تغییر راهبرد ستیز با دشمن

این سخنان بر مبنای چه شناختی ازغرب و مناسبات بینالملل جاری شکل گرفته و اساسا واجد چه منطقی است. کمال خرازی در مصاحبه با شبکه خبری المیادین لبنان، با انتقاد از اروپاییها و اشاره به اقدام ایران در لحاظکردن حساسیتهای آنان درخصوص تحدید بُرد موشکی و در مقابل، بیتوجهی آنها به حساسیتهای ایران را زمینهساز این احتمال دانست که ایران بُرد موشکی خود را توسعه دهد. خرازی در تبیین و تصریح مواضع پیشین خود، تاکید کرد که در صورت بالقوه شدن تهدیدهای موجودیتی علیه ایران، جمهوری اسلامی ایران دکترین نظامی خود را تغییر خواهد داد و افزود که الان، ایران توانایی لازم را برای ساخت سلاح هستهای دارد و تنها فتوای رهبر انقلاب است که این اقدام را ممنوع کرده است. مضاف بر این، روز گذشته نیز مقام معظم رهبری بر لزوم پاسخ دندانشکن به آمریکا و رژیمصهیونی به سبب تجاوز اخیرشان به کشورمان تاکید کردند که ناشی از تجربه گرانبهای ایران درباره عملکرد غرب است که اهل تسامح و پایبندی به تعهدات خود نیست. با اینکه ایران به اعتراف خود آمریکاییها و اروپاییها و کارشناسان آژانس بینالمللی هستهای، در سالهای گذشته شفاف عمل کرده و گزارشهای متعدد بر عدم تصمیم ایران به ساخت سلاح هستهای اذعان دارند اما رفتار غرب در این مدت بهخصوص طی یک سال اخیر از آغاز جنایات صهیونیستها در غرب آسیا، نشانگر تهدید امنیتی آنها علیه کشورمان است که بهطور طبیعی، میتواند ملازم تغییر دکترین نظامی کشورمان باشد. ازمنظر رئالیسم بینالملل، اکنون سطح تهدیدها علیه ایران به هدایت آمریکا و البته با نیابت صهیونیستها، به حد موجودیتی نزدیک شده است و صهیونیستها با بهرهگیری از ظرفیت رژیم تروریستپرور آمریکا، حملات محدودی را علیه خاک کشورمان انجام دادند که با واکنش مناسب پدافندی رزمندگان دلاور ارتش، تا حد زیادی خنثی شد. همچنین دو عملیات وعده صادق یک و دو، توان بالای تهاجمی ایران به دشمن را در معرض نمایش جهانیان گذاشت، بهنحویکه حتی کارشناسان دشمن، به این توان معترف هستند. این توانایی روزافزون در پسزمینه تداوم روند تهاجمی غرب و آلت فعل آن در منطقه یعنی رژیمصهیونیستی، میتواند تهران را به بازاندیشی درباره اصول دکترین هستهای و موشکی خود وادارد. این بازبینی در دکترین نظامی در حالی است که تجربه نشان داده ایران با وجود عمل به قواعد نهادهای بینالمللی ازجمله در زمینه هستهای، کمترین بازخورد مثبت را نداشته و در عوض، تعرض بیشتر غربیها به نگرانیهای امنیتی تهران را شاهد بوده است. یکی از مواردی که گویای بیتوجهی غربیها به الزامات امنیتی ایران است، به مسأله مالکیت بر سه جزیره ایرانی مربوط میشود. بیانیه مشترک اخیر اتحادیه اروپا و شیوخ حاشیه خلیجفارس مبنی بر طرح ادعا درباره تملک امارات بر سه جزیره ایرانی، نشان میدهد تمایزی میان آمریکا و اروپا در سطح راهبردی وجود ندارد. در چنین فضایی، طبیعی است نه فقط در میان استراتژیستهای ایرانی که حتی در میان مردم نیز لزوم بازنگری در دکترین نظامی ایران با هدف ارتقای سطح بازدارندگی کشورمان احساس میشود. درست است که ایرانیها امروز با حرکت در لبه فناوری سلاحهای متعارف موشکی، به حدی از خودباوری رسیدهاند که بزرگترین عملیات موشکی تاریخ را علیه «دژ استعمار در جوامع اسلامی» اجرا میکنند و حتی بدون «سلاح نهایی»، همپای حریف و بلکه قویتر در نبرد جاری نقش ایفا میکنند اما این دلیلی بر این نمیشود که جمهوری اسلامی ایران برای ارتقای توان بازدارندگی خود به فکر تجدیدنظر در ساخت نظامی خود نباشد.