انتقال پایتخت به زیر تخت!

خصوصا هر وقت که بحث آلودگی هوا یا زلزله، بالا می‌گیرد، اما از خدا که پنهان نیست، از شما نیز چه پنهان که چون اجرای این طرح در عمل کمی سخت است؛ این است که هنوز زور کسی نرسیده تا پایتخت را به خارج شهر تهران هل دهد.

وزیر راه و شهرسازی: «انتقال پایتخت، یک ایده است و باید توسط گروه مطالعاتی وزارتخانه بررسی شود و براساس تجربه دیگر کشورها، این کار خیلی زمان می‌خواهد.» ــ به نقل از جراید روی گسل

تک مضراب: ما دقیقا هم‌اکنون از جهالت درآمدیم و ملتفت شدیم که تا الان وقت کافی نبوده و بیشتر از اینها باید به مسئولان وقت داده شود. شاید یک چیزی در مایه زمان‌های معروف در زمین‌شناسی. خب خدا را شکر، چیزی هم که ما زیاد داریم، وقت. به یک کسی گفتند: «مبلغی به قرض به ما بده با مهلتی چند»؛ گفت: «مبلغ را که ندارم، اما مهلت هرچه بخواهید در خدمتم.»!

ادامه عرایض وزیر: «برای انتقال پایتخت، زلزله یا آلودگی هوا کفایت نمی‌کند؛ بلکه باید مجموعه‌ای از دلایل گسترده در این باره وجود داشته باشد که این امر نیازمند شناسایی مسائل فنی و اقتصادی است.»ــ به نقل از جراید پایتخت

بسته پیشنهادی: بهتر است به عوض تک مضراب زدن بر فرمایش‌های متین جناب وزیر، به روال معمول و بی‌دردسر خودمان، بسته پیشنهادی بدهیم که صد درصد کاربردی‌تر است. ملاحظه بفرمایید:

1ـ انتقال جزء به جزء: همیشه گفتند که سنگ بزرگ نشانه نزدن است. ما خودمان خیلی پیش‌تر از اعلام جناب وزیر، شستمان خبردار شده بود که طرح انتقال پایتخت فقط در حد یک ایده است. اگر جز این بود که لااقل تا الان یک گوشه کار گرفته شده بود. حالا همه‌اش هیچ. توقع نداریم یکدفعه کل پایتخت را با جرثقیل بکسل کنند ببرند خارج تهران خالی کنند. خیر؛ گاو نر می‌خواهد و مرد کهن!... می‌شد در این سال‌ها جزء به جزء انتقال داده شود. قطعا تا الان فقط برج میلادش باقی مانده بود که برای میخکوب کردن گسل‌ها به زمین لازم است. البته می‌گویند بالایش بستنی‌های خوبی هم می‌دهند.

2ـ ایجاد معضل بیشتر: اگر طبق فرمایش جناب وزیر، آلودگی هوا و زلزله، برای انتقال پایتخت کافی نیست؛ پس بفرمایند که چه مشکلات و معضلات دیگری لازم است به تهران اضافه شود تا مردم و مسئولان اقدام کنند. به هر حال خوشحال می‌شویم اگر کاری از دست ما برآید. حداقلش این است که به سبک جناب حافظ شاعر، ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم‌/ ‌غم تهران تو را چاره ز جایی بکنیم.

3ـ سیار بودن پایتخت: اگر زمانی که تهران را به عنوان پایتخت می‌ساختند، زیر آن چرخ گذاشته بودند؛ الان مسئولان عزیز ما این دغدغه‌ها و مشکلات بیخود را نداشتند و به کارهای مهم‌ترشان می‌رسیدند. ولی خب اگر دیگران در گذشته کوتاهی کردند، این دلیل نمی‌شود که ما نیز الان کوتاهی کنیم. فلذا در هرجا که می‌خواهیم پایتخت جدید را علم کنیم؛ بهتر است که زیر آن چرخ‌هایی گذاشته شود تا اگر باز آلودگی هوایی چیزی باعث پیدایش طرح و ایده انتقال پایتخت شد؛ این کار سه سوته، انجام‌پذیر باشد. آسان مثل آب خوردن یا بردن پایتخت به زیر تخت!

رضا رفیع