بنابراین برانگیختن خردهای مردم تا انقلاب را از خود بدانند و خود پاسداری از آن رابه عهده گیرندوبا تلاش در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، دراعتلای این مولود مبارک به عنوان یک الگو برای جهانیان در میدان‌های اندیشه و عمل وارد شوند. این‌گونه بود که نهال بسیج - نه‌فقط به عنوان یک سازمان بلکه به عنوان یک مکتب - در سرزمین‌مان شکل گرفت و به مرور تنومند و تنومندتر شد و در فراتر از مرزهای ایران‌زمین ریشه دوانید. امروز می‌بینیم که نشانه‌هایی از شکل‌گیری آن نه‌تنها در کشورهای پیرامونی که حتی در قلب جوامع غربی آشکار شده است.مانایی و رشد این شجره طیبه با پیوند به دو رکن خداباوری و خودباوری موجب شده در گذر زمان و فارغ از دولت‌ها و سیاست‌های گونه‌گون، هریک از آنها بتواند به مسیر رشدیابنده خود ادامه دهد. هرچند باور این مکتب از سوی دولتمردان و سیاست‌پیشگی آنها با ابتنا بر آموزه‌های این مدرسه به‌سرعت آن در راهی که درپیش گرفته، کمک می‌کند.تجربه بسیج و نهادهایی همچون جهاد سازندگی با نقش درخشانش در سازندگی در دوران حیاتش این حقیقت را آشکار می‌کند که باید در همه برنامه‌ها و برنامه‌ریزی‌ها در هریک از عرصه‌های حکومتی، محور و نقش‌آفرین اصلی، خود مردم باشند و تلاش قانونگذاران و مجریان بر بسترسازی برای حضور و ایفای نقش آنها باشد. روشی که به دلیل ابتنا بر آموزه‌های دینی و سیره اولیای الهی، مورد تأکید امامین انقلاب نیز بوده و هست.خاطرم هست دردهه۷۰تصمیم گرفته شد تا شرایطی فراهم آید که کتاب الهی (قرآن)به‌راحتی دراختیار مردم ومراکز مذهبی همچون مساجد قرار گیرد و مقدماتی هم برای تأمین هزینه‌های این کار فراهم شد. یکی ازهمراهان در همان زمان نقل کرد که در دیدار با رهبر معظم انقلاب از ایشان درخواست کردم که به وزارت ارشاد دستور دهند تا بخش قابل‌ملاحظه‌ای از هزینه‌های این کار را تأمین کنند. پاسخی که از سوی حضرت آقا نقل شد، این بود که ایشان فرمودند: «من به ارشاد می‌گویم در این کار مشارکت نکند. شما تلاش کنید انگیزه کارهای خیر در مردم تقویت شود.»
