شناسایی دو ذخیره‌گاه جنگلی در اردستان

محمد حسین نساجیان در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: این جنگل‌ها کاملا دست کاشت بوده و مهم‌ترین نتیجه ایجاد آنها جلوگیری از بیابان‌زایی است.

وی تصریح کرد: در گذشته مناطق وسیعی با پوشش درختان خودرو از گونه‌های بادام کوهی و بنه وجود داشته است که متاسفانه بخش اعظم آنها به دلیل قطع و ذغال گیری از بین رفته و تنها بخش‌های کوچکی باقی مانده که به عنوان ذخیره‌گاه جنگلی شناخته می‌شود.

معاون اداره منابع طبیعی و آبخیزداری اردستان با بیان اینکه ذخیره‌گاه جنگلی یک عرصه جنگلی است که به دلایل اکولوژیک و یا دخالت‌های انسانی دچار نقصان بوده و با خطر انقراض روبه‌رو است، اظهار کرد: با توجه به اینکه چنین پدیده‌ای نابودی تنوع بیولوژیک را در زیست کره به دنبال خواهد داشت می‌طلبد به منظور جلوگیری از چنین روندی برنامه‌ای را در جهت حفاظت از این مناطق و به منظور استمرار تجدید حیات مدنظر داشت.

نساجیان با بیان اینکه اداره منابع طبیعی اردستان برنامه‌های خود را به منظور حفاظت و حمایت از گونه‌های مورد تهدید، نادر، در حال انقراض و یا دارای صفت ژنتیکی برتر حول دو محور، کنترل حفاظتی و حمایتی و مدیریت عملیات اجرایی ساماندهی کرده است، افزود: بدیهی است توجه به مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی پیرامون این عرصه‌ها، شناسائی دقیق گونه‌های موجود از منظر علم گیاه شناسی بسیار حائز اهمیت است.

وی به اقدامات این اداره جهت حفظ و توسعه ذخیره گاه‌های جنگلی اشاره کرد و گفت: در این راستا اداره منابع طبیعی و آبخیزداری اردستان اقدام به شناسایی ذخیره‌گاه‌های جنگلی نموده که در نتیجه دو ذخیره‌گاه جنگلی بادام کوهی روستای پنارت به مساحت 9هزار و 500هکتار و ذخیره گاه جنگلی روستای گل شکنان به مساحت 2هزار و 500 هکتار شناسایی شده است.

نساجیان به تهیه نقشه های این ذخیره گاه‌ها اشاره کرد و ادامه داد: همچنین اقدامات حفاظتی و حمایتی خوبی از جمله، جلوگیری از صدور هرگونه مجوز بهره برداری معدن در این محدوده‌ها، انجام عملیات بذرگیری از ذخیره گاه‌ها در فصل مناسب، انجام عملیات بذرکاری دیم در زمان مناسب با استفاده از بذور جمع آوری شده در ذخیره‌گاه و انجام آبیاری در صورت نیاز در فصول گرم سال در راستای رسیدن به دو هدف حفظ وضعیت فعلی و توسعه ذخیره‌گاه‌ها صورت گرفته است.