبت و رو به جلو را نشان می دهد

متن کامل گزارش آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ایران به این شرح است:

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته ای (NPT)
و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

• ایران شش اقدام عملی مقدماتی که با آژانس در نوامبر 2013 در ارتباط با "چهار چوب برای همکاری" توافق کرده بود را اجرا کرده است و دو طرف در مورد هفت اقدام دیگر که بایستی توسط ایران تا تاریخ 15 مه 2014 اجرا گردد از جمله یک اقدام در ارتباط با اطلاعات مندرج در ضمیمه گزارش ماه نوامبر 2011 مدیر کل موافقت کرده اند.

• در تاریخ 24 نوامبر 2013،E3+3 و ایران در مورد برنامه مشترک اقدام (JPA) توافق نمودند. (JPA) در تاریخ 20 ژانویه 2014 لازم الاجرا شد و شورای حکام وظیفه آژانس جهت نظارت بر و راستی آزمایی اقدامات ذی ربط هسته ای مندرج در آن را مورد تایید قرار داد. (به ضمیمه سه مراجعه شود)

• غنی سازی UF6 بالاتر از 5 درصد در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی سوخت فوردو (FEEP) دیگر انجام نمی شود. میزان مواد هسته ای که به شکل UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد اورانیوم 235 باقی مانده 6/160 کیلو گرم است. بخشی از این مواد به اورانیوم با غنای پایین و باقی مانده به اکسید اورانیوم تبدیل می شوند.

•غنی سازی UF6 تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 با همان نرخی که در گزارش قبلی ذکر شده، باقی مانده است. سانتریفیوژ بیشتری از نوع IR-2m یا IR-1 در FEP، FEEP یا کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP) (محوطه تولید) نصب نشده اند. مـیزان مـواد هسته ای که به شکل UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 باقی مانده 7609 کیلوگرم است.

• یک پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده (DIQ) برای راکتور IR-40 به آژانس داده شده است. اجزاء مهم بیشتری در این راکتور نصب شده و تولید یا تست سوخت برای راکتور انجام نگرفته است.

• دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتور سانتریفیوژ فراهم گشته است.

A. مقدمه

1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاحهای هسته ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمـهوری اسـلامی ایران (ایران) می باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه مشترک اقدام می باشد که شامل ضمیمه ای است که اطلاعات روزآمد در خصوص اجرای اقدامات داوطلبانه ای که ایران در ارتباط با برنامه مشترک اقدام متعهد شده است، را فراهم میکند.

2. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش در خصوص ایران الزام آور است . مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند . اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ایش لازم می باشد.

3. همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ 11 نوامبر 2013 یک "بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری" امضاء کردند (GOV/INF/2013/14). ذیل چهار چوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیتهایی به صورت گام به گام موافقت کردند.

4. در یک تحول جداگانه در ژنو، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ 24 نوامبر 2014 در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه مشترک اقدام، از جمله، بیان می دارد که "هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می دهد که برنامه هسته ای ایران انحصارا صلح آمیز خواهد بود" و ضمنا یک کمیسیون مشترک "به منظور تسهیل حل و فصل موضوعات گذشته و حال که مورد نگرانی می باشند با آژانس کار خواهد نمود."

5. طی نامه مشترکی به مدیر کل در تاریخ 13 ژانویه 2014، E3+3 و ایران از آژانس درخواست نمودند فعالیتهای نظارت و راستی آزمایی ضروری مربوطه هسته ای در ارتباط با برنامه مشترک اقدام را عهده دار شود. طبق برنامه مشترک اقدام، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است. برنامه مشترک اقدام در تاریخ 20 ژانویه 2014 لازم الاجرا گشت.

6. در تاریخ 20 ژانویه 2014 مدیر کل گزارشی را در مورد وضعیت برنامه هسته ای ایران در ارتباط با برنامه مشترک اقدام به شورای حکام ارائه داد (GOV/INF/2014/1).

7. در تاریخ 24 ژانویه 2014، شورای حکام گزارش مدیر کل در مورد نظارت و راستی آزمایی در جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با برنامه مشترک اقدام را مورد توجه قرار داد (GOV/2014/2) و عهده داری نظارت و راستی آزمایی توسط آژانس در ارتباط با اقدامات ذی ربط هسته ای مندرج در برنامه مشترک اقدام را در پاسخ به درخواست E3+3 و ایران، و منوط به موجود بودن منابع مالی، تایید نمود.

8. در حال حاضر آژانس مشغول انجام این نظارت و راستی آزمایی است که در بردارنده فعالیتهای بیشتری است نسبت به آنچه که قبلا پیرو موافقتنامه پادمان ایران و مفاد ذی ربط قطعنامه های شورای امنیت انجام می گرفت.

9. در پاسخ به دعوت ایران، معاون مدیر کل آژانس از تاریخ 3 الی 7 فوریه از کارخانه های غنی سازی در نطنز و فوردو، IR-40 در اراک، و کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FEFP) در اصفهان بازدید نمود. بعلاوه او دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره سازی را هدایت کرد.

10. این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2013/56) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.

B . شفاف سازی مسائل حل نشده

11. همان طور که قبلا گزارش شده بود، شورای حکام در قطعنامه نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرده برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف آشکارسازی درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورا در قطعنامه 13سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده اساسی به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

12. پیرو "چهار چوب برای همکاری"، نشستهای فنی در تاریخ 11 دسامبر 2013 در وین و در تاریخ 8 و 9 فوریه 2014 در تهران برگزار شد که طی آنها، مسئولین آژانس و ایران پیشرفت اجرای 6 اقدام عملی مقدماتی را مورد بررسی قرار دادند و در مورد 7 اقدام عملی دیگر که بایستی در گام بعدی توسط ایران به اجرا درآیند توافق کردند.

13. ایران 6 اقدام عملی را به شرح ذیل اجرا نموده است:

• ایران در تاریخ 8 دسامبر اطلاعات مربوطه بر اساس توافق متقابل و دسترسی مدیریت شده به کارخانه تولید آب سنگین در اراک را جهت آژانس فراهم نمود. از زمان آغاز تولید در سال 2006، تقریبا 100 تن آب سنگین با درجه متناسب با راکتور، تولید گشته است.

• ایران در تاریخ 29 ژانویه 2014 اطلاعات مربوطه بر اساس توافق متقابل از جمله اطلاعات مربوط به تولید و حمل کنسانتره سنگ معدن اورانیوم (UOC) و نیز دسترسی مدیریت شده به معدن گچین در بندر عباس جهت آژانس را فراهم نمود. دسترسی آژانس به محل های درخواست شده در این سایت داده شد.

• در نامه مورخ 8 فوریه 2014، ایران به اطلاع آژانس رساند که "قرار است یک راکتور تحقیقاتی سبک 10 مگاواتی با سوخت اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد ساخته شود تا تقاضای داخلی مربوط به تحقیقات هسته ای آموزشی، آزمایش مواد، رادیو ایزوتوپهای پزشکی و سایر کاربردهای خط اشعه را تامین نماید" و نیز اینکه "فرآیند انتخاب سایت هنوز در مراحل اولیه است."

• در نامه دیگری به تاریخ 8 فوریه 2014، ایران به اطلاع آژانس رساند که پروژه ای را برای شناسایی مناطق مورد نظر برای نیروگاههای جدید هسته ای آغاز کرده است. ایران فهرستی از 16 منطقه ترجیحی را بر اساس معیارهای مربوط به عوامل ایمنی، محیط زیست، اجتماعی و اقتصادی و فنی، به عنوان مکان های بالقوه ی ساخت چنین نیروگاههای در آینده ارائه کرد.

• در نامه ای به تاریخ 18 ژانویه 2014، ایران توضیحاتی پیرامون اظهارت قبلی خود در مورد تصمیم به ساخت 10 کارخانه دیگر غنی سازی هسته ای ارائه نمود. ایران به اطلاع آژانس رساند که مراحل مقدماتی انتخاب سایت برای 5 عدد از این نوع کارخانه ها آغاز شده اما اما هنوز نهایی نگردیده است و نیز اطلاع داد که توسعه ی موفقیت آمیز چنین سانتریفیوژهای گازی نوع جدید، موجب انعطاف در زمان بندی، قبل از انجام گام های بعدی شده است. ایران همچنین اظهار داشت که برای گام اول (طی شش ماه)، هیچ مکان جدیدی برای غنی سازی به جز آنهایی که قبلا در سایتهای فردو و نطنز وجود دارد، ساخته نخواهد شد.

• در نامه ای دیگر به تاریخ 18 ژانویه 2014، ایران توضیحات بیشتری در مورد اظهارات 20 فوریه 2010 خود در خصوص فن آوری غنی سازی لیزر ارائه نمود. ایران گفت که این اظهارات بر اساس "تجارب قبلی تحقیق و توسعه در زمینه غنی سازی لیزر که در سال 2003 خاتمه یافت"، مطرح گردید و نیز اینکه "هیچ سیستم، اجزا و تجهیزات ویژه طراحی شده و یا آماده شده ای برای استفاده در تاسیسات غنی سازی مبتنی بر لیزر در ایران وجود نداشته است."

آژانس تایید می کند که ایران اقدامات عملی اولیه را در طول دوره زمانی مشخص شده به مدت سه ماه اجرا کرده است. آژانس در حال آنالیز اطلاعات ارائه شده توسط ایران بوده و توضیحات بیشتری را در مورد برخی از این اطلاعات درخواست کرده است.

14. هفت اقدام عملی که ایران باید تا 15 مه 2014 آنها را اجرا نماید به شرح زیر می باشند:
• ارائه ی اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و دسترسی هدایت شده به معدن ساغند در یزد.
• ارائه ی اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و دسترسی هدایت شده به کارخانه کنسانتره اردکان
• ارائه ی پرسشنامه اطلاعات طراحی به روز شده در مورد راکتور IR-40
• اقدام برای توافق با آژانس در خصوص نهایی کردن رویکرد پادمانی برای راکتور IR-40
• ارائه ی اطلاعات ذیربط مورد توافق طرفین و تنظیم یک بازدید فنی از مرکز لیزر لشکر آباد
• ارائه ی اطلاعات در مورد مواد منبع که هنوز به ترکیب و خلوص مناسب برای تولید سوخت و یا برای غنی شدن به صورت ایزوتوپی نرسیده است، از جمله واردات این مواد، و نیز در مورد استحصال اورانیوم از فسفات توسط ایران
• ارائه ی اطلاعات و نیز توضیحات به آژانس برای ارزیابی نیازهای ایران در مورد توسعه ی چاشنی های انفجاری الکتریکی (EBW)

تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ایران .C

15. ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود 17 مورد تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs)به آژانس اعلام نموده است (پیوست 1) . با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، مع ذلک آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs)ادامه می دهد‍.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

16. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. با این حال از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران تولید UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصدU-235 را متوقف نموده است. تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

17. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6تا 5 درصدU-235 ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش و هدف غنی سازی UF6تا 20 درصدU-235 ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی می باشد.

18. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

• 11111 کیلوگرم ( 754+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل)UF6غنی شده تا 5 درصدU-235 که 7609 کیلوگرم (7/454 + کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF6غنی شده تا 5 درصدU-235 باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده اند (نگاه کنید به ضمیمه II): و 8/447 کیلوگرم ( 4/37+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6غنی شده تا 20 درصدU-235که 6/160 کیلوگرم آن (4/35- کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) به شکلUF6غنی شده تا 20 درصدU-235 باقی مانده و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده اند. در مورخ 20 ژانویه 2014 ایران تولید UF6غنی شده تا 20 درصدU-235 را متوقف ساخت و نیز مقداری از آنچه که قبلا تولید کرده بود را به شکل UF6تا 5 درصدU-235 تبدیل نمود (همانطور که در پاراگراف 32 گفته شده است). بقیه آنچه که ایران تولید کرده بود در حال تبدیل شدن به اکسید اورانیوم می باشد ( نگاه کنید به ضمیمه II)

D.1 - نطنز

19. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتیریفیوژ برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا 5 درصد U-235 می باشد که اولین بار در سال 2007 عملیات آن شروع شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل 18 آبشار است و مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار می باشد. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید Bارائه نماید.

20. تا 10 فوریه 2014، وضعیت در واحد دارای سانتریفیوژهای IR-2m، از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند، هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی تغذیه نشده وکار نصب اولیه سایر آبشارهای IR-2m در این واحد تکمیل گردیده بود.

21. تا تاریخ 10 فوریه 2014 در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1، 90 آبشار بطور کامل نصب شده که 54 آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی شده است. همانطور که در گزارش قبلی مدیرکل ذکر گردید، کار نصب اولیه 36 آبشار IR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوز نبودند، تکمیل شده بود.

22. در مورخ 20 ژانویه 2014 آژانس اقدامات مراقبتی و نظارتی بیشتری را بکار گرفت تا بتواند تایید کند که به جز 54 آبشار IR-1 فوق الذکر، آبشار دیگری در کارخانه غنی سازی سوخت با مواد هسته ای خوراک دهی نمی شود.

23. آژانس بین تاریخهای 19 اکتبر 2013 و 11 نوامبر 2013 به منظور راستی آزمایی موجودی فیزیکی اعلام شده ایران در تاریخ 20 اکتبر 2013 یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) را در کارخانه غنی سازی سوخت اجرا کرد و در نتیجه موجودی مواد هسته ای اعلام شده از سوی ایران را تایید نمود.

24. تا 9 فوریه 2014، ایران 126815 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای واقع در کارخانه غنی سازی سوخت خوراک دهی نموده و در مجموع 11091 کیلوگرم UF6تا 5 درصدU-235 تولید کرده بود.

25. بر اساس نتایج تحلیل نمونه های محیط زیستی که در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ)مربوطه اعلام کرده، عمل نموده است.

26. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

27. در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی انجام شده توسط آژانس در کارخانه نیمی صنعتی غنی سازی سوخت بین تاریخهای 14 سپتامبر 2013 و اول اکتبر 2013 به منظور راستی آزمایی موجودی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 15 سپتامبر 2013 ، آژانس تایید می کند که موجودی مواد هسته ای مطابق میزان اعلام شده از سوی ایران می باشد.

28. محوطه تولید: در 20 ژانویه 2014، ایران خوراک دهی به آبشارهای 1 و 6 با UF6 با غنای 5% U-235 را متوقف کرد و از آن زمان آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می کند. ایران دیگر این آبشارها را با آرایش به هم متصل مورد بهره برداری قرار نمی دهد. در همان تاریخ آژانس اقدامات نظارتی و مراقبتی اضافی را انجام داد تا تایید نماید که آبشارهای 1 و 6 به هم متصل نمی باشند.

29. تا 20 ژانویه 2014 که ایران تولید UF6 با غنای 20% U-235 را متوقف کرد، این کشور 8/1630 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 را به آبشارهای 1 و 6 خوراک دهی کرده ( از زمان آغاز تولید از فوریه 2010) و در مجموع 9/201 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین 20 ژانویه 2014 و 9 فوریه 2014، ایران 35 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای 1 و 6 در کارخانه نیمی صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرد و مجموعا 1/4 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولید نمود.

30. محوطه تحقیق و توسعه : از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s به عنوان ماشین های مجزا و به سانتریفیوژهایIR-1، IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. تک سانتریفیوژ نصب شده IR-5 هنوز با UF6طبیعی تغذیه نشده است. در 4 دسامبر 2013 ایران پرسشنامه اطلاعات طراحی روزآمد شده ای را به آژانس ارائه کرد و طی آن آژانس را در مورد یک "سانتریفیوژ جدید" که ایران از آن با عنوان" IR-8" در محوطه تحقیق و توسعه نام می برد، مطلع ساخت. از 15 دسامبر 2013 آژانس محفظه ای را مشاهده کرده است که بدون متصل شدن، در محل خود قرار گرفته است.

31. بین 26 اکتبر 2013 و 9 فوریه 2014، تقریباٌ در مجموع 1/430 کیلوگرم UF6طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایین به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن دوباره ترکیب شده اند کنار گذاشته نشده است.

32. در 20 ژانویه 2014 ایران شروع به کاهش غنای بخشی از موجودی UF6 با غنای 20% U-235 خود در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت کرد. در 9 فوریه 2014 ایران غنای9/22 کیلوگرم از این مواد را برای تولید UF6 با غنای کمتر از 5% U-235 کاسته بود.

33. براساس نتایج تحلیل نمونه های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده ، فعالیت کرده است.

D.2. فوردو

34. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو:کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ)مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235و تولید UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235می باشد. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در 16 آبشار در بر می گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ 8 فوریه 2014 اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه مشترک اقدام » به انجام رسانده است.

35. در تاریخ 20ژانویه 2014 ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران دیگر این آبشارها را به نحوی که آنها را به هم متصل کرده باشد بکار نمی گیرد. هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک دهی نشده بودند.

36. در تاریخ 20 ژانویه 2014 آژانس اقدامات نظارتی و مراقبتی اضافی در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بکار گرفت تا تایید نماید که تنها چهار آبشار IR-1 سابق الذکر برای غنی سازی UF6 استفاده می شود و چهار آبشار فوق به هم متصل نیستند.

37. بین تاریخهای 23 و 27 نوامبر 2013 ، آژانس در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی اجرا کرد که آژانس اکنون در حال ارزیابی نتایج آن می باشد.

38. بین تاریخهای 18 ژانویه و 2 فوریه 2014، آژانس راستی آزمایی موجودی فیزیکی دیگری را در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو اجرا نمود تا موجودی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 20 ژانویه 2014 را که هم اکنون آژانس در حال ارزیابی آن است راستی آزمایی نماید.

39. ایران تا تاریخ 20 ژانویه 2014 مقدار 1806 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر 2011 شروع شد ودر مجموع تقریبا 9/245 کیلوگرم UF6 غنی شده که همه آن از آن زمان از فرآوری کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای 20 ژانویه 2014 و 9 فوریه 2014 مقدار 144 کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت خوراک دهی کرد و در مجموع 8/15 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 را تولید نمود.

40. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فوردو و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در آخرین پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فوردو اعلام داشته فعالیت نموده است.

D.3. سایر فعالیتهای مربوط به غنی سازی

41. همانطور که قبلا (در بند 9) نشان داده شد اوایل ماه فوریه معاون مدیر کل، دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژ ها، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره سازی را هدایت نمود. ایران طی نامه مورخ 20 ژانویه 2014 به آژانس در مورد محل این کارگاه ها و تاسیسات اطلاعاتی ارائه نمود. ایران همچنین در نامه مورخ 12 فوریه 2014 موجودی مجموعه های روتور سانتریفیوژها را برای جایگزینی آن دسته از سانتریفیوژهایی که کار نمی کنند به آژانس ارائه داد. آژانس در حال تحلیل اطلاعاتی است که ایران ارائه کرده است و درخواست نموده است که درباره برخی از این اطلاعات توضیحاتی ارائه نماید.

E. فعالیت های بازفرآوری

42. متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. ایران طی نامه مورخ 18 ژانویه 2014 بیان داشته است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران در مراحل فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد مشغول نخواهد شد.»

43. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران TRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 9 فوریه 2014 یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 10 فوریه 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که هیچ گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

44. برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است. اما از گزارش قبلی مدیر کل تاکنون ایران هیچیک از قطعات اصلی رآکتور IR-40 را نصب نکرده است.

45. رآکتور IR-40: رآکتور IR-40که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی 150 مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 می باشد.

46. ایران از تاریخ 20 ژانویه 2014 تولید مجموعه های سوخت هسته ای برای رآکتور IR-40 را در کارخانه تولید سوخت (FMP) (بنگرید به بند 57 ) متوقف نموده است.

47. در12 فوریه 2014، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچیک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده اند. در همان تاریخ ایران در راستای تعهدات خود تحت «چارچوب همکاری» (بنگرید به بند 13 در بالا) پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده را برای رآکتور IR-40ارائه نمود. ایران همچنین موافقت نمود که اقداماتی را برای توافق با آژانس درباره انعقاد رویکرد پادمان برای رآکتور IR-40 اتخاذ نماید.

48. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

49. از زمان گزارش قبلی مدیر کل ایران به تولید آب سنگین در کارخانه تولید آب سنگین ادامه می دهد. اگر چه این کارخانه تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 (چنانکه در بند 13 در بالا نشان داده شد) تابع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس می باشد. ایران همچنین در طول دسترسی مدیریت شده اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)در اصفهان آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص نمایند.

G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت

50. ایران شماری از فعالیت ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)،کارخانه ساخت سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می دهد که مغایر با تعهدات آن برای تعلیق کل فعالیتهای مرتبط با غنی سازی و طرحهای مرتبط با آب سنگین است با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.

51. ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز نموده از جمله به موارد زیر اقدام نموده است:

• 550 تن UF6طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم تولید نموده که 146تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت FEP انتقال یافته است؛
• 53 کیلوگرم از UF6غنی شده تا غنای 34/3 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید نموده است؛
• 7/262 کیلوگرم از UF6غنی شده تا غنای20%اورانیوم 235 (2/49 کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت تزریق کرده و 6/120کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است؛ و
• 20 مجموعه سوخت حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 20% اورانیومU-235 و دو مجموعه سوخت حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 34/3 درصد اورانیومU-235 را به رآکتور تحقیقاتی تهران منتقل نموده است.

52. تاسیسات تبدیل اورانیوم :تاسیسات تبدیل اورانیوم تاسیساتی برای تولیدUF6 و UO2 طبیعی که هر دو از کنسانتره سنگ اورانیوم گرفته شده است. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم قالبهای فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده، و UF4 را از UF6 ضعیف شده تولید خواهد کرد.

53.ایران به فعالیتهای تحقیق و توسعه مرتبط به تبدیل،با استفاده از ترکیبات اورانیوم غنی شده با درجه پایین برای تولید UO2 ادامه داده است. ایران اظهار کرده است که از تاریخ 7 فوریه 2014 به میزان 8/13 تن اورانیوم طبیعی به شکل UO2 از طریق تبدیل کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید نموده است. آژانس راستی آزمایی نموده که از همان تاریخ، ایران 2/13 تن اورانیوم طبیعی به شکل UO2 را به کارخانه تولید سوخت انتقال داده است.

54. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP):این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیومU-235 برای تولید پودر UO2 می باشد. آژانس در تاریخ 10 فوریه 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در این تاسیسات انجام داد و ضمن آن تایید کرد که تاسیسات مذکور هنوز راه اندازی نشده است. آژانس در نامه مورخ 14 فوریه 2014 درخواست نمود که ایران یک برنامه عملیاتی بروز شده را برای راه اندازی کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده ارائه نماید. ایران هنوز پاسخ نداده است.

55. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه های سوخت هسته ای تولید می کند. (بنگرید به پیوست 2)

56. در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی از سوی آژانس در تاریخ میان اول و سوم سپتامبر 2013 آژانس در چارچوب سنجش ابهاماتی که معمولا چنین تاسیساتی دچار آن هستند موجودی مواد هسته ای را همانگونه که ایران در تاریخ 31 اوت 2013 اعلام کرده بود راستی آزمایی نمود.

57. آژانس به ترتیب در تاریخهای 10 و 12 فوریه 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی را در کارخانه تولید سوخت انجام داد و راستی آزمایی نمود که ایران تولید مجموعه های سوخت هسته ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40را متوقف کرده است و همه مجموعه های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده اند.

58. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می کند و مجموعه های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می نماید. (بنگرید به پیوست 2)

59. در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی از سوی آژانس در کارخانه ساخت صفحه سوخت در تاریخ میان 9 و 11 سپتامبر 2013 آژانس در چارچوب سنجش ابهاماتی که معمولا چنین تاسیساتی دچار آن هستند موجودی مواد هسته ای را همانگونه که ایران در تاریخ 9 سپتامبر 2013 اعلام کرده بود راستی آزمایی نمود.

60. ایران در نامه مورخ 18 ژانویه 2014 بیان نمود که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران اعلام می کند که هیچگونه خط باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد U-235که به UF6غنی شده تا 20 درصد U-235وجود ندارد.» آژانس به ترتیب در تاریخهای 15 و 16 فوریه 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی و یک بازرسی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که تبدیل UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235به U3O8در حال انجام است و هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسیدها به UF6 وجود ندارد.

61. آژانس راستی آزمایی نمود که ایران از تاریخ 16 فوریه 2014 میزان 7/262 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 (4/177 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک دهی نموده و به میزان 6/120 کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است. آژانس در همان تاریخ راستی آزمایی کرد که 8/36 کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.

62. آژانس راستی آزمایی نموده است که تا تاریخ 15 فوریه 2014 ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 25 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که 20 مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.

.H ابعاد نظامی احتمالی

63. گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند. آژانس کما کان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته ای برای موشک نگرانی داشته است. ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را بالا می برد، همکاری نماید که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس می باشد.

64. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. ایران نگرانی های آژانس را عمدتا" به دلیل آنکه بر پایه ادعاهای بی اساس می باشد، رد کرده است. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.

65. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند 3) آژانس و ایران توافق کردند تا همکاری بیشتری در مورد فعالیتهای راستی آزمائی از سوی آژانس بمنظور حل و فصل همه مسائل کنونی و گذشته داشته باشند. هفت اقدام عملی که در گام دوم چارچوب همکاری اجرا می شوند شامل ارائه "اطلاعات و توضیحات به آژانس بمظور ارزیابی نیاز و یا کاربرد بیان شده از سوی ایران برای توسعه چاشنی های انفجاری الکتریکی(Exploding Bridge Wire detonatiors )" می باشد.

66. آژانس پیگیر دریافت پاسخ ایران به سوالات دقیق ارائه شده در مورد پارچین و کارشناس خارجی بوده و همچنین درخواست دسترسی به یک محل در سایت پارچین خواهد بود. از زمان اولین درخواست آژانس برای دسترسی، فعالیتهای گسترده ای در این مکان انجام شده است که توانایی آژانس را برای راستی آزمایی موثر بطور جدی تضعیف کرده است.

67. از زمان گزارش قبلی مدیرکل ، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای آنچه که به نظر می رسد مواد و پس مانده های احتمالی ساخت باشد را در محل موردنظر مشاهده نموده است.

.I اطلاعات طراحی

68. همچنانکه در بالا اشاره شد (بند 47) در 12 فوریه 2014 ایران یک پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) بروز شده برای رآکتور اراک IR-40 به آژانس ارائه نمود.

69. بر اساس مفاد موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی 1/3 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان را در مورد ارائه ی زود هنگام اطلاعات طراحی اجرا نماید.

-J پروتکل الحاقی

70. برخلاف قطعنامه های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نمـاید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقـدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.

K . سایر موضوعات

71. در تاریخ 9 فوریه 2014 اژانس تایید کرد که هفت مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی که در ایران تا 20 درصد U-235 غنی سازی شده بود در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قرار گرفت. در همان تاریخ آژانس مشاهده نمود که مجموعه سوخت مدل مینی IR-40 ( Mini IR-40 prototype‌ )در استخر ذخیره قرار داشت.

72. از 10 فوریه 2014، یک صفحه سوخت شامل ترکیبی از U3O8 (تا 20 درصد غنی شده) و آلومینیم در تاسسیات مولیبدن، ید و زینون ( MIX ) وجود داشت از کارخانه ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف حداکثر سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن 99 ، زنون 133 و ید 132 ( 99MO 133Xe و 132I ( مورد استفاده قرار گرفت.

73. در تاریخ 19 فوریه 2014، آژانس بازرسی از نیروگاه برق هسته ای بوشهر انجام داد، که در آن زمان رآکتور برای سوخت گذاری مجدد خاموش بود.

L. خلاصه:

74. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده رائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.

75. ایران در چارچوب دوره زمانی مشخص شده سه ماه ، شش اقدام عملی اولیه مندرج در ضمیمه چارچوب همکاری را اجرا نموده است. آژانس در حال تحلیل اطلاعات ارائه شده از سوی ایران بوده و خواستار تبیین بیشتر برخی از این اطلاعات شده است.

76. در جریان جلسه فنی برگزار شده در تهران در تاریخ 8 و 9 فوریه 2014 ، آژانس و ایران درباره هفت اقدام عملی بعدی که تا 15 می 2014 اجرائی می شود، توافق نمودند. این توافق شامل یک اقدام مربوط به اطلاعات مندرج در ضمیمه گزارش مورخ نوامبر 2011 مدیرکل می باشد.

77. بر اساس درخواست سه کشور اروپائی + 3 (E3+3)و ایران و با تایید شورای حکام ،‌آژانس وظیفه نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مندرج در برنامه مشترک اقدام (JPA) را آغاز نموده است.

78. اقدامات اجرا شده از سوی ایران و تعهدات بیشتری که این کشور برعهده گرفته است، گامی مثبت و رو به جلو را نشان می دهد اما کارهای زیادی لازم است صورت گیرد تا همه مسائل باقیمانده حل و فصل گردد.

79. مدیرکل به گزارش دهی بصورت مناسب ادامه خواهد داد.

ضمیمه شماره 3

بروزرسانی اجرای " اقدامات داوطلبانه " که از سوی ایران پیرامون برنامه مشترک اقدام مورد توافق میان ایران و کشورهای 3 + 3 در 24 نوامبر 2013 برعهده گرفته شده است
آژانس تایید می کند که از 20 فوریه 2014، ایران:

1. در هیچیک از تاسیسات اعلام شده خود غنی سازی بالاتر از 5 درصد اورانیوم 235 را انجام نمی دهد.
2. در هیچیک از تاسیسات اعلام شده خود از آبشارهایی در یک ارایش متصل بهره برداری نمی کند.
3. در کارخانه غنی سازی فردو (PFEP) در حال رقیق سازی UF6 با غنای 20 درصد از اورانیوم 235 می باشد.
4. در کارخانه ساخت صفخات سوخت (FPFP) در حال تبدیل UF6 غنی شده 20 درصد از اورانیوم 235 به U3O8 می باشد.
5. در کارخانه ساخت صفحات سوخت (FPFP) هیچگونه خط فراوری برای تبدیل دوباره اکسیدهای اورانیوم غنی شده 20 درصد از اورانیوم – 235 به UF6 از اورانیوم 20 درصد 235 ندارد.
6. هیچگونه پیشرفت جدیدی در فعالیتهای خود در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی سوخت فردو (FFEP) و رآکتور اراک (IR-40) شامل تولید و آزمایش سوخت برای رآکتور IR-40 انجام نداده است.
7. یک پرسشنامه اطلاعات طراحی برای رآکتور IR-40 ارائه نموده و موافقت کرده تا گامهائی را در راستای توافق برای جمع بندی رویکرد پادمانی برای رآکتور بردارد.
8 . در حال ادامه ساخت کارخانه پودر غنی شده اکسید اورانیوم (EUPP) برای تبدیل UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 به اکسید می باشد و از اینرو هنوز تبدیل اکسید UF6 " تازه غنی شده " تا 5 درصد U-235 را شروع نکرده است.
9. در حال ادامه "اقدامات تحقیق و توسعه پادمان" در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP) شامل "اقدامات تحقیق و توسعه" می باشد و به عدم استفاده از این رویه ها برای انباشت اورانیوم غنی شده ادامه می دهد.
10. فعالیتهای مرتبط با بازفراوری در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات مولبیدن، ید و زینون (MIX) یا در هر یک از تاسیسات دیگری که آژانس به آنها دسترسی دارد، انجام نمی دهد.
11. اطلاعات و دسترسی مدیریت شده به معدن و آسیاب اورانیوم در گچین را ارائه کرده است.
12. اجازه دسترسی روزانه به تاسیسات هسته ای در نطنز و فردو را داده است و
13. دسترسی مدیریت شده به کارگاههای تولید سانتریفیوژ، تاسیسات کارگاهها و انبارهای تولید روتور سانتریفیوژ و اطلاعات ارائه شده در مورد آنها را تامین نموده است.(مهر)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها