آخرین یاداشت عسل بدیعی ،امسال سال من است

اودر دست نوشته که امروز در تشییع پیکرش به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) از سوی خواهرش عزل بدیعی قرائت شد از سالی که قرار است شگفتی بیافریند سخن گفته بود.

در بخشی از این یادداشت آمده بود: سال 92 شد و در این گذر عمر چیزی قسمت همه ماست. حالا 36 سالم است، دهه 30 هم گذشت با سرعت مثل همه چیز همچون دهه 20، شش سال را در رکود بودم. حالا می‌توانم مسلط باشم. ضعف درونی‌ام رنگ باخته است. اشتباه زیاد کرده‌ام. اشتباه زیاد دیده‌ام، اشتباه ارزش دادم و اشتباه بی‌ارزش کردم، اما مهر خدا خواست که هنوز سالمم، توانمندم، ریشه دارم، جوانم، زیبایم، پسری دارم، عشق و مهر، خانواده‌ای مثل گوهر ناب و دوستانی مثل برگ گل و دنیایی که هر روزش واقعه است. حالا انرژی خفته‌ای دارم برای رسیدن به زندگی. تمام توانم امسال بر این است که شگفتی بیافرینم، شگفتی‌ای که پسرم «جان‌یار» و خانواده‌ام به آن افتخار کنند. من می‌دانم امسال سال من است.