سخنی با جواد شمقدری

آدم‌ها وقتی در جایگاهی خاص قرار می‌گیرند باید بسیار متفاوت و عمیق‌تر بیندیشند و رفتار کنند چنانکه آقا جواد شمقدری نیز پس از حضور در سکان مشاور هنری رئیس‌جمهور سعی کرد علی‌رغم ضعف‌هایش این‌گونه باشد.واقعیت این است که هنرمند ماندن برای او در این شرایط می‌تواند یک امتیاز باشد، اما او این مسوولیت را با همه ریسک‌ها و جسارت‌هایش پذیرفت تا بتواند هم گام جدیدی در مسیر فکری و کاری خود بردارد و هم به اهدافی که سال‌ها در نظر داشت، نزدیک‌تر شود. به هر حال درست است که ما او را به عنوان یک فیلمساز باید بشناسیم، اما او یک جوان انقلابی بود که پس از انقلاب بر اساس اعتقاداتش وارد عرصه هنر شد و تخصص لازم را در این زمینه به دست آورد تا این‌که امروز تشخیص داد در عرصه جدید بهتر می‌تواند خدمت کند. پس جواد شمقدری‌ای که در این سکان قرار گرفته و قصد دارد به اهدافش برسد، باید چند نکته مهم را رعایت کند تا بتواند مدیر موثری باشد و گرنه شاید همان هنرمند هم دیگر نباشد و این برای مسیر کاری او یک شکست است.

اولین حرکت، تبیین درست از مهندسی سینمای پس از انقلاب است که می‌تواند آغازگر و بنیانگذار حرکتی نو در سینمای ایران باشد. سینمای امروز ایران که بیش از 30 سال از عمر بعد از انقلابش می‌گذرد، با نوآوری‌ها و خلاقیت‌هایی که داشته و نیروهای ارزشمندی که تربیت کرده، حال نیاز به یک برنامه اصولی بر مبنای اصولگرایی دینی دارد. نکته دیگر، تبیین دیدگاه رئیس‌جمهور و دولت در خصوص هنر و سینماست که متاسفانه زیاد شفاف نیست. این‌واقعیتی است که به دلایل متعدد، دیدگاه روشن و شفافی از رئیس‌جمهور در خصوص سینما وجود ندارد. یکی از نیازهای امروز مسوولان سینمایی، روشن شدن این دیدگاه‌هاست.

جواد شمقدری در این شرایط باید صمیمانه و درست، تصویر روشنی از دیدگاه رئیس‌جمهور ارائه کند که حتی وزرا و مسوولان سیاسی نیز از آن تبعیت کنند.دومین حرکت، جمع کردن مجموع هنرمندان سینما زیر یک چتر مهربانی و مهرورزی است. البته می‌دانم بسیار سخت است، اما در یک فضای مهرورزی و مهربانی همراه با ارائه ایده‌های ناب و امیدوارکننده می‌توان با آنها به گفتگو نشست. هنرمند هدفش خدمت به مردم و ارائه دیدگاه و نظراتش در قالب هنر است و می‌خواهد در این جامعه باشد و فیلم بسازد؛ اما روحیه لطیف و زود رنجش تحمل بسیاری از ناملایمات را ندارد. هر مسوول دولتی که با اهل هنر سروکار دارد، باید سعه صدر و تحمل داشته باشد و بداند با هر هنرمند چگونه رفتار کند تا طرفین به اهدافشان برسند. لذا به چند حرکت موثر و مفید در سینما نیازمندیم تا یک تحول اساسی و زیربنایی در عرصه فرهنگ و هنر با همین نیروهای هنرمند داخل کشور رخ دهد. نباید از هیاهوها و بیانیه‌ها ترسید. ترس برای کسانی است که فکر و برنامه نداشته باشند. جواد شمقدری با شناخت چندساله‌ای که از او دارم و با اعتمادی که شخص رئیس‌جمهور به او دارد، امیدوارم بتواند محور این حرکت و تحول باشد.

محمود گبرلو