«جام‌جم» تاثیر روزه‌داری بر روابط خانوادگی را بررسی می‌کند

همدلی پای سفره افطار و سحری

رمضان؛ ماهی که در آن روزها با خویشتنداری آغاز می‌شود و شب‌ها با همدلی به پایان می‌رسد. ماهی که با همه تقدس و خلوصش، نه‌تنها روح را جلا می‌دهد، بلکه قلب‌ها را نیز به هم نزدیک‌تر می‌کند. سفره‌های سحری و افطار بازتابی از یک اتحاد و همبستگی میان اعضای خانواده است و همه همچون نت‌های یک سمفونی آرام، حس بودن در کنار هم را زنده می‌کنند.

کد خبر: ۱۴۹۶۲۸۹

اینجاست که رمضان، فراتر از روزه و عبادت، به یک تجربه جمعی تبدیل می‌شود؛ تجربه‌ای که در آن هر فرد، از کوچک‌ترین عضو خانواده تا بزرگ‌ترین آن، خود را بخشی ضروری از این تابلوی زیبا می‌بیند. رمضان ماهی است که در آن میلیون‌ها نفر در سراسر جهان و در کنار خانواده و اقوام خود و فراتر از یک تجربه معنوی و فردی فرصتی بی‌نظیر برای تقویت پیوندهای خانوادگی را تجربه می‌کنند.با فرارسیدن ماه رمضان، خانه‌ها رنگ‌وبوی دیگری به خود می‌گیرند. از آماده‌سازی سفره‌های سحری در دل شب تا انتظار برای شنیدن صدای ربنا و اذان مغرب؛ همه اینها در این ماه بهانه‌ای است برای کنار هم بودن. آیین‌هایی قدیمی که ریشه در فرهنگ و سنت افراد دارد و به خانواده‌ها این اجازه را می‌دهد تا در دنیای پرشتاب و مملو از فاصله‌ها، لحظه‌هایی را به تعامل و گفت‌وگو اختصاص دهند؛ لحظه‌هایی که به گفته بعضی از روان‌شناسان، نقش مهمی در افزایش انسجام و همبستگی روابط خانوادگی ایفا می‌کند. سفره‌های ساده‌ای که حالا به محراب‌هایی برای نیایش و محبت تبدیل می‌شوند و هر لقمه، نه‌تنها گرسنگی جسم، بلکه دلتنگی روح را نیز التیام می‌بخشد. رمضان، با همه سختی‌ها و شیرینی‌هایش، به ما یادآوری می‌کند که خانواده، آن پناهگاه امن، تنها در کنار هم معنا پیدا می‌کند و این لحظات کوتاه اما گرانبها، گنجینه‌ای است که تا رمضان بعدی در دل‌ها زنده می‌ماند.

ثمره روزه در استحکام روابط خانوادگی
در روزگاری که تکنولوژی و زندگی مدرن فاصله‌ها را بیشتر کرده، رمضان همچون پلی عمل می‌کند که قلب‌ها را به هم متصل نگه‌می‌دارد.حجت‌الاسلام روح‌الله دوستی، مشاوروکارشناس مذهبی درگفت‌وگو با جام‌جم نیزضمن بیان دعای معروف امام‌سجاد(ع) در ماه مبارک رمضان به چند نکته در این دعا اشاره می‌کند و می‌گوید: «امام‌سجاد(ع) در این دعا می‌فرمایند که خدایا به ما کمک کن تا روابط‌مان با خانواده، اقوام و همسایگان اصلاح شود. یعنی این یک حرکت همه‌جانبه است. نکته جالب‌توجه در این دعا آن است که می‌گویند خدایا کمک کن بقیه سال ما هم به همین‌صورت باشد.»وی همچنین ادامه می‌دهد: «یکی از نکاتی که به گرم‌شدن روابط خانوادگی در این ماه مبارک کمک می‌کند، مسأله تقوا پیشه‌کردن بوده که ثمره همین روزه‌گرفتن‌هاست. ما روایت داریم که بسیاری از گناهان در زندگی افراد، دلسردی ایجاد می‌کند. روزه، زمینه‌ساز این است تا ایمان، تقوا و صبر تقویت شود. قطعا کسی که در وجودش، این موارد تقویت شود، در روابط خانوادگی او نیز اثرگذار است.»

ماه قرآن، فرصتی طلایی برای خانواده‌ها
با وجود این، رمضان فراتر از یک آیین مذهبی و به‌مثابه یک نیروی اجتماعی عمل می‌کند که در عصر حاضر خانواده‌ها را به هم پیوند می‌زند. این ماه، با ایجاد فضایی برای تامل و تعامل، نه‌تنها تقوای فردی را تقویت می‌کند، بلکه به‌واسطه مناسک جمعی همچون سحری و افطار، انسجام خانوادگی را به ارمغان می‌آورد. در جهانی که سرعت و تکنولوژی اغلب انسان‌ها را از یکدیگر دور کرده، ماه مبارک رمضان به‌عنوان یک فرصت طلایی، ارزش حضور و همدلی را یادآوری می‌کند و نشان می‌دهد که تقدس واقعی، در استحکام پیوندهای انسانی نهفته است.

رمضان؛ فرصتی برای با هم بودن خانواده‌ها
رمضان به خانواده‌ها این امکان را می‌دهد تا کمی از آن هیاهوی زندگی دور شوند و در آرامش سفره‌های مشترک سحری و افطار، دوباره یکدیگر را کشف کنند. شاید برای بسیاری این لحظات کنار هم بودن، فرصتی باشد برای شنیدن صداهایی که در طول روز گم‌شده‌اند. صدای خنده کودکانی که از خواب بیدار شدند یا نصیحت‌های کوتاه اما پرمغزی که از بزرگ‌ترها به گوش می‌رسد. البته روح‌الله دوستی معتقد است که به‌صورت‌کلی دور سفره نشستن خانواده در دین مبین اسلام بسیار سفارش شده، چراکه همین نظم افطار و سحر، می‌تواند به تجمیع خانواده‌ها در کنار یکدیگر کمک کند. بااین‌حال دوستی عنوان می‌کند که در افطاری‌دادن، صله‌رحم و انس و محبت و دید و بازدید دیده می‌شود البته به شرط آن‌که در این دورهمی‌ها و افطاری‌دادن‌ها، بسیاری از موارد را رعایت کرده و سفره‌های افطاری را تجملاتی برگزار نکنیم.