تناقض‌های کنفرانس مونیخ

کنفرانس مونیخ با حضور بیش از 300 نفر از مقامات بلندپایه ناتو و مقامات نظامی و سیاسی کشورهای مختلف کار خود را آغاز کرد و این در حالی است که گفته می‌شود موضوع کاهش تسلیحات هسته‌ای از محورهای عمده مورد بحث در این کنفرانس محسوب می‌شود.

سران کشورهای مختلف در شرایطی به منظور بحث پیرامون مسائل مختلف امنیتی در مونیخ گرد هم آمده اند کهبه نظر می‌رسد توجه چندانی به پارادوکس‌های موجود درمباحث فوق وبویژه در زمینه تسلیحات هسته‌ای ندارند.

درحالی که براساس آمار رسمی 23 هزار کلاهک هسته‌ای در زرادخانه قدرت‌های بزرگ انبار شده و در شرایطی که بیش از 90 درصد این سلاح‌ها در اختیار آمریکا و روسیه است، واشنگتن و مسکو از دیگر کشورها می‌خواهند تا میزان سلاح‌های غیرمتعارف خود را کاهش دهند.

مسکو و واشنگتن به رغم گذشت بیش از دو دهه از پایان جنگ سرد و به رغم درخواست‌های بین‌المللی و تلاش‌های سیاسی هنوز موفق نشده اند درخصوص کاهش سلاح‌های هسته‌ای خود به یک راهکار جدی و عملی دست یابند.

از سوی دیگر در شرایطی که برخی قدرتهای غربی نظیر آمریکا براساس منافع خود بر کاهش تسلیحات هسته‌ای دیگر کشورها تاکید دارند، در مباحث اینچنینی هرگز به تسلیحات هسته‌ای اسرائیل اشاره‌ای نمی‌کنند.

اسرائیل با در اختیار داشتن 300 کلاهک هسته‌ای یک تهدید بزرگ برای جهان و منطقه محسوب می‌شود و این در حالی است که این رژیم خود را ملزم به پاسخگویی به جامعه بین‌الملل در این خصوص نمی‌داند.

تضمین امنیت یکی از مباحث محوری کنفرانس مونیخ ذکر شده که واشنگتن اخیرا در اقدامی مناقشهبرانگیز با فروش سلاح‌های پیشرفته به تایوان موافقت کرده است.

مقامات واشنگتن بخوبی می‌دانند که اینگونه اقدامات قطعا به تنش‌ها در منطقه می‌افزاید و مسابقه تسلیحاتی در منطقه را دامن می‌زند.

یانگ جیه چی، وزیر امور خارجه چین در کنفرانس مونیخ با‌‌اشاره به اقدامات اخیر آمریکا در فروش سلاح به تایوان، واشینگتن را به‌شدت مورد انتقاد قرار داد.

از نگاه ناظران، فروش نزدیک به 5 میلیارد دلار سلاح به تایوان از سوی آمریکا اقدامی نیست که بتوان آن را در راستای تنش زدایی و تضمین امنیت در منطقه و جهان ارزیابی کرد.

همایش‌هایی نظیر کنفرانس مونیخ زمانی می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد که قدرت‌های بزرگ نخست خود به اصول اولیه حاکم بر مناسبات سیاسی پایبند باشند.