تولید یک ماده بیولوژیکی برای پایداری اعمال جراحی

دکتر محمدتقی جغتایی با اشاره به آسیب‌های احتمالی به دیواره شکم افزود: در داخل شکم به ویِژه در اطراف ناف فشارهای زیادی وجود دارد که این امر موجب سست شدن دیواره شکم و فتق و پارگی این دیواره را در پی دارد.

رئیس مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران عامل دیگر سست شدن این دیواره را انجام اعمال جراحی ذکر کرد و اظهار داشت: در جراحی‌های عمومی داخل شکم احتمال ضعیف شدن این جداره وجود دارد.

وی از ارائه روشی برای تقویت این دیواره خبر داد و یادآور شد: به منظور تقویت دیواره شکم ماده بیولوِژیکی به نام «مش» تولید کردیم.

جغتایی «مش» را رشته‌های بیولوِژیکی کلاژنی دانست و افزود: این رشته‌ها از طریق تکنیک مهندسی بافت تولید شد.

وی به کاربرد ماده بیولوژیکی «مش» اشاره کرد: دیواره شکم که در حین جراحی سست و یا پاره شده است نیاز به ماده‌ای برای تقویت دارد که تاکنون از مواد سنتتیک (مصنوعی) استفاده می‌شد که در دو نوع قابل جذب و جذب نشدنی است.

دکتر جغتایی خاطرنشان کرد: در این طرح تحقیقاتی با استفاده از ماده بیولوژیکی تولید شده می‌توان جداره شکمی که سست و یا پاره شده است را تقویت کرد.

رئیس مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران با تاکید بر اینکه اینکه این پروژه تحقیقاتی با همکاری مرکز جراحی‌های درون بین بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) اجرایی شده است،‌ اضافه کرد: ماده تولید شده برای پایداری اعمال جراحی تولید شده است.(مهر)