سیلی دردناک در انتظار نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی تصور می‌کند با این اقدامات جنایتکارانه و تروریستی می‌تواند یک تنفس مصنوعی برای ادامه حیات کابینه و همچنین نظام آپارتاید رژیم اشغالگر قدس ایجاد کند. ولی حتی در آینده نزدیک به خوبی درخواهد یافت که این توهم ناشی از یک تصور اشتباه است.

رژیم صهیونیستی با این حرکت مذبوحانه دست جمهوری اسلامی ایران را برای انتقاد و برخوردی قاطعی و سخت باز کرده است. تردیدی نیست که این اقدام غیرعقلانی که میهمان را در خانه میزبانش مورد حمله تروریستی قرار دهند اساسا با هیچکدام از معیار‌های اخلاقی و مبانی نظام بین المللی سازگار نیست. جمهوری اسلامی ایران بدون شک سیلی محکمی را به این رژیم سفاک خواهد زد که به هیچ وجه اثر آن را فراموش نخواهد کرد. 

نخست وزیر رژیم صهیونیستی تصور کرده که، چون در کنگره آمریکا مورد تشویق نمایندگان ایالات متحده قرار گرفته اکنون می‌تواند بدون دغدغه و مطمئن از حمایت آمریکایی‌ها با دست باز علیه فرماندهان محور مقاومت اقدام تروریستی انجام دهد، اما حتما باید بداند که واکنش جمهوری اسلامی ایران به خاطر تجاوز به حریم امنش به بنیامین نتانیاهو و رژیم غاصبش دردناک و پشیمان کننده خواهد بود.

قدر مسلم این است که نمی‌توان با متجاوز با زبان ملایم و رفتار منعطفانه‌ای داشت و با او مدارا کرد بلکه کسی که به حریم امن جمهوری اسلامی ایران تعدی کرد و مهمان را در خانه اش به شهادت رسانده حتما پاسخی غیر از تنبیه سخت نخواهد داشت. 

این باند جنایتکار اساسا با رحم و مروت آشنایی ندارد. رژیمی که کودک کش است و در پی براندازی نسل است و می‌خواهد نسل فلسطینی‌ها را نابود کند چنانچه اقدامات وحشیانه این رزیم را در بمباران و موشکباران علیه مردم بی دفاع غزه دیدیم که پیر و جوان و کودکان و زنان بیگناه به خاک و خون کشیده می‌شوند منطقی جز زبان زور و تهدید نمی‌فهمند.

هر انسانی با دیدن این همه جنایات جنگی و شنیدن اخبار مربوط به آوارشدن خانه و کاشانه و بیمارستان و مدارس مردم غزه تعجب می‌کند که چرا سازمان‌های بین المللی و نهاد‌های مربوط به فعالیت‌های حقوق بشری که مدعی دفاع از مردم ستمدیده هستند و ماهیت وجودی آن‌ها جلوگیری از تجاوز و کشتار بیگناهان است امروز به ابزار‌هایی برای توجیه تجاوزات رژیم صهیونیستی تبدیل شده اند.

البته این نکته را باید متذکر شد که دست آمریکایی‌ها در این جنایت هویدا است و هر تحلیلگر منصفی چنگال خونین این اقدام تروریستی را می‌بیند.  با این وصف، سکوت مجامع بین المللی و انتظار برای اقدامات قانونی آن‌ها به این معنا نیست که ما از کنار تنبیه متجاوز بگذریم بلکه با تمام توان به او پاسخی قاطع و دردناک خواهیم داد.