آخرین سوت در اوج

سعید مظفری‌زاده، داور خوب و سی و نه ساله فوتبال کشورمان دیروز شهرآورد 78 استقلال و پرسپولیس را زیبا و بی‌نقص قضاوت کرد تا با سوت پایان این بازی، آخرین سوت فوتبالی خود را نیز زده باشد.

داور یزدی و تحصیلکرده فوتبال ایران، سال 1378 داوری را شروع کرد و از سال 1384 در لیگ برتر سوت زد تا همواره یکی از سه داور برتر فوتبال کشورمان باشد. مظفری‌زاده که دیروز سومین شهرآورد خود را سوت زد تا با خاطری خوب از دنیای داوری خداحافظی کند، هیچ دلیلی برای این تصمیم خود نیاورده؛ هر چند می‌توان حدس زد که پشت این تصمیم او، اعتراضی است به شرایط امروز جامعه داوری فوتبال ایران. داورانی که همیشه در فوتبال ما دیواری کوتاه دارند و از مربی و بازیکن به آنان می‌تازند و همه اینها در شرایطی است که انگ تبانی و گرفتن رشوه به آنان نخورد. هر چند محسن قهرمانی فعلا به این دلیل هشت ماه محروم شده، اما ضربه‌ای که این مساله به جامعه داوری فوتبال ایران زده، به این زودی‌ها از ذهن اهالی فوتبال محو نخواهد شد. بدیهی است وقتی داوری به این اتهام محروم می‌شود، ‌کل جامعه داوری از آن متاثر می‌شود و با توجه به جو حاکم بر ورزشگاه‌ها که همیشه علیه داوران بوده، عده‌ای چون سعید مظفری‌زاده، رفتن را به ماندن ترجیح دهند. مظفری‌زاده اما دیروز باثبات و قاطع سوت زد تا کنترل بازی برای یک لحظه نیز از دستش خارج نشود. او در همه صحنه‌ها حی و حاضر بود تا با سوت‌های بموقع خود و حضور در درگیری‌ها، اجازه ندهد بازیکنان با اعتراض‌های بی‌موردشان، جو ورزشگاه را تحت تاثیر قرار دهند. مظفری‌زاده در پایان بازی نیز با تک‌تک بازیکنان دست داد و بدون مراسمی خاص و بی‌سر و صدا از داوری فوتبال خداحافظی کرد تا بیش از این، زندگی شخصی‌اش تحت تاثیر حضورش در فوتبال قرار نگیرد. شاید مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هیچ فکر نمی‌کردند سعید مظفری‌زاده بر تصمیم خداحافظی‌اش مصمم باشد، اما او سوت داوری را برای همیشه در پایان شهرآورد 78 آویخت تا در سی و نه سالگی و در اوج، خود را بازنشسته کند. بی‌شک اگر حواشی کمرشکن داوری در فوتبال ایران نبود، مظفری‌زاده تا چهل و پنج سالگی به قضاوت خویش ادامه می‌داد و به این زودی با عشق ورزشی‌اش (داوری) خداحافظی نمی‌کرد.