بهمن موسوی: درست است که کل هفته گذشته زیر سایه شاعری مثل حافظ سپری شد و شیرازی‌ها برای او سنگ تمام گذاشتند، اما در آخرین روز این هفته خبری در مورد یکی دیگر از شاعران ایرانی منتشر شد که آن هم خوشحال کننده بود. این خبر در مورد شاعری بود که روز بزرگداشتش چند روزی زودتر از حافظ بود، اما همه امسال روز بزرگداشت این شاعر را فراموش کرده بودند و دست بر قضا در این روز شاعر بزرگ و پرآوازه قرن ششم ما یعنی جناب مولانا حسابی در وطن خودش غریب بود.
کد خبر: ۲۸۷۴۸۰

با این حال اما باید چند روزی می‌گذشت و روز بزرگداشت حافظ هم سپری می‌شد تا ما خبری امیدوار کننده در مورد این شاعر بزرگ بخوانیم.

«نشریه «مولانا پژوهی» که به بررسی تخصصی اندیشه مولانا می‌پردازد، توسط موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران منتشر می‌شود.» خواندن این خبر به خودی خود مسرت بخش هست، اما وقتی می‌شنوی که مدیر مسوول آن غلامرضا اعوانی است خوشحال‌تر می‌شوی.

نشریه «مولاناپژوهی» قرار است جای خالی یک نشریه تخصصی درباره مولانا را پر کند. شاعری که یکی از قله‌های ادب پارسی است و آثار به جا مانده از او علاوه بر ارزش شعری که دارند، می‌توانند منابع خوبی برای خلق داستان یا متون نمایشی و سینمایی باشند.

ناگفته پیداست که در این زمینه مراد مثنوی معنوی و حکایت‌هایی است که مولوی نوشته است.

خلاصه در این فصلنامه قرار است «مولاناپژوهی»، فلسفه ادبیات مولانا، عرفان مولانا و هنر در اندیشه مولانا بررسی شود. این نشریه بعد از چاپ 3 شماره و در صورت دارا بودن استانداردهای مجوز نشریات علمی پژوهشی را دریافت می‌کند. البته 3 سال پیش هم قرار بود که بنیاد مولانا پژوهی در موسسه حکمت و فلسفه تاسیس شود اما خبری از این موسسه نشد که نشد. این اتفاق در حالی روی داد که شاعری مثل مولانا با حجم آثار و تاثیرگذاری که در ادبیات و فرهنگ ایرانی داشته کماکان به یک بنیاد پژوهشی مستقل مثل بنیاد‌هایی که برای حافظ و سعدی راه افتاده‌اند، نیاز دارد.

شاید اگر این بنیاد راه بیفتد و بالاخره مولا نا هم صاحب بنیاد شود آن وقت حد اقل مولوی در روز بزرگداشتش غریب نمی‌ماند. اتفاقی که امسال رخ داد و خیلی هم تلخ بود.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها