شکست ‌فوتبال‌؛ برد امپراتور

فوتبال ایران با چالش بزرگی روبه‌رو شده بود و بیم و امید در بین طرفداران تیم ملی موج می‌زد، هر چند ترس از حذف بسیار بیشتر از امید به صعود بود اما افشین قطبی که کارهای روان‌شناسی را خوب بلد بود، در بدو ورودش به ایران قول داد که تیم ملی را به جام‌جهانی 2010 آفریقای جنوبی خواهد برد. قطبی مدعی بود که 2 کره یعنی کره‌جنوبی و شمالی را مثل کف دستش می‌شناسد و با کسب 7 امتیاز از 3 بازی باقیمانده، بلیت حضور ایران در آفریقای جنوبی را خواهد گرفت اما شناخت قطبی از 2 کره هیچ فایده‌ای برای فوتبال ما نداشت چرا که در بازی آخر مقابل کره‌جنوبی در سئول و در حالی که یک بر صفر از حریف جلو بودیم، در دقایق پایانی گل مساوی را دریافت کردیم و بین 5 تیم چهارم شدیم و حتی به مسابقه حذفی هم نرسیدیم تا حسرت حضور در جام‌جهانی 2010 به دلمان بماند. این اولین قول قطبی بود که هیچ گاه رنگ واقعیت به خودش نگرفت و از حضور در بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبال جهان بازماندیم.

پس از آن ناکامی بزرگ که با تمام امیدهای قطبی به واقعیت ننشست، مدیران فدراسیون فوتبال قرارداد افشین قطبی را تمدید کردند. او که انگار راه نفوذ به دل مدیران فدراسیون را پیدا کرده بود، این بار قول داد که با تیم‌ ملی، قهرمان جام ملت‌های آسیا شود و به همین راحتی قرارداد چند صد میلیونی او با فدراسیون فوتبال امضا شد. حالا قطبی فرصت کافی داشت تا تیم ملی دلخواهش را بسازد و به دنبال قهرمانی در بزرگ‌ترین قاره جهان باشد. شاید همان روز اول هم قطبی به حرفی که می‌زد، ایمان نداشت اما راه به دست آوردن دل علی کفاشیان همین بود «قول بده و قرارداد ببند».

در طول ماه‌های گذشته فدراسیون فوتبال که ناکامی‌های زیادی را تجربه کرده بود، تمام امکاناتش را در اختیار تیم ملی و افشین قطبی گذاشت تا تیم ملی بزرگسالان ایران در جام ملت‌های آسیا نتیجه بگیرد. تیمی که از طرف سازمان تربیت بدنی هم حمایت می‌شد و قصد داشت طلسم 35 ساله را بشکند و با جام قهرمانی از قطر به ایران برگردد. در این مدت مسابقات لیگ بارها و بارها به خاطر اردوها و بازی‌های دوستانه تیم ملی تعطیل شد تا بهانه‌ای برای عدم قهرمانی تیم وجود نداشته باشد. قبل از حضور ملی‌پوشان در قطر هم سعیدلو پاداش بسیار خوبی برای شاگردان قطبی در نظر گرفت تا به زعم مدیران ورزشی و فوتبال ایران زمینه برای قهرمانی تیم ملی مهیا شود.

تیم ملی در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا عالی کار کرد. در بازی اول که بیشتر شبیه یک جنگ بود تا مسابقه فوتبال، موفق شدیم عراق را با 2 گل غلامرضا رضایی و ایمان مبعلی شکست دهیم. کره شمالی حریف بعدی ایران بود که با تک گل کریم انصاری‌فرد مغلوب شاگردان قطبی شد و در همان بازی دوم صعود ایران به مرحله بعدی مسابقات مسجل شد، اما امارات را هم با 3 گل شکست دادیم تا تیم ملی به عنوان تنها تیم  9 امتیازی مسابقات از گروهش صعود کند و جالب این که حدود 4 دهه بود ما با امتیازات کامل مرحله گروهی به دور حذفی صعود نکرده بودیم اما این اتفاق افتاد و تیم ملی با اقتدار به دور بعدی صعود کرد. کره شمالی و امارات که در این دوره فوتبال خوبی به نمایش گذاشته بودند، به دلیل عدم گلزنی در مسابقات از این جام حذف شدند.

حریف ما در مرحله یک‌چهارم نهایی مسابقات کره جنوبی بود؛ همان تیمی که قطبی مدعی شده بود مثل کف دستش آنها را می‌شناسد و چند ماه قبل در سئول و در یک دیدار دوستانه، این تیم را شکست داده بود.

نکته قابل توجه این‌که افشین قطبی همواره در بازی‌های دوستانه خوب نتیجه گرفت؛ اما درست زمانی که باید نتیجه می‌گرفت، یعنی در بازی‌های حساس و سرنوشت‌ساز شکست خورد. در آن بازی هم قطبی مغلوب کره جنوبی شد که البته ترسو بازی کردن تیم ملی بسیار تلخ‌تر از شکست بود؛ چراکه کره جنوبی در طول 120 دقیقه بازی تیم برتر و حاکم مطلق میدان بود و اجازه نفس کشیدن به ملی‌پوشان ایران را نداد. سیستم تدافعی قطبی باعث شد مالکیت توپ به کره‌ای‌ها برسد و در نهایت بازی کلاسیک قاره کهن را واگذار کردیم و دست خالی به تهران برگشتیم.

افشین قطبی پس از این ناکامی راهی ژاپن شد تا هدایت تیم جدیدش یعنی شیمیزو اسپالز را بر عهده بگیرد، اما در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی با کره‌جنوبی از مردم ایران خواست که او را حلال کنند و با جمله حلالم کنید با تیم ملی و ملت ایران خداحافظی کرد. حلالت کردیم آقای قطبی، یعنی اگر حلالت نکنیم، چه کاری از دستمان برمی‌آید؟ اگر حلالت نکنیم، چه کاری می‌توانیم بکنیم؟ حلالت کردیم آقای امپراتور وعده‌ها اما این حلال کردن ما از صد تا نفرین بدتر بود چرا که به هیچ‌کدام از وعده‌هایی که دادی، عمل نکردی.

مهدی نوری