وقتی فوتبال به تماشای مردم می‌ایستد

فوتبال وقتی اجتماعی می‌شود و به میان مردم می‌آید جذابیت‌هایش هم چند برابر می‌شود، درست وقتی که همه عواید بلیت فروشی در هفته پنجم لیگ برتر به زلزله زدگان اختصاص پیدا کرد.

یا وقتی که در برنامه 90 این هفته گزارشگر برنامه به میان مردم شهرهای زلزله زده رفت و با نصب تلویزیونی میان خرابه‌های آوار و زلزله، شهرآورد استقلال و پرسپولیس را با آنها به‌تماشا نشست، حتی بازی بی‌رمق این دو تیم هم زیبا شد. وقتی تراکتور یا به قول خودشان تراختور با سه گل عقب می‌افتد و همچنان طرفدارش باقی می‌مانند و به ازای هرگل می‌گویند، عیبی یخ، باز هم فوتبال زیباتر می‌شود.

وقتی گزارشگر با دخترک روستایی که مادرش را در حادثه از دست داده، فوتبال بازی می‌کند، تو با دوربین یک برنامه ورزشی تا چشم‌های اشک آلود دخترک می‌روی و غمش را لمس می‌کنی.

در واقع همان‌طور که مردم با تماشا و پیگیری از فوتبال و سایر ورزش‌ها حمایت می‌کنند، لازم است که فوتبال هم به جمع مردم نزدیک شود، به تماشا بنشیند و دستانشان را بگیرد؛ دستی که اتفاقا می‌تواند علاوه بر حمایت مالی،حمایت معنوی زیادی داشته باشد.

اما نکته اینجاست که فوتبال و حتی سایر ورزش‌ها و ورزشکاران نباید تا حادثه‌ای دیگر منتظر بنشینند، نیاز به حضور دلگرم کننده آنها همیشه وجود دارد.

شاید همین نگاه سبب شد که باشگاه ذوب‌آهن 50درصد بلیت‌فروشی دربی اصفهان را که شانزدهم مرداد برگزار شد برای آزادی زندانیان جرایم غیرعمد اختصاص دهد.

قائم‌مقام ستاد دیه استان اصفهان در این مورد گفته است:کار قشنگ باشگاه ذوب‌آهن با وجود مشکلات مالی زیاد،این بود که در آزادی زندانیان مشارکت کرد. مبلغ این کمک مالی هنوز اعلام نشده و شاید قابل توجه هم نباشد، اما مساله مهم برای ما کار‌فرهنگی بود که انجام شد.

با این تفاسیر باید به افتخار این فوتبال مردمی،تمام قد ایستاد.

مستوره برادران نصیری / گروه جامعه